بیوفیدبک در درمان میگرن و سردرد

 

درمان انواع سردرد و میگرن با بیوفیدبک

مطالعات متعددی در زمینه ی بررسی میزان اثربخشی انواع روش های درمانی بر کاهش علائم بیماران مبتلا به انواع سردرد به ویژه سردردهای میگرنی نشان می دهند که روش درمانی بیوفیدبک یا پسخوراند زیستی یکی از موثرترین و سودمندترین گزینه های درمانی برای این بیماران است. بیوفیدبک روش درمانی است که منجر افزایش توانایی کنترل شاخص های فیزیولوژیک بدن مثل فشارخون،درجه ی حرارت بدن، ضربان قلب و میزان انقباض ماهیچه ها می شود. بیوفیدبک انواع مختلفی دارد. کاربردی ترین انواع بیوفیدبک در درمان بیماران مبتلا به سردرد و میگرن عبارت اند از بیوفیدبک حرارتی و بیوفیدبک الکترومیوگرافی.

به طور کلی برای درمان و یا کاهش علائم انواع سردرد و به ویژه سردردهای میگرتی، گزینه های درمانی زیادی وجود ندارد. روش های درمانی برای افراد مبتلا به این بیماری ها شامل مصرف برخی داروهای مسکن است که صرفا جهت تسکین موقتی درد به کار می روند.علاوه براین رعایت نکات بهداشتی برای پیشگیری از تشدید علائم  این بیماران توصیه می شود. اما در حال حاضر روش های درمانی جدید تحت عنوان روش های درمانی مکمل و جایگزین برای درمان بیماران مبتلا به انواع سردرد و میگرن در دسترس است. بیوفیدبک به عنوان یکی از موثرترین و کاربردی ترین روش های درمانی مکمل در درمان سردرد و میگرن شناخته می شود.

بیوفیدبک با ایجاد توانایی کنترل واکنش های فیزیولوژریک بدن در مقابله با استرس و درد، میزان درد ناشی از میگرن را کاهش می دهد و فراوانی بروز حملات میگرن را کم می کند. این کار با استفاده از دستگاه و ابزار الکترونیکی و مانیتورینگ انجام می شود که با به تصویر کشیدن شاخص های فیزیولوژیک نهفته در بدن ، شناخت و آگاهی فرد را نسبت به عملکرد درونی بدن خود افزایش می دهد و این افزایش آگاهی محرکی برای کنترل بیشتر این فرایند ها ایجاد می کند. بیوفیدبک به عنوان یکی از روش های درمانی مکمل و جایگزین با تاکید بر رابطه ی میان ذهن و بدن منجر به بهبود بیماران مبتلا به انواع سردرد و میگرن می شود.

درمان میگرن با استفاده از بیوفیدبک حرارتی

 

در این روش درمانی حسگرهای کوچک الکترونیکی جهت اندازه گیری و ثبت دقیق و لحظه ای دمای بدن به پوست انگشتان دست بیمار متصل می شود. داده های ثبت شده به وسیله ی این حسگرها، بعد از انتقال به دستگاه و کامپیوتر به صورت تصاویر مختلف بر روی مانیتور نمایش داده می شود. در جلسات بیوفیدبک حرارتی بیمار تقویت می شود که دمای دست خود را بالا ببرد. برای ابن منظور درمانگر مجموعه ای فنون و تکنیک ها را با بیمار تمرین می کند. دستگاه بیوفیدبک و تصاویر نمایش داده شده بر روی مانیتور نیز به شکل دقیق و فوری تقویت لازم را به بیمار ارائه می دهد. بعد از چند جلسه انجام این تمرین ها، بیمار یاد می گیرد که چگونه در شرایط طبیعی زندگی روزانه دمای بدن خود را بالا نگه دارد و کنترل بیشتری بر تغییرات دمای بدن خود داشته باشد. تحقیقات متعددی که در این زمینه انجام شده است نشان می دهند که افرادی که قادر به افزایش دمای بدن خود هستند حملات میگرن کم تر و خفیف تری را تجربه می کنند.

 

درمان میگرن با استفاده از بیوفیدبک الکترومیوگرافی (EMG)

 

نوع دیگری از بیوفیدبک که در درمان انواع سردرد و میگرن مورد استفاده قرار می گیرد،بیوفیدبک الکترومیوگرافی است. در این روش درمانی با اتصال سنسورهای الکتریکی بر سطح پوست  گردن، شانه ها و پیشانی میزان انقباض، فشار و تنیدگی موجود در عضلات این نواحی اندازه گیری و ثبت می شود. در بیماران مبتلا به میگرن غالبا میزان تنش موجود در این نواحی بیشتر از حد معمول است و انقباض بیش از اندازه ی عضلات در این قسمت ها منجر به تشدید سردردهای میگرنی می شود. در جلسات درمانی بیوفیدبک الکترومیوگرافی بیمار آموزش می بیند که چگونه میزان انقباض و گرفتگی عضلات خود را کاهش دهد.

جلسات درمان بیوفیدبک معمولا 30 تا 60 دقیقه ادامه پیدا می کند.برای افزایش اثربخشی درمان بهتر است جلسات درمانی دو یا سه بار در هفته برگزار شوند.

علاوه بر این سنسورهای مخصوصی جهت استفاده برای بیماران مبتلا به میگرن وجود دارد که به کمک آن بیمار می آموزد که چگونه قطر عروق خونی سر و پیشانی خود را کنترل کند. استفاده از این روش درمان برای کاهش علائم میگرن کاملا تائید شده است و کلینیک تخصصی آلومینا اولین مرکز درمانی است که خدمات درمان میگرن با روش درمانی بیوفیدبک را ارائه می کند.

 

پژوهش های انجام شده در زمینه ی اثربخشی بیوفیدبک در درمان میگرن و سردرد نشان می دهند که بیوفیدبک تنها روش درمانی اثربخشی است که میزان عوارض جانبی ناشی از درمان را به حداقل رسانده است. مطالعات نشان می دهند که بیوفیدبک یکی از قوی ترین روش های پیشگیری از عود مجدد حملات میگرن است. هم چنین نتایج این مطالعات نشان می دهند که استفاده از بیوفیدبک در کنار دارودرمانی اثربخشی داروهای تسکین دهنده ی درد را چندین برابر می کند.

