جلوگیری از خودکشی

مصیبت خودکشی

آگاهی و عمل می توانند در نجات یک زندگی کمک کننده باشند

خودکشی حزن انگیز است. زندگی را کوتاه می کند و خانواده و دوستان را از بین می برد و فرد مورد علاقه را کنار می گذارد.آنهایی که از اقدام به خودکشی رهایی می یابند ، ممکن است به ناتوانی ها یا صدمات شدید دچار شوند. فرزندان افرادی که با خودکشی می میرند، احتمال بیشتری دارد بعدها از طریق خودکشی بمیرند.با چنین پیامدهای شدیدی ، چگونه ممکن است فردی چنین تصمیم مهلکی بگیرد و مرگ را به جای زندگی برگزیند.

این سؤالی است که دانشمندان برای دهها سال در تلاش برای پاسخ به آن بوده اند.دکتر جین پیرسون که رئیس کنسرسیوم مطالعات خودکشی در NIH است، می گوید:” وقتی شما در وضعیت خودکشی هستید، آغوش خود را بروی متوقف کردن سایر گزینه ها بازمی کنید.آنرا تنها راه خود می بینید.شما قطعاً قادر به پذیرایی سایرنظرات نیستید.” ” در پس آن چه چیزی نهفته است؟ چه اتفاقی در مغز می افتد که باعث می شود فرد به این نادرستی تفکر کند.”

20 سال پیش، تنها آگاهی اندکی درباره ماهیت خودکشی وجود داشت.اما مطالعات حامی NIH به بازکردن راهی به سوی کشف علل زیربنایی خودکشی ، کمک کرده است .با وجود اینکه جزئیات زیستی خودکشی هنوز در حال بررسی است ، دانشمندان سرنخهای بسیاری را برای مشخص کردن افراد در خطر زیاد ابتلا به افکارو اقدامات خودکشی کشف کرده اند.

مشخص کردن افراد در خطر، حیاتی است.خودکشی دهمین علت مرگ در سراسر کشور است و سومین علت مرگ در بین بزرگسالان است .بر طبق گزارش مراکز پیشگیری و کنترل بیماریها حدود 37000 آمریکایی در سال 2009 در اثر خودکشی مردند. بیش از نیمی از این مرگها با اسلحه گرم بود.

افراد همه سنین ، جنس ها ومذاهب در خطر خودکشی هستند.احتمال اقدام به خودکشی در زنان خیلی بیشتر از مردان است ؛ ولی مردان به احتمال بیشتری در اثر خودکشی می میرند.علت این است که مردان اغلب راههای مرگبارتری ازجمله اسلحه های گرم یا خفگی را برمی گزینند.

پیرسون می گوید: “گروههای مردان سنین بالا بیشترین خطر اقدام را دارند . در حقیقت ،در مردان سفید پوست 85 سال وبالاتر میزان خودکشی 4 برابر میانگین ملی است.”

خطر خودکشی در بین افرادی که بیماریهای عمده روانی دارند ، از جمله اسکیزوفرنیا واختلال دوقطبی بالاتر است. افسردگی بیش از نیمی از افرادی که با خودکشی می میرند را تحت تأثیر قرار می دهد.سایر عوامل خطر شامل اقدام به خودکشی قبلی ، تاریخچه خانوادگی اقدام به خودکشی، سؤمصرف مواد، یا داشتن اسلحه و سلاح گرم در خانه می باشند.

در گذشته بسیاری از دانشمندان اعتقاد داشتند که خودکشی عارضه جانبی وحشتناک سایر بیماریهای روانی است.اما چرا فقط تنها بخش کوچکی از افراد دارای افسردگی یا سایر شرایط روانی اقدام به خودکشی می کنند؟ شواهد روزافزون نشان می دهند که درباره ماهیت افسردگی چیز واحدی است که آنها را به اینجا می کشاند.

دکتر ویکتوریا آرانگو پژوهشگرخودکشی در مؤسسه روانپزشکی نیویورک میگوید:” ما سیستم هایی را در مغز یافته ایم که با خودکشی شکسته می شوند، بخصوص در جلوی مغز بالای چشمها که کورتکس پیش پیشانی اربیتال نامیده می شود.ناحیه ای از مغز که در رفتارهای بازدارنده ی تخریب گر،مانند قادر نبودن به کنترل میل به کشتن خود،در گیر است.”

در طول دهها سال آرانگو وهمکارانش مطالعات مبسوطی درباره ساختار و زیست شناسی مغزی در صدها قربانی خودکشی ، اجرا کرده اند. آنها دریافتند که در خودکشی مناطق مغزی عمده ،  دارای سلولهای عصبی کمترو گیرنده های تغییر یافته ای برای انتقال دهنده های عصبی هستند. ناهنجاریهای مرتبط با انتقال دهنده عصبی سروتونین در بسیاری از مطالعات با خودکشی پیوند خورده است. دانشمندان هنوز مشخص نکرده اند که آیا این کاهش در سروتونین بطور مستقیم در خودکشی نقش دارد و یا به احتمال بیشتر سروتونین بخشی از گذرگاههای پیچیده شیمیایی در خودکشی می باشد. سروتونین همچنین نقش کلیدی در افسردگی و پاسخ به استرس و ضربه روانی بازی می کند.

