درمان نوروفیدبک برای اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه: مقایسه با متیل فنیدیت

By dramiri On مه 20, 2012

جدیدترین و مطمئن ترین روش درمان

اختلال بیش فعالی کم توجهی کودکان و بزرگسالان

در مغز تمام ما انسان ها، هزاران فرایند و فعالیت خودکار و غیر ارادی در حال اتفاق افتادن است. فرایندهای ناهشیار بی شماری که کاملا از حوزه ی آگاهی و اختیار ما به دورهستند.

هر لحظه در مغز هریک از ما، امواج مغزی خاص و فرایندهای فیزیولوژیک بی شماری در جریان است بدون آنکه ما آگاهی وشناختی نسبت به نحوه ی عملکرد آن ها داشته باشیم. فرایندهای فیزیولوژیک نهفته در مغز ما و امواج مغزی موجود در آن دائما و بدون دخالت آگاهانه ی ما بر روی رفتار، افکار، عملکرد و وضعیت سلامت جسمی و روانی ما تاثیر گذارند.

از دست ندهید!

تفاوت های جراح مغز و اعصاب و متخصص مغز و اعصاب و متخصص اعصاب…

دسامبر 9, 2013

ارتباط اندازه بیضه با خلق وخو در پدران

نوامبر 12, 2013

هیچ یک از ما انسان ها در شرایط طبیعی و نرمال نمی توانیم در مورد نحوه ی عملکرد هر یک از این واکنش های فیزیولوژیک غیرارادی و امواج مغزی موجود در مغزمان اطلاعات دقیق و روشنی داشته باشیم. به خودتان نگاه کنید! آیا می دانید در حال حاضر امواج مغزی شما در چه وضعیتی قرار دارند؟

طبیعتا در شرایط طبیعی و بدون استفاده از ابزارهای خاص نمی توانید نسبت به هیچ کدام از واکنش های فیزیولوژیک بدن خود آگاهی دقیقی داشته باشید.

علاوه براین وجود هرگونه ناهنجاری و اشکال در روند طبیعی عملکرد امواج مغزی و فرایندهای زیست شناختی در بدن انسان، می تواند منجر به بروز علائم بیمارگونه شود. به عبارت دیگر به هم خوردن روند طبیعی عملکرد امواج مغزی و واکنش های زیست شناختی می تواند به عنوان علامت و نشانه ای از وجود یک وضعیت بیمارگونه ی جسمانی یا روانی مورد توجه قرار بگیرد.

نوروفیدبک، برای مغز انسان مانند یک آینه عمل می کند. ما هر روز با نگاه کردن به آینه متوجه نقائص و اشکالات موجود در ظاهر خودمان می شویم.

در واقع آینه ما را نسبت به وضعیت ظاهری مان و عیب و نقص های احتمالی موجود در آن آگاه می کند. این آگاهی و شناخت به ما کمک می کند تا در جهت رفع نقص های موجود در وضعیت ظاهری خود اقدام کنیم. نوروفیدبک دقیقا برای امواغ مغزی و عملکردهای فیزیولوژیک مغز ما به عنوان یک آینه ی پیشرفته عمل می کند. نوروفیدبک با استفاده از ابزارهای الکترونیک پیشرفته و کامپیوتر به ما کمک می کند تا از آن چه در مغز ما در حال رخ دادن است آگاه شویم.

نوروفیدبک، واکنش های فیزیولوژیک نهفته درمغز انسان و امواج مغزی که هر لحظه بر وضعیت رفتاری و عملکردی ما اثر گذارند را ثبت می کند و بعد آن چه که در همان لحظه در مغز انسان در حال اتفاق افتادن است را کاملا دقیق، روشن و واضح روی صفحه ی نمایشگر به تصویر می کشد.

نوروفیدبک به انسان کم می کند تا از وضعیت امواج مغزی خود، از نحوه ی عملکرد واکنش های زیست شناختی غیرارادی مغز خود در لحظه، آگاهی و شناخت دقیق و فوری کسب کند. این افزایش آگاهی و شناخت به فرد کمک می کند تا بتواند در جهت رفع اشکالات و ناهنجاری های موجود در امواج مغزی خود اقدام کند. افزایش آگاهی نسبت به وضعیت امواج مغزی باعث می شود فرد بتواند کنترل بیشتری بر این امواج داشته باشد.

نورووفیدبک روشی است برای اینکه یاد بگیریم چگونه امواج مغزی و فعالیت هایی که در مغز ما به طور طبیعی و خودکار انجام می شود را کنترل کنیم. در حقیقت با نوروفیدبک می آموزیم به طور ارادی امواج مغزی خود را با استفاده از بازخوردی که از دستگاه دریافت می کنیم تغییر بدهیم. نوروفیدبک ابزاری است برای کنترل، تغییر و اصلاح امواج مغزی در جهت رسیدن به کاهش علائم بیماری و افزایش سطح سلامت جسمانی و روانی.

امروزه نوروفیدبک به عنوان یکی از مؤثرترین روشهای درمانی و جایگزین دارو های شیمیایی در کودکان دچار بیش فعالی یا همان ADHD شناخته شده است. هدف از درمان بوسیله این روش این است که به کودک بیاموزیم چطور می تواند رفتارهای مغزش را تغییر دهدو در نهایت عملکردهای مربوط به بیش فعالی را از بین ببرد.

این به این معنی است که کودک شما می تواند به مغز خود بیاموزد که بیش فعال نباشد!

بیوفیدبک مانند آینه ای است که عملکرد مغزمان را که به طور عادی ما از آن آگاه نیستیم ، به نمایش در می آورد و به ما می آموزد تا اطلاعاتی راجع به وضعیت بیولوژیک مغز خود بدست بیاوریم و از این اطلاعات جهت کنترل ارادی فعالیت های مغزمان استفاده کنیم.

نوروفیدبک نوعی بیوفیدبک است که می تواند جهت آموزش کودکان دچارADHD جهت تغییر رفتارشان استفاده شود. به این صورت که دستگاه اطلاعات الکتریکی مغز کودک و امواج مغزی او را ثبت می کند و با ثبت امواج و تقویت امواج مثبت و مفید، نوروفیدبک انجام می شود و کودک می آمزد که چطور می تواند بیشتر توجه و تمرکز داشته باشد.

حال این امواج مغزی که در نوروفیدبک روی آنها کار می شود، چه هستند و چگونه کار می کنند؟

هر فرد نرمال 4 دسته موج مغزی دارد که عبارتند از:

موج آلفا در زمان آرامش و relaxation فعالیت بسزایی دارد.

موج بتا سریع ترین موج مغزی است و در مواقع توجه و تمرکز فعالیت زیادی دارد. موجی به نام SMR نیز وجود دارد که زیرمجموعه ای از موج بتا است و زمانی که فرد برای انجام یک فعالیت کاملاً فوکوس کرده فعال است.

موج تتا در زمانی که فرد در حال به خواب رفتن است و یا افکار پوچ و بی هدفی دارد فعال است .

موج دلتا کندترین موج مغز است و در هنگام خواب عمیق فعال ترین موج است.