 

 

خدمات بیوفیدبک در درمان میگرن بصورت اختصاصی در کلینیک آلومینا در دسترس می باشد.

 

تهیه و تنظیم : انیس جهانبازی (کارشناس ارشد روانشناسی ، مشاور و درمانگر)

دپارتمان تحقیقات مرکز نوروفیدبک و بیوفیدبک آلومینا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بنابر گفته متخصصان، این اختلال نتیجه تغییرات عملکردی مغز است که باعث تغییر در جریان خون مغز می شود و در نهایت، گشادی عروق مغز و سپس تنگ شدن عروق مغزی در واکنش به آن سبب بروز سردرد می شود.

شدت سردرد در افراد مبتلا به حدی است که فرد را از انجام فعالیت های روزمره خود ناتوان می کند.

درمانهای رایج سردردهای میگرنی، درمانهای دارویی هستند که از جمله میتوان به پروپرانولول، آمی تریپتیلین، سوماتریپتان و ارگوتامین اشاره کرد. بسیاری از بیماران از عدم اثربخشی کافی داروها شکایت دارند ، همچنین عوارض جانبی این داروها نیز مانعی بزرگ در مصرف آنها توسط بیماران است.

امروزه بیوفیدبک به عنوان روش درمان غیردارویی، اثرپیشگیری کننده خود را در حملات میگرن اثبات کرده است. بیوفیدبک روشی است که به فرد کمک می کند تا آگاهی خود را نسبت به فعالیتهای فیزیولوژیک مغزش بالا ببرد و فرد به مرور یاد می گیرد که چطور فعالیت های سیستم عصبی خود را تحت کنترل خود درآورد.

 

تا امروز مطالعات زیادی در زمینه اثر بخشی این روش در بیماران مبتلا به میگرن انجام شده که به بعضی از آن ها اشاره می کنیم:

1. مطالعه ای در سال 1981 در زمینه مقایسه درمان میگرن بوسیله بیوفیدبک با پروپرانولول و آمی تریپ تیلین در امریکا انجام شد و نتایج تحقیق نشاندهنده اثربخشی بیشتر در پیشگیری از حملات در گروه تحت درمان با بیوفیدبک بود.

2. مطالعه ای در سال 1995 در افراد مبتلا به میگرن انجام شد و این افراد به مدت 4 هفته تحت درمان با بیوفیدبک قرار گرفتند و در نهایت 67% افراد مورد مطالعه (60 بیمار) کاهش تعداد حملات میگرن را گزارش کردند و 75% افراد نیز کاهش شدت سردردها را گزارش کردند.

3. دکتر Dala در مطالعه ای که بر روی بیماران دچار میگرن انجام داد، به این نتیجه رسید که الگوی فعالیت مغز با استرس های محیطی مرتبط است. او یک گروه از بیمارانش را به مدت 24 جلسه تحت درمان با بیوفیدبک قرار داد و به گروه دیگری از بیمارانش داروهای معمول را تجویز کرد. در انتها نتایج اینطور مشخص شد که در54% از بیماران تحت درمان با بیوفیدبک، حملات میگرن کاملاً از بین رفته بود، بدون هیچ عارضه جانبی! در 39% دیگر شرکت کنندگان درمان با بیوفیدبک، شدت حملات بیش از 50% کاهش نشان می داد و تنها 7% دیگر شرکت کنندگان از اثرات کم بیوفیدبک ناراضی بودند. این در حالی بود که در گروه تحت درمان با دارو، 68% افراد، عدم تغییر در شدت حملات را ذکر کردند .

 

 

در مرکز نوروفیدبک آلومینا، خدمات بیوفیدبک در درمان سردردهای میگرنی انجام می شود و شما می توانید با مراجعه به مرکز و انجام دوره های درمانی، از  این روش درمانی زیر نظر متخصصین در بهبود سردردهای خود بهره ببرید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کلمات کلیدی:

 

 

درمان و مدیریت

 

هنگامی که یک تشخیص میگرن ساخته شده است، ماهیت این اختلال را باید به بیمار و اطمینان داده است که آن را یک بیماری دردناک است اما به طور کلی خوش خیم است که معمولا می تواند کنترل شود و یا کاهش توضیح داده شده است. عدم وجود درمان برای میگرن را داشتند باید توضیح داد. این مهم است که بیماران احساس می کنید که پزشک می داند که سردرد خود را نشان دهنده یک مشکل پزشکی است و سردرد خود را در نظر بگیرند از عوامل روانی بوجود می آیند. CT طبیعی یا اسکن MRI ممکن است اطمینان قابل توجهی را ارائه دهد. برخی از بیماران، بیشتر علاقه مند به دانستن است که آنها را یک تومور مغزی یا دیگر وضعیت بالقوه کشنده از آنها در به دست آوردن تسکین درد را نداشته باشند.

 

پرهیز از عوامل تسریع در درمان میگرن، اما به سادگی مشاوره بیمار برای جلوگیری از استرس و آرامش بیشتر است که معمولا بی معنی است. مشاوره به کاهش مصرف کافئین بیش از حد، برای متوقف کردن سیگار کشیدن، و به منظور کاهش مصرف الکل می تواند مفید تر باشد. مصرف دارو باید مورد بررسی قرار گیرد و در صورت لزوم تغییر است. استفاده از مواد مخدر شناخته شده، منجر به سردرد، مانند رزرپین، ایندومتاسین، نیفدیپین، مشتقات تئوفیلین، کافئین، بازکننده عروق (از جمله طولانی اثر نیترات ها)، و الکل، باید قطع گردد و یا عوامل دیگر باید جایگزین در صورت امکان. استفاده از استروژن و ضد بارداریهای خوراکی را باید قطع شود اگر آنها مظنون به کمک به سردرد، اگر چه در بعضی از بیماران ممکن است. برنامه ورزش برای ترویج رفاه، اصلاح افراط در رژیم غذایی و اجتناب از روزه های طولانی و نامنظم عادات خواب می تواند مفید باشد.