دکتر داگلاس مینک و دانشمندانی که جزئیات مولکولی بیماریهای روانی را مطالعه می کنند،می گویند:” استرس و ضربه روانی نقش بزرگی در خودکشی دارند، بخصوص استرس دوران کودکی.” گروههای پژوهشی متعدد شواهدی یافته اند که تجربیات آسیب زای کودکی مثل سؤاستفاده یا خشونت  ژنهای خاصی را در مغز برچسب می زنند.این برچسب ها( نشانگرهای اپی ژنتیک ) مولوکولهایی هستند که به ژنها می چسبند.آنها همچنین اثری پایا بر اساس اینکه ژن روشن یا خاموش باشد ، خواهند داشت.

برخی مطالعات حامی NIH نشان داده اند که قربانیان خودکشی که در کودکی مورد سؤاستفاده قرار گرفتند، نشانگرهای اپی ژنتیک واحدی در روی ژنهای اصلی دارند.این نشانگرها در قربانیان خودکشی که تاریخچه سؤاستفاده نداشتند، یا افرادی که در اثر تصادف مردند، یافت نمی شوند.تحقیقات بیشتر راجع به اینکه استرس چگونه ژنها وخطر خودکشی را تحت تأثیر قرار می دهد فرصتهای جدیدی را برای اقدامات اولیه ارائه می دهد.

رویکردهای اخیر به درمان یا پیشگیری خودکشی، به طورکلی هدفشان رهایی از شرایط روانی توام یا سایر عوامل خطر می باشند.  مینک می گوید:”اگر شما افراد دارای بیماریهای روانی را مجبور کنید ، در حد توان افکار خودکشی شان را کاهش دهند، می توانید بطور وسیع ،خودکشی را کاهش دهید.”

داروها (مانند ضد افسردگی ها و ضد روانپریشی ها) کمک کننده اند. روان درمانی یا گفتگو درمانی نیز مؤثر خواهد بود.نوعی که رفتار درمانی شناختی نامیده می شود به مرم کمک می کند، هر زمان افکار خودکشی فرا رسند، راههای جدید مقابله با شرایط پر استرس را از راه آموزش تفکر درباره فعالیت های جایگزین یاد بگیرند.

یکی ازمؤثرترین ابزارهای پیشگیری از خودکشی دانستن علایم هشدار و عمل سریع برای ارجاع فرد به درمان است.دکتر دیوید برنت روانپزشک دانشگاه پیتزبورگ که خودکشی را در خانواده ها بررسی می کند، می گوید:” یکی از بزرگترین نشانگرهای خطر خودکشی زمانی است که فردی صحبت راجع به  خودکشی را آغاز می کند.” ما عادت کرده ایم بدانیم صحبت کردن درباره خودکشی به این معنی است که شما تصمیم به انجام آن دارید، اما عکس آن صادق نیست.علایم دیگر شامل کنار گذاردن فعالیت های معمول، تغییردر خلق، یا تغییردر الگوهای خواب می باشند.”

هیچگاه صحبت کردن یک فرد درباره خودکشی را نادیده نگیرید. شما می توانید مستقیماً از فرد بپرسید که آیا اصلاً به آسیب رساندن به خودش فکر کرده است. بیشتر مردم صادقانه جواب می دهند، و این پرسش به خودی خوی فرد را به خودکشی وا دار نمی کند.

 

دپارتمان تحقیقات مرکز نوروفیدبک و بیوفیدبک آلومینا

انتشار مقاله در اینترنت یا در مجلات با درج منبع مقاله (با درج لینک فعال به سایت مرکز آلومینا) منعی ندارد و در غیر اینصورت پیگرد قانونی دارد.

خواننده گرامی : برای تهیه هر یک از این مقالات جهت ارتقا سلامتی شما هم میهنان عزیز ، زمان و انرژی و هزینه بسیار زیادی صرف می شود، پس در حق ما لطف نموده و کپی رایت را رعایت کنید و  به ما در ادامه فعالیتمان امید و انگیزه بدهید . با سپاس از خوانندگان محترم و با امید به روزهای بهتر

مرکز تخصصی نوروفیدبک و بیوفیدبک آلومینا

 

خدمات نوروفیدبک و بیوفیدبک و مشاوره روانشناسی (اضطراب،افسردگی،بیش فعالی و… ) و شناخت درمانی و رفتار درمانی (CBT) و ویزیت متخصص روانپزشکی (اعصاب و روان) و متخصص مغز و اعصاب (درمان میگرن،سرگیجه،تشنج،سکته مغزی و …)در مرکز  نوروفیدبک و بیوفیدبک آلومینا انجام می شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و تعیین نوبت ویزیت تماس بگیرید.