وقتی یک کودک نرمال تلاش می کند مطلبی بخواند یا روی موضوعی تمرکز کند، امواج بتا در مغزش افزایش می یابد، اما در کودکان بیش فعال، این اتفاق نمی افتد و به جای افزایش موج بتا، موج تتا در مغزشان افزایش می یابد (موج افکار پوچ) ، و این به این معنی است که این کودکان نمی توانند به اندازه کودکان دیگر تمرکز کنند.

آیا نوروفیدبک به راستی روش مؤثری است؟

وقتی کودک بیش فعال نیاز به توجه دارد، به جای افزایش موج بتا در مغزش، موج تتای او بالا می رود و در دستگاه EEG بالا بودن موج تتا نسبت به بتای او ثبت می شود. در جلسات نوروفیدبک درمانی، به کودک می آموزیم که چگونه موج بتای خود را بالا بیاورد. معمولاً بعد از 30 جلسه درمان، کودک کاملاً می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند . علاوه بر بهبود توجه و تمرکز در کودکان، علائم دیگر بیش فعالی نیز در کودک کمرنگ می شوند. این بهبودی، قابل مقایسه با زمانی است که کودک در حال مصرف روزانه 4 قرص ریتالین است.

در کودک تحت درمان با دارو، با پایان نیمه عمر دارو در بدن، علائم برمی گردد اما زمانی که کودک می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند، علائم خاموش می شوند و این بهبودی دائمی است ، و بدان معنی است که وقتی جلسات درمانی کامل شد، کودک شما فردی نرمال خواهد بود و این نکته وجه تفاوت نوروفیدبک با سایر روش های درمانی است.

آیا این روش علمی است؟ روش نوروفیدبک از حدود 4 سال پیش توسط اداره غذا و داروی آمریکا ( معتبرترین سازمان جهانی پزشکی) جهت درمان بیش فعالی ،کم توجهی مورد تایید قرار گرفته است.

مقاله نوروفیدبک در درمان کودکان بیش فعال و مقایسه آن با درمان دارویی (ریتالین) :

http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/5791387V1107.pdf

آیا نوروفیدبک محدودیت و عوارضی نیز دارد؟

در مورد عوارض احتمالی جانبی این روش در 30 سال گذشته مطالعات بسیاری انجام شده و خوشبختانه هیچگونه عارضه جانبی برای این روش درمانی ذکر نشده است، این در حالی است که درمورد داروهای شیمیایی مثل ریتالین لیست بلند بالایی از عوارض گزارش شده است(برای مشاهده عوارض ریتالین اینجا کلیک کنید)

آیا در آمریکا و سایر کشورهای پیشرفته از نوروفیدبک در درمان کودکان بیش فعال کم توجه استفاده می شود؟

در آمریکا بیش از 1000 مرکز نوروفیدبک وجود دارد که این رقم در 5 سال گذشته از کمتر از 100 مرکز به این تعداد رسیده که این موضوع خود حاکی از میزان اهمیت و محبوبیت این روش درمانی در کشورهای پیشرفته می باشد .

لذا ما در مرکز نوروفیدبک آلومینا سعی کردیم با کم کردن هزینه نوروفیدبک (تا 10 برابر کمتر از هزینه متعارف در دنیا و چندین برابر کمتر از هزینه متعارف در ایران) ،امکان استفاده از آن را برای کلیه اقشار فراهم نمائیم.

نکته ای که باید به آن توجه شود این است که برای ادامه جلسات نوروفیدبک، کودک باید انگیزه داشته باشد و اگر کودک در سن مناسبی نباشد، خسته می شود و انگیزه ادامه درمان را نخواهد داشت. اگر سن کودک خیلی پایین باشد، نمی تواند همکاری مناسبی داشته باشد و در سنین بالا نیز مغز دیگر توانایی یادگیری و تغییر را تا حدودی از دست می دهد لذا بهترین سن توصیه شده برای این درمان حداقل سن 4 سال و حداکثر سن 45 سال می باشد.

در مرکز نوروفیدبک آلومینا خدمات درمانی بوسیله روش نوروفیدبک در کودکان بیش فعال انجام می شود و شما می توانید با پر کردن فرم تشکیل پرونده و سپس انجام جلسات درمانی، از این درمان جهت بهبود بیش فعالی کودکتان بهره ببرید.

مرکز خدمات نوروفیدبک آلومینا

با سابقه 3 سال درمان نوروفیدبک و بیوفیدبک و درمان صدها کودک بیش فعال /کم توجه با روش نوروفیدبک توسط تیم درمانگر متشکل از متخصص مغز و اعصاب و اعصاب و روان، جندین پزشک متخصص در زمینه نوروفیدبک و چندین روانشناس مجرب در خدمت شما مراجعین محترم می باشد.

آدرس: تهران خیابان دکتر شریعتی. بالاتر از تقاطع ظفر، مرکز نوروفیدبک آلومینا ( پذیرش با وقت قبلی)

شماره تماس :

02122852784

ساعات پاسخگویی : همه روزه از ساعت 9 صبح تا 9 شب

مروری بر مقالات

درمان نوروفیدبک برای اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه: مقایسه با متیل فنیدیت

هدفهای پزشکی حاکی از این است که نوروفیدبک ممکن است در درمان اختلال بیش فعالی/ کم توجهی مفید باشد(ADHD).تأثیر برنامهی سفالوگرافی الکترونی را که فراهم کنندهی تقویت در مورد تولید ریتم حسی حرکتی کورتیکال (12-15Hz )و فعالیت بتا 1 است (15-18 Hz) با محرک دارویی مقایسه کردیم. شرکت کنندهها 34 کودک در حدود سنی 8-12 سال بودند، 22 نفر از آنها در گروه نوروفیدبک و 12 نفر در گروه متیلفنیدیت با رضایت والدین گماشته شدند. هر دو گروه نوروفیدبک و متیل فنیدیت با پیشرفت درهمه خرده مقیاسهای آزمون متغیرهای توجه و سرعت و دقت اندازهگیری در آزمون پایداری توجه 2d همبسته بودند. بنابراین رفتارهای مرتبط با اختلال به صورت کاهش معنیدار در هر دو گروه و در مورد درجهی مقیاس رفتار IOWA-Conner توسط مربی و معلم سنجیده شدند. این یافتهها حاکی از آن است که نوروفیدبک در بهبود برخی از ملازمات(همایند) های رفتاری ADHD در کودکانی که والدین آن ها مایل به درمان متیل فنیدیت بودن مفید و مؤثر است.

کلمات کلیدی: اختلال بیش فعالی / کمبود توجه(ADHD)؛ نوروفیدبک؛ الکتروانسفالوگرام؛ متیل فنیدیت؛ کودکان.