 

موضوع از عوامل غذایی در میگرن مشکل است. تغییرات رادیکال در رژیم غذایی به ندرت توجیه شده و به ندرت موثر است. اجتناب از غذاهایی که حاوی نیتریت ها، مانند هات داگ (سوسیس) و حفظ کاهش سرد، و از غذاهای آماده حاوی مونوسدیم گلوتامات می تواند مفید باشد. اجتناب از گلوتامات مونو سدیم می تواند مشکل باشد، دلیل آن است که تشکیل دهنده بسیاری از غذاهای کنسرو شده و آماده شده و به طور گسترده ای در رستوران ها، مورد استفاده به خصوص در تهیه ظروف چینی است. پنیر میرسید، تخمیر مواد غذایی، شراب قرمز، شکلات، جگر مرغ، گوشت خوک، و بسیاری از غذاهای دیگر از عوامل مستعدکننده سردرد مشکوک شده اند. این غذاها عمدتا حاوی تیرامین، phenylethylamine و octopamine. بیمار گاه به گاه، شناسایی مواد غذایی متخلف است، اما در تجربه ما، بارش رژیم غذایی میگرن غیر معمول است. مقامات سردرد دیگر اختلاف نظر دارند. در برخی migraineurs حملات قوی بو، به خصوص از نوع عطر یا معطر رسوب شده است. اجتناب از استفاده از قوی بو صابون، شامپو، عطر، و مواد دیگر می تواند برای برخی از افراد مفید باشد.

 

همه تحت فشار در برخی از زمان به عنوان بخشی از زندگی است. افراد مبتلا به میگرن ممکن است توجه داشته باشید این است که استرس ماشه حملات میگرن. کمک به معامله بیمار یا اجتناب از استرس دشوار است. مدیریت استرس در دراز مدت ممکن است به کمک یک روانشناس یا مناسب آموزش دیده حرفه ای نیاز دارد. تکنیک های بسیاری، از جمله استفاده از بیوفیدبک، آموزش آرامش، و هیپنوتیزم. شواهد وجود دارد که بیوفیدبک، آرامش آموزش، آموزش های رفتاری و شناختی مفید هستند (کمپبل و همکاران، 2000)

 

دارو درمانی

 

درمان های پزشکی را می توان اداره prophylactically برای جلوگیری از حملات میگرن و یا علائم درد، حالت تهوع، و استفراغ حمله برای از بین بردن. درمان پیشگیرانه لازم است که فرکانس یا طول مدت حملات و یا ترس از حملات به طور جدی با شیوه زندگی بیمار تداخل است. نشانه دیگر برای پیشگیری از بروز علایم شدید و یا طولانی مدت عصبی یا فقدان و یا پاسخ به درمان علامتی است. به طور کلی، یک برنامه پیشگیری باید در نظر گرفته شود اگر حملات رخ می دهد و اغلب به عنوان 1 تا 2 روز در هر هفته.

 

درمان علامتی

 

معمولا درمان علامتی باید به عنوان توسعه حمله که ممکن است در اوایل آغاز شده است. اگر اورا به رسمیت شناخته شده است، بیماران باید از داروهایی که در آن به جای انتظار برای شروع به درد. یک استثنا به صورت زیر جلدی سوماتریپتان، که کمتر موثر است اگر قبل از شروع فاز سردرد هم گرفته است. لازم می شود به یاد می آورد، هر چند که پس از این حمله به طور کامل توسعه یافته، آماده سازی دهان تقریبا همیشه به دلیل کاهش حرکت دستگاه گوارش و جذب ضعیف کمتر موثر است. اگر استفراغ ایجاد می کنند، آماده سازی دهان دیگر مناسب است.

 

برای بسیاری از بیماران، ضد درد ساده، دهان مانند آسپرین، استامینوفن، ناپروکسن، یا ایبوپروفن، یا یک ترکیب ضد درد حاوی کافئین ممکن است موثر باشد. جذب کافئین ایدز، کمک می کند تا از آن برای وادار انقباض عروق، و ممکن است به اخراج از نورون های سروتونرژیک ساقه مغز را کاهش دهد. با این حال، استفاده از مسکن های ترکیبی حاوی کافئین بیش از 2 روز در هفته ممکن است منجر به بروز سردرد ها افزایش یافته است. بیمار ممکن است نیاز به استراحت در یک اتاق تاریک و ساکت با بسته یخ بر روی سر، فراهم می کند که بهترین وضعیت ضد درد برای تسکین درد. اگر خواب رخ می دهد، بیمار معمولا بیدار سردرد آزاد است.

 

تریپتان ها

 

توسعه سوماتریپتان خبر یک کلاس جدید از عوامل میگرن است که در برخی از گیرنده های 5-HT بسیار انتخابی هستند. این عوامل، گاهی اوقات به نام تریپتان ها، همراه با آماده سازی ارگو کمتر گزینشی فعالیت آگونیست قوی در گیرنده های 5-HT1B، که به واسطه انقباض رگ جمجمه، و در گیرنده 5-HT1D، که منجر به جلوگیری از انتشار نوروپپتید neuropeptide حسی. از آوران perivascular سه قلو. نشان داده شده است تجربی که فعال شدن گیرنده های 5-HT1B/5-HT1D می تواند تحریک پذیری سلول ها را در TNC، دریافت که ورودی از عصب سه قلو ضعیف شدن است. بر این اساس، آگونیست 5-HT1B/5-HT1D ممکن است در مرکزی عمل می کنند نیز به عنوان عناصر محیطی سیستم عروقی سه قلو، و ممکن است حداقل بخشی از اقدامات بالینی خود را در مرکز میانجیگری.

 

سوماتریپتان می تواند اداره شود به صورت شفاهی، intranasally و تزریق زیر جلدی (جداول 73-5 به 73-7). به عنوان با توجه به 6 میلی گرم تزریق زیر جلدی، یا خود با استفاده از تولید کننده خودکار انژکتور دستگاه اداره و یا تزریق زیر جلدی معمولی، سوماتریپتان در تسکین درد قابل توجهی در 1 منجر شده – و 2-ساعت زمان پس از تزریق مواد مخدر است (جدول 73-8) است. برای افراد بدون درد قابل توجه پس از 1 ساعت، تجویز یک دوز دوم 6 میلی گرم کمی سود بیشتر ارائه شده است. Zolmitriptan به عنوان آماده سازی دهان و داخل موجود است.

 

 

 

جدول 73-5 – آگونیست های سروتونین (5-HT) مورد استفاده در درمان میگرن حاد

مسیر مواد مخدر (S) دوز دوز تکرار IF عود سردرد حداکثر دوز در هر 24 ساعت

دی هیدرو (DHE-45) IV 0.5، 1.0 میلی گرم در 1 ساعت و 3 میلی گرم در

IM 0.5، 1.0 میلی گرم در 1 ساعت 3 میلی گرم

SC 0.5، 1.0 میلی گرم در 1 ساعت 3 میلی گرم

(Migranal) اسپری بینی 2 میلی گرم (0.5 میلی گرم / اسپری) یک اسپری در هر سوراخ بینی، تکرار در 15 دقیقه 3 میلی گرم در

Almotriptan (Axert) دهان 12.5 میلی گرم 2 ساعت و 25 میلی گرم

Eletriptan (Replax) دهان 20، 40 میلی گرم 2 ساعت و 80 میلی گرم

Frovatriptan (Frova) دهان، 2.5 میلی گرم 2 ساعت 7.5 میلی گرم

ناراتریپتان (Amerge) دهان و دندان، 1 میلی گرم، 2.5 میلی گرم [*] 4 ساعت 5 میلی گرم

ریزاتریپتان (Maxalt) دهان و دندان، 5 میلی گرم، 10 میلی گرم [*] 2 ساعت 30 میلی گرم

سوماتریپتان sumatriptan (Imitrex) خوراکی 25 میلی گرم، 50 میلی گرم، 100 میلی گرم 2 ساعت 300 میلی گرم

SC 6 میلی گرم 2 ساعت و 12 میلی گرم

داخل بینی 5 میلی گرم 20 میلی گرم [*] 40 میلی گرم

Zolmitriptan (Zomig) دهان، 2.5 میلی گرم [*]، 5 میلی گرم 2 ساعت 10 میلی گرم

داخل بینی 5 میلی گرم 2 ساعت 10 میلی گرم

 

* این دوز شروع توصیه می شود بر اساس کارآیی و تحمل پذیری است.

 

 

 

 

 

جدول 73-6 – تزریق زیر جلدی و سروتونین داخل بینی (5-HT) آگونیست

پاسخ سردرد (٪) [*]

دوز دارو (میلی گرم) 1 ساعت 2 HR 4 HR عود سردرد (٪) [†]

دی هیدرو

تزریق زیر جلدی 1 57 73 85 18

داخل بینی 2 46 47-61 56-70 14

سوماتریپتان

در زیرپوستی 6 70 75 83 35-40

داخل بینی 20 55 60 NA 35-40

Zolmitriptan

داخل بینی 5 55 70 78 25

 

NA در دسترس نیست.

 

 

 

 

* پاسخ به سردرد می شود به عنوان یک کاهش شدت سردرد از درد متوسط ​​یا شدید به درد خفیف یا بدون تعریف شده است.

† از عود سردرد در عرض 24 ساعت بعد از واکنش اولیه سردرد.

 

 

 

 

 

جدول 73-7 – دهان و دندان سروتونین (5-HT) آگونیست

پاسخ سردرد (٪) [*]

دوز دارو (میلی گرم) 1 ساعت 2 HR 4 HR عود سردرد (٪) [†]

Almotriptan 12.5 35 57 NA 23

Eletriptan 20.0 20 49 NA 30

40.0 30 60 NA 22

Frovatriptan 2.5 NA 42 61 10-25

ناراتریپتان 1.0 19 42 51 17-28

2،5 21 48 67

ریزاتریپتان 5.0 30 60 NA 30-35

10.0 37 67-77 NA

سوماتریپتان 25 NA 52 68 35-40

50 NA 50 70

100 NA 56 75

Zolmitriptan 2.5 38 64 75 31

5،0 44 66 77

 

NA در دسترس نیست.

 

توجه: کامپوزیت داده ها از درج اطلاعات مربوط به محصول و ادبیات.

 

 

 

 

* پاسخ به سردرد می شود به عنوان یک کاهش در شدت سردرد از درد متوسط ​​یا شدید به درد خفیف یا بدون تعریف شده است.

† از عود سردرد در عرض 24 ساعت بعد از واکنش اولیه سردرد.

 

 

 

 

 

جدول 73-8 – Nonhormonal پیشگیری از میگرن قاعدگی

چرخهای (PERIMENSTRUAL) -3 از طریق 3

 

داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی ناپروکسن سدیم 550 میلی گرم پیشنهاد

 

مفنامیک اسید 250 میلی گرم سه بار در

 

کتوپروفن 75 میلی گرم سه بار در

 

 

 

تریپتان ها و ergots سوماتریپتان 25 میلی گرم سه بار در

 

ناراتریپتان 1.0 میلی گرم سه بار یا 2.5 میلی گرم پیشنهاد

 

Frovatriptan 2.5 میلی گرم یک بار در روز

 

Zolmitriptan 2.5 میلی گرم پیشنهاد

 

رایج ارگوتامین تارتارات + کافئین (Wigraine) 1 qhs میلی گرم و یا پیشنهاد

 

دی هیدرو .5-1.0 میلی گرم (SC، IM، یا داخل بینی) پیشنهاد

 

 

 

NONCYCLIC (طول چرخه)

 

نورتریپتیلین داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و یا آمی تریپتیلین 10-150 میلی گرم در qhs

 

 

 

مسدود کننده بتا پروپرانولول و یا nadolol 40-240 میلی گرم در روز

 

 

 

مسدود کننده کانال کلسیم وراپامیل 240-480 میلی گرم در روز

 

 

 