مقدمه

اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه (ADHD) اختلال رفتاری است که با بیتوجهی، تکانشی، و بیشفعالی مشخص میشود 3-5% کودکان مدرسهای را تحت تأثیر قرار میدهد(شرکت تعاونی MTA، 1999). نظریههای سببشناسی اخیر پیدایش ADHD را نابهنجاری در دوپامینرژیک و احتمالا شبکهی نوروآدرژنیک قشری_زیر قشری مربوط به عملکردهای اجرایی و قاعدهی پاسخ های رفتاری میدانند. مطالعات بالقوهی مربوط به حوادث ثابت کردهاند که کودکان مبتلا به ADHD که با گروه کنترل مقایسه شدند دامنهها و تأخیرهای طولانی مشابهی در مورد مؤلفههای متنوع که شامل N1 و N2، امواج منفی نامتناسب، پتانسیل آماده و P3b دارند و به کمبود اطلاعات و توجه اشاره میکنند(Jonkman et al; 1997b; Kemner et al; 1996; Klorman, 1991; Loiselle, Stamm, Maitinsky, &Whipple, 1980; Novak,Solato, &Abikoff, 1995; Satterfield, Schell, &Nicholas, 1994; Schlottke, 1988; Stamm et al., 1982; Steger, Imhof, Steinhausen, & Brandeis, 2000)

بررسی فعالیتهای طیفی در الکتروانسفالوگرام یک فراوانی نابهنجاری از فرکانسهای آرام مثل تتا(4–7 Hz), به خصوص در نواحی فرونتال گزارش کردند، و توان شبکههای سریع مثل آلفا و بتا را کاهش دادند(and 8–1212–22 Hz; Chabot, Merkin, Wood, Davenport, &

Serfontein,1996;Clarke,Barry,McCarthy,&Selikowitz,1998;Lazzaroetal.,1999;Mann,

Lubar, Zimmerman, Miller, & Muenchen, 1992; Monastra et al., 1999).

همسان با این یافتهها، هم تصویربرداری حجمی و هم کاربردی ،عدم کارکرد سیستم استریاتال پیشانی را در ADHD گزارش کردهاند (Castellanosetal.,1996;Gustafsson,Thernlund,Ryding,

Rosen, & Cederblad, 2000; Rubia et al., 1999; Swanson, Castellanos, Murias, LaHoste, &

Kennedy, 1998)که ممکن است علت کمبودهای کنترل حرکتی ، برانگیختگی، بازداری رفتاری و توجه به شمار رود(HALE, HARIRI & MC CRACKEN,2000; P;iszka, Liotti, &Kennedy,1998). یافتههایEEJ و مورفومتریک مغزی، ژنتیک شیمیایی و مولکولی حاکی از آنند که ADHD مربوط به رشد اولیهی نابهنجار رشد مغزی است.(NOPOULOS ET AL, 2000,….).

آموزش نوروفیدبک به منظور افزایش قدرت ریتم حسی حرکتی(SMR, 12-15 Hz) صورت میگیرد. و فعالیت پایین بتا (15-18 Hz) در بهبود ADHD گزارش شده است(j.f.lubar&lubar…………..).

پیشرفتی در عملکردهای ذهنی و رفتارهای دقیق در نتیجهی پیشرفت دقیق مربوط به آموزش EEG نوروفیدبک تفسیر میشود. هدف این مطالعه مقایسهی کارآمدی SMR/نوروفیدبک پایین بتا با دارودرمانی استاندارد در مورد کودکان مبتلابه ADHD است. ثابت شده است که محرکهایی مثل متیل فنیدیت ، رفتارهای نابهنجار ADHD را در گروه زیادی از مطالعات کنترل شده در نمونههای بزرگ و درطول یک دوره ی زمانی بهبود بخشیدند.(mcbride,1988;the mta) .علاوه بر این ، متیل فنیدیت در بیشتر کمبودهای مربوط بهADHD که در همبسته های EEG عملکرد شناختی نشان داده شد مؤثر است(junkman et al 1997a) . بررسی حال حاضر، عملکرد شرکت کننده در آزمونهای عملکردهای توجهی، نشانههای رفتاری ADHD که توسط والدین و معلمان سنجیده میشود و ارزیابی هوش در دو گروه بچه های مبتلا به ADHD هم قبل از دورهی سه ماهه ی درمان و هم بعد از درمان با نوروفیدبک یا متیل فنیدیت ارزیابی میکند.

روش ها:

شرکت کننده ها:

شرکتکنندهها 34 کودک بودند که از ورودی های جدید بیماران سرپایی مبتلا به امراض کودکان بین 1997 و 1999 انتخاب شدند. همهی کودکان به خانوادههای روستایی شرق آلمانی که از نظر اجتماعی- اقتصادی مشابه بودند، تعلق داشتند.

ملاک پذیرش عبارت بودند از: 1) تشخیص اولیهی ADHD بر اساس مصاحبههای نیمه ساختاریافته با والدین و کودکان با استفاده از ملاک DSM-IV برای فعالیتهای ساده و اختلال توجه مربوط به بیتوجهی ، تکانشی- بیشفعالی،و مجموع زیر مجموعهها(american psychiatric association,1994)

ب) بهرهی هوشی وکسلر بیشتراز هشتاد و پ) حداقل یک نمرهی زیر استاندارد(کمتر از 85) در آزمون متغیرهای توجه (7TOVA;Greenberg.198 ) . تشخیص به طور مستقل توسط دو پزشک با تجربه صورت گرفت: نورولوژیست کودک یا مرض کودک و یک روانشناس متخصص در روانشناسی پزشکی کودک و نوجوان. هیچ کدام از بیماران هیچ نوع درمان (دارو یا سایر درمان ها) برای دورهی ADHD برای پذیرش در مطالعه دریافت نکردند. تعیین گروههای درمان بر اساس انتخاب آگاهانه ی والدین بود. حدود دو برابر والدینی که محرک نوروفیدبک را ترجیح دادند.بنابراین 22 شرکت کننده (1 زن، 21 مرد، M=9.8 سال، SD=1.3 سال) برای برنامهی آموزش نوروفیدبک تعیین شدند.آنها هیچ داروی روانگردان در سرتاسر درمان دریافت نکردند. گروه متیل فنیدیت از 12 کودک تشکیل شد(همه ی زن ها،M=9.6 سال،SD=1.2 سال) که سه بار 10 میلیگرم متیل فنیدیت در روزهایی که مدرسه بودند فقط در طول درمان دریافت کردند. مقدار دز تجویزی بعد از تحقیقات اولیه تعیین شد. مقدار داروی تجویزی یک فرد در طول درمان مطابقت داده میشود و بین 10 تا 60 میلیگرم در روز تغییر میکند.هر دو گروه در دوازده هفته درمان شدند. همهی شرکتکنندههای گروه نوروفیدبک برنامهی درمان را کامل کردند در صورتی که یک شرکتکننده از گروه متیل فنیدیت به خاطر تأثیرات جانبی مفرط ( تیک حرکتی و کلامی) شکست خورد. کل 33 شرکت کنندهها برای تحلیل کنار گذاشته شدند.