داروهای ضد تشنج Divalproex 250-500 میلی گرم پیشنهاد

 

Topamax75 mgqhs تا 100 میلی گرم پیشنهاد

 

 

 

آگونیست های دوپامین بروموکریپتین 2.5-5.0 میلی گرم سه بار در

 

 

 

دیگر منیزیم 360-600 میلی گرم در روز

 

 

 

 

 

 

 

 

هفت تریپتان ها در حال حاضر در ایالات متحده در دسترس است. همه به نظر می رسد به یک اثر سودمند بر علائم مرتبط با میگرن، از جمله تهوع، ترس از نور، و phonophobia، که همچنین توانایی بیمار برای بازگشت به عملکرد طبیعی را بهبود می بخشد. جدول 73-7 را فراهم می کند مقایسه تریپتان خوراکی در حال حاضر در دسترس است. عوارض جانبی سوماتریپتان به صورت تزریقی، شامل واکنش در محل تزریق محلی، معمولا از شدت خفیف تا متوسط، و احساس سوزن سوزن شدن گذرا و یا احساس برافروخته که ممکن است محلی یا تعمیم است. حس ناخوشایند سنگینی یا فشار در قفسه سینه یا گردن نیز در درصد کمی از گیرندگان است. به ندرت بیش از چند دقیقه طول می کشد و به طور کلی با تغییرات الکتروکاردیوگرام و یا شواهد دیگری از ایسکمی میوکارد در ارتباط نیست. با این حال، به دلیل سوماتریپتان برای تولید یک کاهش جزئی در قطر عروق کرونر نشان داده شده است، باید با احتیاط در بیمارانی که دارای عوامل خطر مهم برای بیماری عروق کرونر و باید به بیماران مبتلا به هر تاریخ مطرح نارسایی عروق کرونر داده نمی شود استفاده می شود. همچنین در بیماران مبتلا به فشار خون بالا درمان نشده و یا بیماری عروق محیطی و در آن با استفاده از آماده سازی ارگو منع مصرف دارد. لازم به زنان در دوران بارداری یا شیردهی و یا به بیماران مبتلا به میگرن hemiplegic و یا از نوع بنیادی میگرن داده نمی شود.

 

عوارض جانبی بالقوه از تمام تریپتان خوراکی کاملا مشابه است. آنها از سوزن سوزن شدن، گرگرفتگی، و احساس پری در سر، گردن، قفسه سینه تشکیل شده است.

 

به طور کلی، هر دو نشانه و منع از همه آگونیست 5-HT1 مشابه است. آنها نشان داده نشده است مطمئن بوده که در عرض 24 ساعت پس از آماده سازی های ارگوت و یا دیگر اعضای کلاس تریپتان اداره.

 

در این زمان، هیچ مدرکی وجود دارد اجازه می دهد تا پیش بینی دقیق از کدام یک از این عوامل موثر در یک بیمار مشخص خواهد شد. چند دستورالعمل های عملی را می توان بر اساس وضعیت بالینی و دانش در مورد عوامل موجود داده شده است. اگر تهوع و استفراغ شدید در اوایل حمله رخ می دهد، مسیرهای تزریقی یا داخل بینی باید استفاده شود. بعضی از بیماران ممکن است از راه بینی یا تزریقی (سوماتریپتان و zolmitriptan)، ترجیح می دهم. برای بیماران با عوارض جانبی غیر قابل تحمل خوش خیم اما از این گروه از داروها، ناراتریپتان یا almotriptan باید در نظر گرفته شود، با توجه به پروفیل های مطلوب خود را به سمت اثر است. در نهایت، اگر عود سردرد پس از امداد اولیه وجود دارد، به تکرار دوز ممکن است مورد استفاده واقع شود. با حملات آینده، دوز بالاتر (در صورت موجود بودن) ممکن است مورد استفاده قرار گیرد یا تریپتان را می توان در ترکیب با NSAID و / یا متوکلوپرامید. اگر یک عامل استفاده می شود و با شکست مواجه شد، به نظر می رسد معقول، انسداد و عوارض جانبی عمده، عامل در کلاس دیگری را امتحان کنید.

 

شواهد وجود دارد که بعضی از این عوامل فراهمی زیستی خوراکی پایین تر هنگامی که بیماران مبتلا به میگرن، هر دو در طول حمله و interictally (آرورا و همکاران، 2006) گرفته شده. بر این اساس، آن را منطقی برای در نظر گرفتن ترکیب این با متوکلوپرامید به بهبود تخلیه معده است. علاوه بر این، تجربه نشان می دهد که تجویز همزمان با NSAID ممکن است مفید باشد، به خصوص در افرادی که سردرد در پاسخ فقط تا حدی که تمایل به عود سردرد پس از امداد اولیه (Peroutka، 1998).

 

Ergots

 

اگر چه به طور فزاینده ای کمتر در دسترس است، و در بسیاری از موارد توسط عوامل جدیدتر جایگزین شده است، آماده سازی ارگو هنوز هم نقش مهمی در درمان علامتی میگرن است. اقدامات رایج ارگوتامین تارتارات و آماده سازی ارگو دیگر پیچیده هستند. آنها هر دو تنگ کننده های عروقی و بازکننده عروق، بسته به دوز و لحن استراحت عروق هدف. عروق کاروتید داخلی و خارجی واکنش نشان می دهند نسبت به دوز درمانی این آمادگی است. عروق کاروتید خارجی آماده سازی ارگو منقبض هستند، اما هیچ مدرکی قانع کننده ای وجود دارد که عروق کاروتید داخلی تحت تاثیر قرار می گیرد. آماده سازی ارگو احتمالا اثرات خود را در میگرن از طریق فعالیت آگونیست رسپتورهای 5-HT اعمال. آماده سازی دهان به مراتب کمتر از آن با توجه به راه مقعد یا parenterally موثر هستند. مدارک و شواهد برای اثر بخشی این داروها در درمان میگرن و تا حد زیادی مبتنی بر مشاهدات بالینی کنترل نشده است.

 

اگر برای استفاده انتخاب شده، 2 میلی گرم تارتارات رایج ارگوتامین باید از راه دهان تجویز به زودی به عنوان بیمار علایم حمله حاد میگرن را به رسمیت می شناسد. این دوز می تواند با ساده ترکیب ضد درد خوراکی و کافئین ترکیب شود، و آماده سازی ارگوت می تواند مجددا در 1 ساعت گرفته شده است. احتمالا یک رژیم بهتر است، اما یکی که ناخوشایند و نامطلوب در برخی بیماران، این است که اداره رایج ارگوتامین تارتارات شیاف رکتال. در آغاز از هاله یا درد، 1 – و یا 2-میلی گرم شیاف رکتال از رایج ارگوتامین تارتارات باید درج و ضد درد ساده به صورت خوراکی است. آماده سازی ارگوت می تواند مجددا در 60 دقیقه داده شده است. تجربه در این دوره از حملات را می توان مورد استفاده برای تعیین مقدار رایج ارگوتامین مورد نیاز برای به دست آوردن امداد. با حملات پس از آن، کل دوز می تواند در شروع گرفته شده است. اگر تهوع سخت است، متوکلوپرامید در دوز 10 میلی گرم به صورت خوراکی جذب ایدز از تارتارات رایج ارگوتامین و ممکن است استفراغ مانع است. برای بیمارانی که نزدیک به استفراغ یا استفراغ، شیاف ضد تهوع و استفراغ، مانند chlorpromazine (25 تا 100 میلی گرم) یا prochlorperazine (25 میلی گرم) هستند، می تواند مفید باشد. مسکن در فرم شیاف رکتال عبارتند از: آسپرین و استامینوفن، یا که ممکن است به کاهش درد کمک کند.

 

با حملات مکرر میگرن، مراقبت باید انجام شود تا اجتناب از چرخه معیوب از سردرد استفاده بیش از حد دارو. اگر این اتفاق می افتد، چند ساعت از پرهیز از رایج ارگوتامین منجر به قطع مصرف دارو سردرد است. اغلب این بیماران با سردرد میگرن بیدار، به دست آوردن امداد با دوز بیشتر رایج ارگوتامین، و در نتیجه تداوم دور باطل. پدیده ای مشابه می تواند با کافئین در افراد وابسته به قهوه و یا نوشابه های حاوی کافئین رخ می دهد. اگر بیش از 6 میلی گرم رایج ارگوتامین در هفته مورد نیاز است، آماده سازی جایگزین استفاده شود.

 

رایج ارگوتامین باید با احتیاط در بیماران مبتلا به فشار خون بالا و در کسانی که مبتلا به بیماری عروق محیطی استفاده می شود. این است که در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر و در زنان باردار منع مصرف دارد. اداره رایج ارگوتامین به بیماران در آنها هاله های طولانی یا مشخص شده توسط کسری عمده ای عصبی نیز در نظر گرفته شده است غیر عاقلانه. ممکن است ترس از potentiating وازواسپاسم به نقطه انفارکتوس مغزی ناموجه است، اما خطر بالقوه را می توان با خودداری تنگ کننده های عروقی قوی اجتناب شود. به عنوان یک جایگزین به رایج ارگوتامین در درمان علامتی میگرن، عامل sympathomimetic mucate isometheptene مفید است. در آماده سازی اختصاصی همراه با استامینوفن و dichloralphenazone در دسترس است. از آن است که استفاده از افزایش نمی تهوع و به خوبی تحمل، اما آن را به کمک برای حملات شدید ممکن است شکست بخورند.

 

دی هیدرو (DHE) شده است برای درمان میگرن از از 1940s استفاده می شود. فراهمی زیستی خوراکی ضعیف آن دولت خود را محدود به راه تزریقی و داخل بینی (نگاه کنید به جدول 73-5 و 73-6). بیماران می توانند به آسانی با هر یک از این راه خود را اداره این دارو آموزش داده است. این دارو باید در نظر گرفته شود که تهوع و استفراغ را محدود به استفاده از داروهای خوراکی و یا وقتی سایر داروها مؤثر واقع نشوند. اگر چه اثر از DHE کندتر از سوماتریپتان (نگاه کنید به جدول 73-6) است، آن را نشانی از کارآیی مشابه پس از 2 ساعت، و آن را با پایین تر از عود سردرد در 24 ساعت همراه است. با تهوع در بعضی از بیماران افزایش یافته است، و آن را با یک داروی ضد تهوع و استفراغ می شود ممکن است نیاز به ترکیب. هنگامی که به صورت داخل وریدی به شرایط حاد مراقبت های پزشکی داده می شود، استفاده از ضد تهوع و استفراغ اجباری است.

 

درمان علامتی میگرن همراه با اورا معمول است اساسا همان که در قبل شرح داده است، هر چند سوماتریپتان زیر جلدی موثر است اگر در مرحله اورا گرفته است. اصلاح اورا به ندرت ممکن است و یا مورد نیاز است.

 