آموزش نوروفیدبک

آموزش نوروفیدبک EEG در طول 12 هفته با سه جلسه آموزش در عصرهای هر هفته اجرا وهدایت شد. آموزش در مورد همهی مراجعان توسط یک درمانگر انجام شد که از سیستم بیوفیدبک EEG نوروسیبرنتیک استفاده میکنند( طیف EEG ، Encino ،CA، USA ). این روش از پارادایمی پیروی میکند که توسط J.F.Lubar و همکاران تبیین شد (1995). شرکت کنندهها بر روی یک مبل راحتی در یک اتاق آرام نشانده شدند.EEG از یک الکترود در موقعیت C3 و C4 (10-20 سیستم بین المللی، جاسپر،1958 )

که به لالههای گوش وصل بود ثبت شد (الکترود منفی پستانی ، اندازهی نمونهگیری : HZ 128 ) .EEG در حال پیشرفت میانگذرشبکهای بود که در چهار ناحیهای که درادامه گفته می شود فیلتر میشود: تتا(22 -30 Hz)، ریتم حسی حرکتی(SMR, 12 – 15Hz)، بتا 1 (Hz15 -18) و بتا 2 (Hz22 –30). C4 و SMR در مورد کودکان نوع تبعی تکانشی- بیش فعال استفاده شد و C3 و بتا1 در مورد کودکان افراد بیتوجه به کار رفت. کودکان ترکیبی نوع تبعی مثل تکانشی – بیش فعال در نیمهی اول جلسات و در طول نیمهی دیگر، افراد توجه درمان شدند. پشتیبان منطقی این تشخیص این بود که SMR موجب بازداری از نیم دایرهی تالامو کورتیکال میشود و این که بیش فعالی ممکن است با بیش پاسخی نیم کره ی راست مرتبط باشد (Sterman, Wyrwicka, & Howe, 1969).

به عبارتی دیگر کمبود توجه (کاهش هشیاری) ممکن است منتج شده از فعالیت آرام تتا در نیمکره ی چپ و غیاب نسبی فعالیت بتا باشد. هدف از آموزش نوروفیدبک افزایش قدرت در SMR و شبکه ی بتا1 (شبکه ی پاداش) و همزمان کاهش قدرت در تتا و شبکه ی بتا2 (شبکه ی بازداری) بود.اطلاعات مربوط به قدرت در هر یک از این شبکه های متناوب توسط یک درمانگردر سرتاسر جلسه آگاهی داده شد و به صورت دیداری – شنیداری به مراجع از طریق یک کامپیوتر شخصی فیدبک داده شد.

آموزش نوروفیدبک که شامل 30 -60 دقیقه فیدبک شنیداری و دیداری در هر جلسه است، برای مدت کوتاهی اگر شرکت کنندهها نیاز داشته باشند متوقف شد. در آغاز هر جلسهی آموزش، سطح آستانهی برای هر یک از شرکت کنندهها از خط پایهی دو دقیقه فعالیت در چهار شبکهی متناوب تعیین شده بود. این سطوح بین 0.5 و 1 میکروولت زیر یا بالای میزان خط پایه برای شبکهی بازداری یا پاداش تغییر میکند. ملاک پاداش طوری تعیین شد که آستانهی پاداش باید از 60% درصد پیشآمدهای نمونهگیری در یک دورهی 500 میلی ثانیهای تجاوز کند و دامنهی طیفی باید پایینتر از آستانهی بازداری در 30% پیشآمد نمونهگیری برای دریافت پاداش باشد. زمانی که شرکتکنندهها هدفهای تعریف شده را دریافت کردند( مثل بالا ماندن سطح آستانهی پاداش در 70% پیشآمدها برای دو هدف متوالی) آستانهی آن ها مشکلتر شد. فیدبک دیداری توسط وسیلههای متنوع که دامنهی EEG در شبکهی پاداش و بازداری را به روشنایی، اندازه، و/ یا شتاب اشیاء در مونیتور کامپیوتر ترجمه میکند ، فراهم شد. برای مثال بازی ماز پکمن، که یک آیکن (نشانه یا علامت) در ماز حرکت میکند که نقطهها را میخورد. قدرت در شبکهی پاداش (12 – 15Hz یا15 – 18 ) سرعت و روشنایی آیکن را تعیین کرد: بالاترین قدرت ، آیکن پرسرعت و روشن تر. وقتی ملاک پاداش بدست آمد، نمرات توسط علامت دیداری- شنیداری مشخص شد( صدا درآوردن یا بالا بردن صدا). برعکس، وقتی قدرت در شبکهی بازداری(Hz 4 – 7 یا22 -30 ) از محدودهاش تجاوز کرد آیکن متوقف و سیاه شد.وقتی ایکن به انتهای ماز رسید جدولی ظاهر شد که عملکرد را نشان میدهد و وقفهی کوتاهی قبل از شروع ماز بعدی وجود داشت.

مواد آزمایش:

هر دو گروه هم قبل و بعد از دوازده هفته درمان بررسی شدند. آزمون زیر اجرا شد.

TOVA (گرینبرک،1987) تکلیف عملکردی پیوستار دیداری کامپیوتری شده ، است. محرک آزمون یک مربعی است که شامل یک مستطیل کوچک نزدیک به قله یا عمق لبه است.مربع با مستطیل کوچک در قله هدفی است که شرکت کنندهها آموزش داده میشوند که توسط فشار دادن ریزگزینهی دستی به آن پاسخ دهند. آن ها به مربعی که دارای مستطیل کوچک در عمق پاسخ نمیدهند. محرک برای صد میلی ثانیه با دو ثانیه فاصلهی آغازی بین محرکی ارئه می شود. طول مدت آزمون 22.5 دقیقه است. هدفها در 22.5% موارد در طول نیمهی اول و 77.5% موارد در طول نیمهی دوم ارائه میشود. نمرهی استاندارد (M=100, SD=15) بر اساس هنجارهای سن های مفرد در مورد خرده مقیاسهای زیر محاسبه میشود: تکانشی (بر اساس تعدادی خطا رایج مثل پاسخ به آیتم های غیر هدف )، بیتوجهی ( براساس تعدادی خطاهای حذفی های گم شده) ، زمان پاسخ( براساس میانگین تأخیر در پاسخ ) و اعتبار( براساس واریانس زمان های پاسخ). نمرهی بالا به عملکرد باثبات بیشتر یا بهتر دارد. TOVA به کمبود توجه حساس است و و بین کودکان ADHD و گروه کنترل به خوبی تمییز قائل شده است (Forbes, 1998; Wada, Yamashita, Matsuishi, Ohtani, &

Kato, 2000).

آزمون پایداری توجه تکلیف کاغذ و خودکار است که لازم است که هدف ها به شرکت کنندهها معرفی شود (کلمه ی d با دو نشانه ی آپوستروف که ممکن است هردو هم در بالا و هم در پایین یا یکی بالا و یکی پایین کلمه ی d قرار گیرد) و عاملهای مزاحم را حذف کند (d’s با یک، سه، یا چهار نشانه یا p’s یا یک یا دو نشانه). محرک در چهارده ردیف که شامل 47 کلمه در هر ردیف است، مرتب میشوند. هر ردیف برای بیست ثانیه بعد از اینکه آزمایشگر به شرکتکننده گفت به ردیف بعدی حرکت کند، اسکن میشود. درصد نمرات ردیف طبق هنجارهای سنی برای مقیاس های زیر سنجیده می شود: سرعت( بر اساس تعداد پاسخ های درست)، دقت ( براساس تعداد خطا)، و کل ( بر اساس تفاوت در پاسخ های درست منهای خطاها) و اعتبار( براساس تفاوت در پاسخ های درست بین ردیف های با تعداد پاسخ های درست بالا و پایین). نمرهی بالا نشان دهندهی عملکرد باثبات بهتر است.