برای بسیاری از بیماران، حمله میگرن را تجربه دلخراش می شود. پس از یک دوره متغیر، آنها را به اورژانس و یا پزشک امداد انتظار دفتر. این بیماران مشکل برخواهد داشت برای پزشک است. با این حال، گزینه های مختلفی برای درمان وجود دارد. می تواند یکی از عوامل نورولپتیک حاد استفاده کند، با یا بدون DHE. DHE، 0،5 تا 1،0 میلی گرم، با متوکلوپرامید، 10 میلی گرم تزریق وریدی، درمان موثر سردرد حاد است و یک جایگزین برای استفاده از مواد مخدر را فراهم می کند. به طور مشابه، prochlorperazine، 10 میلی گرم به صورت داخل وریدی بیش از 3 تا 4 دقیقه به تنهایی یا در ترکیب با DHE، می تواند موثر باشد. سوماتریپتان، 6 میلی گرم زیر جلدی، ممکن است به تسکین سردرد و علائم همراه ارائه می کنند. شواهد با توجه به اثر سولفات منیزیم به عنوان درمان حاد میگرن مخلوط می شوند. انفوزیون وریدی 1 گرم سولفات منیزیم در تسکین سردرد در بعضی از بیماران (Bigal و همکاران، 2002). متناوبا، chlorpromazine، 5 میلی گرم تزریق داخل وریدی هر 10 دقیقه به حداکثر 30 میلی گرم است، همچنین یک عامل موثر استفاده می شود که بشدت. عامل دوم، اغلب تولید افت فشار خون، و بیماران باید دریافت بولوس از 250 تا 500 میلی لیتر دکستروز 5٪ در نیم نرمال سالین. (بیماران خشک باید همیشه دریافت هیدراتاسیون مناسب داخل وریدی است.) برخی از بیماران علائم اکستراپیرامیدال حاد پس از درمان با داروهای نورولپتیک. این را می توان با درمان تزریقی دیفن هیدرامین، 25 تا 50 میلی گرم است. عوامل نورولپتیک رخوت، و بیماران باید توصیه شود که به راه اندازی یک وسیله نقلیه موتور بعد از درمان. تزریقی ketorolac، 60 میلی گرم داده عضلانی، یکی دیگر از جایگزینی به عوامل مواد مخدر و آرام بخش است. استفاده از این NSAID در بیماران مسن، کسانی که دچار کم آبی هستند، یا کسانی که به داشتن هر گونه سابقه نارسایی کلیوی باید اجتناب شود. یک دوز واحد دگزامتازون در ترکیب با سایر عوامل میگرن تزریقی برای درمان اورژانس از حملات میگرن مقاوم شده است استفاده می شود. اگر چه نه یک درمان خط اول، ترکیبی از مواد مخدر و عامل تهوع، مانند chlorpromazine (25 تا 50 میلی گرم)، پرومتازین هیدروکلراید (12.5 تا 25،0 میلی گرم) یا prochlorperazine (5 تا 10 میلی گرم) یک درمان موثر و است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد در صورتی که پزشک اطمینان حاصل کنید که بیمار واقعا سردرد با ابعاد بزرگ. تصمیم به درمان با مواد مخدر باید در هر مورد بر اساس رفتار بیمار، دانش پزشک سابقه از پرونده اورژانس و دانش محلی از پرستاران و کارکنان اتاق اضطراری ساخته شده است. متاسفانه، بسیاری از بیماران مبتلا به سردرد که گزارش به بخش اورژانس مراجعه می کنند کمتر از تسکین کافی برای ترس از غرقه شدن مواد مخدر به دنبال رفتار داده می شود.

 

وقتی که migrainosus وضعیت رخ می دهد، کم آبی بدن به دلیل کمبود خواب، خستگی، و درد مداوم ممکن است پذیرش به بیمارستان ضرورت حمله به فسخ. دارد جایگزینی مایعات، تصحیح عدم تعادل الکترولیت و سرکوب تهوع و استفراغ با متوکلوپرامید، chlorpromazine، یا prochlorperazine به طور کلی در بهبود منجر شود. DHE همراه با ضد تهوع و استفراغ در ابتدا به صورت تزریق داخل وریدی، قطع نماید. وضعیت میگرن. موثر است، اما افزایش تهوع و استفراغ ممکن است دلیلی برای تبدیل به یک رژیم درمانی جایگزین. کورتیکواستروئیدها، مانند دگزامتازون یا پردنیزولون، می توان اداره می شود. دوز پردنیزولون 20 میلی گرم هر 6 ساعت در ابتدا، پس از آن به سرعت در حال کاهش تدریجی دوز بیش از 2 تا 3 روز، ممکن است migrainosus سقط جنین وضعیت کمک کند. بهتر است برای جلوگیری از عوامل مخدر و بنزودیازپین هنگام درمان migrainosus وضعیت.

 

درمان پیشگیرانه

 

هنگامی که حمله میگرن رخ می دهد چندین بار در هفته یا یک ماه یا کمتر آنها رخ می دهد اما بسیار طولانی مدت هستند و ناتوان کننده، برنامه های پیشگیرانه مناسب است. موثر ترین عوامل پیشگیری به طور معمول فرکانس سردرد را در حداقل 50 درصد در حدود 50٪ از بیماران را کاهش دهد.

 

مسدود کننده های β-آدرنرژیک

 

بتا آدرنرژیک آنتاگونیست ها به طور گسترده ای برای پیشگیری از سردردهای میگرنی (Silberstein، 2000) استفاده می شود.

 

پروپرانولول باید در دوز 80 تا 240 میلی گرم در روز تجویز و در صورت تحمل، دادگاه باید با توجه به 2 تا 3 ماه است. پذیرش با استفاده از شکل طولانی اثر پروپرانولول است که می تواند داده می شود یک بار در روز افزایش یافته است. عوارض جانبی معمولا شدید نیست. بی حالی و افسردگی ممکن است رخ دهد و ممکن است دلیلی برای قطع دارو. افت فشار خون، برادی کاردی، ناتوانی جنسی، بی خوابی و کابوس می تواند رخ دهد. همانطور که با عوامل مسدود کردن همه بتا آدرنرژیک، تجویز پروپرانولول باید قطع شود به آرامی برای جلوگیری از عوارض قلبی. این است که در افراد با سابقه آسم یا افسردگی شدید منع مصرف دارد و باید با احتیاط در بیماران با استفاده از انسولین یا داروهای کاهنده قندخون دهان استفاده می شود زیرا ممکن است علائم آدرنرژیک از هیپوگلیسمی ماسک. فایده استفاده از پروپرانولول در میگرن ممکن است جدا از اقدام خود را به عنوان عامل مسدود کردن بتا آدرنرژیک، اما مکانیسم دقیق عمل آن ناشناخته است.

 

تقریبا همه در دسترس بتا آدرنرژیک مسدود کردن عوامل را برای استفاده بالقوه خود را در میگرن آزمایش شده اند. تیمولول، nadolol، آتنولول، متوپرولول و احتمالا حدود به نفع مشابه در میگرن به عنوان پروپرانولول. صفت تنها دارویی است که بتا آدرنرژیک مسدود کردن عوامل موثر در میگرن از کسانی هستند که جدا، فقدان فعالیت sympathomimetic است.