نسخهی آلمانی مقیاس سنجش رفتارIOWA کانر (Atkins & Milich,

1987)

توسط معلم و هر دو والدین شرکت کنندهها هم در آغاز و هم بعد از اتمام دورهی آموزش ،کامل میشود. معلمان در مورد نوع درمانی که بچهها دریافت میکنند آگاهی نداشتند، در صورتی که برای والدینی که کور بودند امکان پذیر نبود. این مقیاس شامل ده آیتم 4 نکتهای بود که به منظور تخمین بیتوجهی، بیشفعالی و پرخاشگری در رفتار روزانهی کودکان طراحی شد. نمرات از صفر تا 30 منظم شدند، با نمرهی بالاتر که نشان دهندهی سطح بالای نشانگان مربوط به ADHD است.همچنین مؤلفان اعتبار بالایی برای مقیاس با 85% طبقهبندی درست کودکان ADHD گزارش کردند (Conners,Sitarenios,Parker,&Epstein,1998)، یافته های متضادی در این زمینه وجود دارد (Ullmann, Sleator,&Sprague,1985).

علاوه بر تخمینهای مربوط به ADHD مقیاس تجدید نظر شدهی هوش وکسلر برای کودکان تهیه شد(Hamburg-Wechsler Intelligenztest f¨ur Kinder, HAWIK; Tewes, 1983;

Wechsler, 1974). در زمان جمعآوری دادهها این نسخه، نسخهی آلمانی تازهی سنجش هوش عمومی بود.کسر هوش (M=100, SD=15) بر اساس هنجارهای سنی هم برای آزمایش کامل وهم برای عملکرد و خرده مقیاسهای کلامی محاسبه میشود.

تحلیل آماری:

درمان (پیش درمان در مقابل پس درمان) و گروه ( نوروفیدبک در مقابل متیل فنیدیت) به ترتیب همراه و بین عاملهای شرکت کننده به صورت تحلیلی های سنجشی واریانس جداگانه (ANOVA) برای هریک از متغیر های وابسته ثبت می شوند. ماهیت تأثیرات اصلی یا تعاملات با آزمون پست هاک t تک نمونهای کشف شد ،که تصحیح سطح آلفا بن فرونی برای آزمونهای چندگانه استفاده شد. اندازهی اثربه صورت d کوهن (cohen,1988) محاسبه شدکه به صورت تقسیم تفاوت میانگین گروه ها با جذر دوم میانگین دو انحراف استاندارد به دست میآید.مقادیر توان در سطح آلفای 0.05 به صورت تفاوت میانگین مشاهده شده و انحراف استاندارد مقایسه شدهی پیش درمان و پس درمان محاسبه میشود.

علاوه بر این، تحلیلهای هم ارز (Rogers, Howard, & Vessey,

1993) به این منظور صورت گرفت که تشخیص داده شود آیا تغییرات مربوط به درمان در هر دو گروه از نظر آماری همارز هستند ( همارزی درونی به صورت 20 % میانگین تغییرات در گروه دارو درمانی انتخاب شد).

نتایج:

TOVA

تأثیر هر دو درمان بر چهار خرده مقیاس TOVA در شکل 1 نشان داده شده است.هیچ تفاوت پیش درمانی بین دو گروه در هیچ کدام از متغیرهای TOVA مشاهده نشد. در مورد متغیر تکانشی ، تأثیر اصلی درمان، F(1,31)=32.9 ,P<.00

مشخص شد. هیچ نوع تأثیر گروه و تعامل درمان در گروه یافت نشد. بهبود بالای معنی دار در مورد مقیاس تکانشی هم در گروه نوروفیدبک،t(21)=5.0 ,p<.001, cohen’s d=1.21, power=1.0 ، و هم گروه متیل فنیدیت، t(10)=3.4, p=.007, cohen’s d=1.03, power=0.93 ، یافت شد. به طور مشابه، یک تأثیر اصلی درمان در مورد بی توجهی ،f(1,31)=29.4, p<.001 ، وجود داشت، ولی هیچ تأثیری در مورد گروه یا تعامل وجود نداشت. بیتوجهی هم توسط گروه نوروفیدبک ، t(21)=5.0, p=.01,cohen’s d=0.95, power=0.99، و هم توسط گروه متیل فنیدیت،t(10)=3.1, p=0.1, cohen’s d=0.57, power=0.71 ، کاهش یافت. در مورد تغییرپذیری پاسخ هم تأثیر اصلی درمان، F(1,31)41.4, p<.001 و هم تعامل درمان و گروه ،F(1,31)= 4.9, o=.034 ، را مشاهده کردیم، ولی هیچ تأثیر اصلی گروه یافت نشد. تغییرپذیری هم توسط نوروفیدبک، t(10)=3.6, p=.005, p<.001. cohen’s d=1.45, piwer=1.0 ، و هم توسط متیل فنیدیت،t(10)= 3.6, p<.005, cohen’s d= .072, power= 1.0 ، بهبود یافت.در مورد اثر متقابل آزمون پست هاک تأثیر معنی داری در سطح آلفای تصحیح بن فرونی نشان نداد.

درمورد زمان پاسخ، هم تأثیر اصلی درمان،F(1,31)=42.6, p<.001 ، و اثر متقابل درمان و گروه،F(1,31)=8.1, p=.008 ، مشاهده شد ولی هیچ نوع تأثیر گروه یافت نشد. همچنین نمرات زمان پاسخ هم توسط نوروفیدبک ،t(10)=4.7, p=.002,cohen’s d=0.92,power=0.99، متیل فنیدیت، t(10)=4.7, p=.001, cohen’s d=1.57, power=1.0، بهبود یافت. این تأثیر در گروه متیل فنیدیت (32.1 =تفاوت میانگین وSD=22.6) نسبت به گروه نوروفیدبک (12.6=تفاوت میانگین و SD=16.3) ،t(31)=2.8, p=.008، بارزتر بود.هیچ کدام از آزمونهای همارزی معناداری در مورد هیچ کدام از چهار متغیر TOVA نیافتند.

توجه d2 در طول آزمون

در طول آزمون d2 به سه شرکتکننده در گروه نوروفیدبک معرفی نشد چرا که هنجار سنی برای کودکان زیر نه سال وجود ندارد. میانگین و انحراف استاندارد برای چهار زیرمقیاس پیش آزمون و پس آزمون شامل نتایج آزمون t در مورد تأثیرات درمان در جدولI ارائه شد. هیچ تفاوت پیش درمانی بین هردو گروه در مورد سنجشهای d2 وجود نداشت.تأثیرات اصلی معنی دار درمان هم برای سرعت، F(1,28)=13.8, p= 0.001 . ، و هم دقت ،F(1,28)= 4.8, p= .037 ،و ترکیب نمره ی کل،F(1,28)= 15.7, p<0.001 ، یافت شد که به تأثیرات قابل مقایسهی هر دو گروه نوروفیدبک و متیل فنیدیت اشاره میکند. هیچ تأثیر اصلی معنیدار یا تعاملات خرده مقیاس متغیر وجود ندارد. آزمون همارزی معنیدار نبود.

مقیاس سنجش رفتارIOWA کانر

سنجشی که توسط مادرها و پدرها در مورد مقیاس سنجش رفتارIOWA کانر آوری شد، همبستگی مثبت بالایی با پیش درمان و پس درمان

(به ترتیبr=0.81, 0.82،در هر دو مورد p<0.001) داشت و بنابراین

سنجش توسط معلمان و والدین همبستگی مثبت بالایی با پیش درمان داشت(r=0.72 ، پدر- مادر:r=0.70 ، که در هر دو مورد (p<0.001 در 0.001822د، همبستگی بالایی با پیش درمان و پس درمان (

و همبستگی متوسط مثبت با پس درمان داشت(معلم –مادر:r=0.37 , p=0.37 ، معلم- پدر:r=0.39 , p=0.26) .تأثیرات هر دو نوع درمان در مقیاس سنجش رفتارIOWA کانر در مورد والدین و معلمان در شکل 2 نمایش داده شد.

هر دو گروه در مقیاس IOWA کانر که پیش درمان را می سنجید تفاوتی نداشتند.تأثیر اصلی درمان هم در مورد سنجش والدین و هم معلمان وجود داشت،به ترتیبF(1,31)=27.8 , P<0.001 وf(1,31)=19.9, p<0.001

ولی هیچ اثری در مورد گروه یا تعاملات درمان و گروه یافت نشد.هردو درمان موجب سنجش بهبود یافته ی والدین شد: نوروفیدبک:t(21)=4.5, p<0.001, cohen’s d=0.82, power=0.98 ؛ متیل فنیدیت:t(10)=3.3, p=0.007, cohen’s d=0.76, power=0.75، و همچنین سنجش معلمان، نوروفیدبک: t(21)=3.5, p=0.002, cohen’s d=0.71, power=0.94 ؛ متیل فنیدیت:t(10)=3.5, p=0.005, cohen’s d=0.58, power=0.53. آزمون های هم ارزی معنی دار نیست.

مقیاس تجدید نظر شده ی هوش وکسلر کودکان

میانگین و انحراف استاندارد برای سه نمرهی هوش پیش درمان و پس درمان که شامل نتایج آزمون t درمورد تأثیرات درمان است، در جدول II ارائه شد. تفاوت های پیش درمان بین این دو گروه در هیچ کدام از نمرات هوش وجود ندارد. تأثیرات اصلی درمان به صورت نسبت قیاس کامل هوش مشخص شد،t(1,31)=11.2, p<0.001 ، پیشرفتی را در نمره ی هوش توسط نوروفیدبک و متیل فنیدیت نشان داد . تحلیل زیر نمرات ثابت کرد که این تأثیرات توسط نمره ی عملکرد محاسبه شد،F(1,31)=32.8, p<0.001 ، ولی هیچ کدام توسط نمرهی کلامی محسابه نشد وتأثیری از آن در درمان مشاهده نشد. تأثیر زیادی یا تعاملات زیادی درمورد هیچ کدام از سه نمره وجود نداشت. آزمونهای ارزی معنیدار نیست.

بحث

هر دو برنامهی سه ماههی نوروفیدبک مشروط به سرکوبی تتا یا سطح بالای بتا و پیشرفت در SMR و فعالیت پایین بتا در EEG و درمان با متیل فنیدیت است که در تعدیل کردن نشانه شناسی ADHD در کودکان موفق بود. پیشرفتهای معنیدار برای هر چهار مقیاس TOVA مشاهده شد که حمایتی را برای کارآمدی هردو درمان فراهم کرد که حساسیت بالای این آزمون را در مورد کمبود توجه ) Forbes, 1998; Wada et al., 2000) و استعداد پایین آنها در مورد تأثیرات تمرین را در نظر میگیرد(Greenberg, 1987). همچنین، اندازههای اثر و توان ارزشی در مورد TOVA بیشتراز سایر تخمینها فراهم شد. هردو گروه پیشرفتی را درمورد توجه d2 درنمرات آزمون دقت و سرعت و نمره ی کل مرکب نشان دادند که ثابت میکند کودکان می توانند در تعداد زیادی از آیتمها کار کنند و اشتباه کمتری بعد از درمان داشتند. هردو مداخله موجب پیشرفت مقیاس سنجش رفتاری IOWA کانر شدند. والدین و معلمان وقوع رفتارهای مربوط به ADHD که در مرحلهی پس درمان کاهش یافت سنجیدند. درمورد d2 و نمرات کانر، اندازهی اثر تعدیلیافته و توان ارزشی فراهم شد. در مقابل، بهبود مقیاسهای هوش کمتر از مطالعات دیگر سنجیده شد (Linden, Habib, &

Radojevic,1996;J.F.Lubaretal.,1995;L.Thompson&Thompson,1998). احتمال بیشتری دارد که تغییرات مشاهده شده قابل استناد به اثرات تمرین بودند. همچنین هردو درمان موجب بهبود معنیدار در متغیرهای مختلف شد، آزمونهای ارزیابی برای همهی اندازه گیریهای وابسته معنیدار نبود. تحقیقات گذشته در مورد نوروفیدبک بتا /SMR از نبود ارزیابی، سنجشهای استاندارد شدهی نشانگان هدف، ارزیابی تغییرات EEG گروه کنترل و اندازهی نمونه تصادفی رنج برده است (Birbaumer & Flor, 1999; Linden et al., 1996; Lohr, Meunier,

Parker, & Kline, 2001).

مطالعهی حال حاضر بر برخی از این مشکلات به کمک گروه مقایسه و کاربرد آزمون عملکرد عینی و سنجش خارجی توسط معلمان و والدین فائق آمد.ما از مشکلات مربوط به اعضای غیرتصادفی گروه، مثل تفاوتهای موجود در انگیزش درمان و اثرات انتظارات به خصوص در مورد سنجش والدین آگاهی داریم.هرچند اجرای درمان بدون موافقت والدین امکان پذیر نیست. در تجربهی ما دادن ایده به والدین برای انتخاب موجب بالا رفتن انگیزش و پذیرش در هردو گروه میشود.استفاده از گروه کنترل مربوط ، لیست انتظارگروه کنترل ممکن است با توجه به این موضوع که وجود درمان استانداردی برای ADHD ، پلاسیبو و نوروفیدبک قلابی ممکن است غیر اخلاقی باشد چراکه توسط درمانگرها و بیماران سازماندهی میشود(Kotchoubey et al., 2001).

بنابراین گروه مقایسه حاضر، درمان پزشکی استاندارد همراه با متیل فنیدیت دریافت میکنند که کارآمدی درمان در تعداد زیادی بررسیهای کنترل شده، آزمایش شده است(McBride1988;,

TheMTACooperativeGroup,1999;Spenceretal.,1996)..
به منظور مقایسهی تفاوت های ممکن در تأثیرات پلاسیبو دردرمانها ، مطالعات آینده باید شامل سنجش رضایت درمان باشد.(Kotchoubey et al., 2001).

متأسفانه تغییرات توان واقعی در شبکهی فرکانس EEG در نتیجه ی نوروفیدبک بازبینی و تحلیل نشد. هرچند مطالعهای که پاسخ دهندههای و غیر پاسخ دهندهها مقایسه می کند گزارش کرد که فعالیت تتای حدود دو سوم بیماران ADHD درنتیجه ی آموزش بیشتر ازچهل جلسه کاهش یافت و بهبود در TOVA در شرکتکنندههایی که تغییرات EEG در آن ها مشهود بود بیشتر از آنهایی بود که هیچ تغییری را تجربه نکردند(J.F Lubar et al., 1995). طبق این شواهد، شناسایی و مستثنی قائل شدن کسری از بیماران که کنترلی در مورد طیف فعالیت های EEG دریافت نکردند ، ممکن است بیشتر تأثیرات درمان را در این مطالعه تسهیل کنند. در موقعیت های پزشکی، افرادی که به یک مدل درمان پاسخ نمی دهند می توانند با دیگری که درمان مناسب تری است، سنجیده شوند.این مورد فقط در مورد نوروفیدبک به کار نمی رود بلکه در مورد متیل فنیدیت نیز به کار می رود که پاسخ زیر 70% گزارش شده است(McBride, 1988).متأسفانه پیروی بلند مدت ناممکن است چرا که کودکان به خانه های روستایی خود برگردانده میشوند. هرچند میانگین یا میانگین نمرات بالا در همهی ابزارهای بعد از درمان پلاسیبو را به عنوان یک عامل اصلی ضد استدلال میکنند.به طور خلاصه نوروفیدبک در بهبود برخی نشانگان همراه رفتاری در کودکانی ADHD که والدین آنها نگرش مثبت به درمان غیر دارویی دارند مؤثر بود. یافتهها امید بخشند و ممکن است تحقیقات بیشتری را در جهت کارآمدی روش نوروفیدبک در ADHD بر انگیزاند.

سپاسگذاری:

بخشی از این اطلاعات در یک پایان نامه در آلمان منتشر شده است (Fuchs, 1999 ). N. Birbaumer و J. Kaiser توسط یافته های تحقیقی آلمانی(Deustsche Forschungsgemeinschaft, SFB 550) و وزارت فدرال آلمانی تحقیقات و تکنولوژی حمایت شدند(BMFT).

با سپاس فراوان از مترجم : سزکار خانم زهرا قلی زاده

دپارتمان تحقیقات مرکز نوروفیدبک و بیوفیدبک آلومینا

انتشار مقاله با ذکر نام نویسنده و مترجم و سایت منبع(مرکز نوروفیدبک و بیوفیدبک آلومینا) آزاد است.

انتشار مقاله در اینترنت یا در مجلات بدون ذکر نویسنده و مترجم پیگرد قانونی دارد.

منبع اصلی مقاله :

John H. Gruzelier,3 and Jochen Kaiser1Thomas Fuchs,1 Niels Birbaumer,1;2 Werner Lutzenberger,1With Methylphenidate Hyperactivity Disorder in Children: A ComparisonNeurofeedback Treatment for Attention-Deficit/

خواننده گرامی : برای تهیه هر یک از این مقالات جهت ارتقا سلامتی شما هم میهنان عزیز ، زمان و انرژی بسیار زیادی صرف می شود، پس در حق ما لطف نموده و کپی رایت را رعایت کنید و به ما در ادامه فعالیتمان امید و انگیزه بدهید . با سپاس از خوانندگان محترم و با امید به روزهای بهتر

مرکز تخصصی نوروفیدبک و بیوفیدبک آلومینا

کلمات کلیدی: بیش فعالی ، علائم بیش فعالی ، مواد غذایی مناسب برای کودکان بیش فعال ،بی توجهی ، علت بیش فعالی، راههای جلوگیری از داشتن فرزند بیش فعال،بیش فعال،کودکم کم توجه است،کودک بیش فعالم را درمان کنید،کودکان بیش فعال،درمان قطعی بیش فعالی کم توجهی

جدیدترین و مطمئن ترین روش درمان

اختلال بیش فعالی کم توجهی کودکان و بزرگسالان

این به این معنی است که کودک شما می تواند به مغز خود بیاموزد که بیش فعال نباشد!

حال این امواج مغزی که در نوروفیدبک روی آنها کار می شود، چه هستند و چگونه کار می کنند؟

هر فرد نرمال 4 دسته موج مغزی دارد که عبارتند از:

موج آلفا در زمان آرامش و relaxation فعالیت بسزایی دارد.

موج تتا در زمانی که فرد در حال به خواب رفتن است و یا افکار پوچ و بی هدفی دارد فعال است .

موج دلتا کندترین موج مغز است و در هنگام خواب عمیق فعال ترین موج است.

آیا نوروفیدبک به راستی روش مؤثری است؟

مقاله نوروفیدبک در درمان کودکان بیش فعال و مقایسه آن با درمان دارویی (ریتالین) :

http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/5791387V1107.pdf

آیا نوروفیدبک محدودیت و عوارضی نیز دارد؟

آیا در آمریکا و سایر کشورهای پیشرفته از نوروفیدبک در درمان کودکان بیش فعال کم توجه استفاده می شود؟

متاسفانه تنها مشکل این روش این است که نوروفیدبک و بیوفیدبک به دلیل هزینه نسبتا زیاد نسبت به دارو درمانی حتی در کشورهای پیشرفته ، فقط توسط قشر مرفه جامعه استفاده می شود، و عملا بخش زیادی از جامعه به دلیل مشکلات مالی از این درمان محرومند و خانواده ها مجبورندسالها مصرف داروهای شیمیایی را برای کودکان بیش فعال خود تحمل کنند! و با وجود اگاهی از عوارض این داروها چاره ای جز پذیرش نداشته باشند! لذا ما در مرکز نوروفیدبک آلومینا سعی کردیم با کم کردن هزینه نوروفیدبک (تا 10 برابر کمتر از هزینه متعارف در دنیا و چندین برابر کمتر از هزینه متعارف در ایران) ،امکان استفاده از آن را برای کلیه اقشار فراهم نمائیم.

هدف ما سلامتی فرزندان این سرزمین است،پس اگر حتی هزینه های فعلی درمان را نیز نمی توانید بپردازید اصلا نگران نباشید،در این مورد می توانید با کادر درمان گفتگو کنید و در صورت تایید این موضوع و نیاز کودک شما به نوروفیدبک،حتما تخفیف جداگانه ای برای شما در نظر گرفته خواهد شد.

نکته ای که باید به آن توجه شود این است که برای ادامه جلسات نوروفیدبک، کودک باید انگیزه داشته باشد و اگر کودک در سن مناسبی نباشد، خسته می شود و انگیزه ادامه درمان را نخواهد داشت. اگر سن کودک خیلی پایین باشد، نمی تواند همکاری مناسبی داشته باشد و در سنین بالا نیز مغز دیگر توانایی یادگیری و تغییر را تا حدودی از دست می دهد لذا بهترین سن توصیه شده برای این درمان حداقل سن 5 سال و حداکثر سن 35 سال می باشد.

جزئیات برنامه درمانی کودکان بیش فعال/کم توجه و اختلالات یادگیری در مرکز نوروفیدبکآلومینا:

نکته مهم : هر جلسه از دو قسمت درمانی و آموزشی تشکیل شده است که قسمت درمانی شامل کار با دستگاه نوروفیدبک می باشد که حدود 40 دقیقه طول می کشدو قسمت آموزشی شامل سر فصلهایی می باشد که در زیر به صورت کلی در مورد هر جلسه ذکر شده است

جلسه 1 : مصاحبه با والدین وشناخت انتظارات آنها از جلسات درمان وکودک ،40 دقیقه نوروفیدبک ،معرفی کتاب چگونه به کودکان بیش فعال/کم توجه کمک کنیم؟ به عنوان کتاب کاردرمنزل ومعرفی کتاب درسنامه به والدین برای آشنایی وبرخورد صحیح با این کودکان

جلسه 2 : 40 دقیقه نوروفیدبک ، مرور جلسه قبل ، آموزش حل مساله

جلسه3 : 40 دقیقه نوروفیدبک ، مرور جلسه قبل، توضیح دوباره روش حل مساله با ذکر مثال و تهیه طرح، تهیه کتاب … و خواندن راز 1

جلسه 4: 40 دقیقه نوروفیدبک ، توضیح در مورد طرح خواسته شده، تعریف کردن راز 1 گربه ها توسط کودک ومطالعه راز ،تکنیک حافظه(تصویر) در منزل

جلسه 5: 40 دقیقه نوروفیدبک ، ارایه طرح جدید، تعریف راز 2، بررسی تکالیف کتاب، کار در منزل(راز 3 ، پازل ،تکرار تکنیک حافظه با همان تعداد تصویر)

جلسه 6 : 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی تکالیف جلسه قبل،ارایه فایل ریلکسیشن و توضیح در مورد آن،کار در منزل(راز 4 ،کتاب کار،نوشتن طرح،گوش دادن به فایل قبل از خواب و هر شب)

جلسه7: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار در منزل(بیان مشکل در غالب نقاشی،راز5،تکنیک حافظه با 8 تصویر)

جلسه8: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار منزل(کتاب کار،راز6 ،نوشتن یک طرح و بیان یک مشکل در مدرسه در غالب نقاشی،تکنیک حافظه با تصویر)

جلسه9: 40 دقیقه نوروفیدبک ،برسی جلسه قبل، کار در منزل(راز 7 وتمرین درباره راز 1و2 ،کتاب کار،خواندن داستان مورد علاقه کودک و نوشتن نکات مهم آن توسط وی، ارایه طرح جدید ونوشتن برنامه های روزانه)

جلسه10: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار در منزل(راز 8 وتمرین 1و2و3 ،کتاب کار،انجام پازل با قطعات بیشتر،تکنیک حافظه با شمارش اعداد )

جلسه11: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،ارایه فایل توجه و تمرکز،کار در منزل(راز9 وتمرین راز1و2و3و4 ،ارایه طرح،خواندن یک داستان کوتاه و آوردن کتاب همراه خود در جلسه بعدی،تکنیک حافظه با شمارش اعداد معکوس)

جلسه 12: 40 دقیقه نوروفیدبک ،تعریف راز 9 وقصه درمانی،کار در منزل(تهیه برنامه توسط والدین با توجه به عدم انجام کارهادر گذشته وبررسی آن توسط خود کودک،ادامه تکنیک حافظه)

جلسه13: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،آموزش بازی ایکس…،کار درمنزل(ارایه طرح یک مشکل جدید در محیط خارج از منزل وارایه راه حل در غالب نقاشی)

جلسه 14: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،انجام بازی ایکس-اُ ،کار در منزل(پازل،بازی نخ وسوزن از گلدونه ها،شمارش اعداد معکوس و افزایش تعداد اعداد)

جلسه15: 40 دقیقه نوروفیدبک ،قصه درمانی،بررسی جلسه قبل،کار در منزل(بازی ایکس…،بازی … با ارایه یک طرح مشخص روی آن با توجه به علاقه کودک)

جلسه16: 40 دقیقه نوروفیدبک ،تمرین راز 5و6و7 ،بررسی جلسه قبل ،کار در منزل(ارایه طرح جدید،تکنیک حافظه با کلمات)

جلسه17: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی تفاوت ها در طرح های مختلف ،کار درمنزل(بازی ایکس ….پازل،خواندن داستان وبررسی نکات مهم،تکرارتکنیک حافظه با…)

جلسه 18: 40 دقیقه نوروفیدبک ،قصه درمانی ،کاردرمنزل (خواندن مجله …،ماز …،تکنیک حافظه با 7 کلمه )

جلسه 19: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بازی سنجش تمرکز ،راز 8و9 ،کار در منزل(نقاشی جلسه درمانی از نظر کودک ،ماز،پازل،تکنیک حافظه با 7)

جلسه20: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بازی ایکس…،بررسی جلسه قبل

از جلسه 20 به بعد در صورت نیاز به ادامه نوروفیدبک ، با توجه به پیشرفت کودک ،سن کودک و میزان همکاری خانواده روش های درمانی متفاوتی در مورد هر کودک به صورت جداگانه در نظر گرفته خواهد شد.

مرکز خدمات نوروفیدبک آلومینا

تاسیس :1388

با سابقه 2 سال درمان نوروفیدبک و بیوفیدبک و درمان صدها کودک بیش فعال /کم توجه با روش نوروفیدبک توسط تیم درمانگر متشکل از متخصص مغز و اعصاب، پزشک متبحر در زمینه نوروفیدبک و چندین روانشناس مجرب در خدمت شما مراجعین محترم می باشد.

آدرس: تهران خیابان دکتر شریعتی. بالاتر از تقاطع ظفر، مرکز نوروفیدبک آلومینا ( پذیرش با وقت قبلی)

شماره تماس :

02122852784

ساعات پاسخگویی : همه روزه از ساعت 9 صبح تا 7 شب

جهت ثبت نام می توانید فرم ثبت نام را تکمیل نمایید یا به صورت حضوری (طبق قرار قبلی)در دفتر مرکزی نوروفیدبک آلومینا ثبت نام نمائید.

نوروفیدبک و بیوفیدبک در سایر رسانه ها :

توضیحاتی در مورد نوروفیدبک در سایت مجله همشهری :

http://www.hamshahrimags.com/NSite/FullStory/News/?Id=3725

توضیحاتی در مورد نوروفیدبک در سایت اطلاعات بالینی تخصصی مغزی (به زبان انگلیسی)

http://www.eeginfo.com/what-is-neurofeedback.htm

مقالات فارسی نوروفیدبک :

http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/5791387V1107.pdf

سلامت باشید :نوروفیدبک و بیوفیدبک

http://ch3.ir/salamat/index.php?option=com_content&view=article&id=683&Itemid=356

ویدئو های نوروفیدبک در درمان سردرد،بیش فعالی کم توجهی ، تشنج، بی خوابی ، افزایش تمرکز و …. (به زبان انگلیسی)

http://www.eeginfo.com/neurofeedback-videos-media.htm

کلمات کلیدی:کودک بیش فعال،درمان کمبود توجه،درمان کودک باهوش ولی بیش فعال،درمان کمبود تمرکز با وجود هوش بالا،کودکان بیش فعال را چکار کنیم؟ مرکز درمان کودکان بیش فعال،مرکز بازی درمانی کودکان بیش فعال،مرکز نوروفیدبک بیش فعالی،کمبود تمرکز و بیش فعالی جدیدترین درمان،بهترین درمان کمبود توجه بیش فعالی،والدین کودک بیش فعال، نقش ژنتیک در بیش فعالی کودک،کودک کم تمرکز،کودک شیطون بیش فعال،درمان راحت کودکان بیش فعال،تقویت دیکته،تقویت تمرکز و هوش در کلاس،عدم توجه به معلم،آموزش نظم به کودک،کودک بهتری تربیت کنیم،چگونه کودکمان را آرام کنیم