 

داروهای ضد افسردگی

 

آمی و سه حلقه ای دیگر antide-pressants در پروفیلاکسی میگرن (Silberstein، 2000) می تواند مفید باشد، درست همانطور که در پیشگیری از سردرد گردد. کشش (کشش) عضلات مفید هستند. سود به نظر می رسد اقدام ضد افسردگی خود را مستقل باشد. محاصره از جذب نور آدرنالین در پایانه های کاتکول آمین و مهار بازجذب سروتونین ممکن است با یکدیگر مرتبط باشند، اما در حال حاضر عمل از داروهای ضد افسردگی در میگرن به درستی شناخته نشده است. در دوز 10 تا 150 میلی گرم در شب، آمی تریپتیلین، ایمی پرامین، دزیپرامین، یا نورتریپتیلین ممکن است برخی از کاهش در حملات میگرن، اگر چه مدارک و شواهد اثربخشی در مطالعات بالینی است و تنها برای آمی تریپتیلین در دسترس مورد استفاده قرار می گیرد. عوارض جانبی می تواند نسبتا سخت است. صبح خواب آلودگی، خشکی دهان، افزایش وزن، ضربان قلب و یبوست شایع هستند. اثرات جانبی آنتی کولینرژیک ها ممکن است با گذشت زمان کاهش می یابد. اگر تحمل، عوامل سه حلقه ای باید داده می شود محاکمه حداقل 3 ماه بعد از دوز درمانی رسیده است. دوز بهینه برای پروفیلاکسی میگرن باید توسط تیتراسیون به موثر یا حداکثر دوز قابل تحمل در محدوده درمانی (معمولا 40 تا 150 میلی گرم) تعیین می شود.

 

شده است اثر بخشی داروهای ضد افسردگی های جدیدتر انتخابی بازجذب سروتونین نوع مهار کننده، مانند فلوکستین و سرترالین، نه به طور مداوم در مطالعات بالینی نشان داده است، و این داروها نقش نسبتا محدود در پیشگیری از میگرن است. سردرد، یک عارضه جانبی شایع داروهای مختلف در این دسته از داروهای ضد افسردگی است.

 

مطالعات کنترل نشده به حمایت از استفاده از مهار کننده های مونوآمینواکسیداز (MAOI) فنلزین برای پروفیلاکسی میگرن وجود دارد. متاسفانه، محدودیت های رژیم غذایی که باید به دقت به دنبال بحران فشار خون بالا است که اجتناب شود محدود کردن استفاده گسترده از این مهار کننده برای پیشگیری از میگرن است. برای بیماران با حملات شدید و مقاوم، MAOIs ممکن است در نظر گرفته شود. بیمار باید یک لیست از مواد غذایی حاوی آمین اجتناب شود، به عنوان قوی پنیر، شراب قرمز، آبجو، مخمر، کرم، لوبیا گسترده، غذاهای تخمیر، ماست، و بسیاری دیگر. تداخلات دارویی خطرناک می تواند با آماده سازی به عنوان عوامل sympathomimetic، آنتی کولینرژیک مرکزی، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مخدرها، به خصوص مپریدین اتفاق می افتد. عوارض جانبی از MAOIs عبارتند از: افت فشار خون و همچنین فشار خون بالا، اضطراب، توهم، احتباس ادرار، و جلوگیری از انزال.

 

بلاک کننده های کانال کلسیم

 

با وجودی که این مکانیزم مربوطه که توسط آن آنتاگونیست های کانال کلسیم تحت تاثیر قرار میگرن شناخته شده نیست، استفاده از آنها در میگرن در اصل بر توانایی خود را برای جلوگیری از انقباض عروق و در اقدامات دیگر خود، از جمله جلوگیری از تجمع پلاکت ها و تغییرات در انتشار و بازجذب سروتونین است. چندین کارآزمایی بالینی به نفع وراپامیل و flunarizine در پیشگیری از میگرن مکرر نشان داد. شواهد کمی برای حمایت از استفاده از nimodipine وجود دارد. وراپامیل در دوز 80 تا 160 میلی گرم سه بار در روز بروز میگرن همراه با اورا را کاهش می دهد، اما آن را به عنوان مفید در میگرن بدون اورا. تجربه با دیلتیازم بیش از حد محدود به ارزیابی از ارزش خود را در این زمان اجازه دهد.

 

داروهای ضد تشنج

 

در طول چند سال گذشته، داروهای ضد تشنج شده اند طبقه مواد مخدر سریعترین گسترش در زرادخانه پیشگیری برای میگرن را داشتند. مکانیسم عمل آنها در پروفیلاکسی میگرن هستند ناشناخته است.

 

در اوایل 1990s سدیم والپروات در چند کور، مطالعات کنترل شده با دارونما نشان داده شد که اثرات سودمند در درمان پیشگیرانه میگرن (Silberstein، 2000). پنجاه درصد از بیماران پاسخ با کاهش 50٪ و یا بهتر است در بروز میگرن را نشان داد. والپروئیک اسید است که معمولا در فرم دیوالپورکس سدیم divalproex sodium داده می شود و به طور کلی موثر در محدوده 500 تا 1750 میلی گرم / روز گرفته شده در دوزهای منقسم است. عوارض جانبی شامل سدیشن، سرگیجه، افزایش اشتها، افزایش خونریزی زمان، افزایش شکنندگی مو، و افزایش بدون علامت در ارزش تست عملکرد کبد است. والپروات باید در زنانی که در معرض خطر برای باردار شدن قرار دارند، دلیل آن است که با افزایش خطر ابتلا به نقایص لوله عصبی همراه استفاده شود. گاباپنتین است نشان داده شده است به موثر بودن در کاهش بروز میگرن (ماتیو و همکاران، 2001). این شهر همچنین دارای اثرات مفید درد جسمی و ممکن است یک انتخاب خوب اگر یک بیمار دارای درد گردن، کمر درد، دردناک یا نوروپاتی محیطی و همچنین میگرن. به نظر می رسد نسبتا خوب تحمل شده، هر چند ممکن است سرگیجه و آرام بخش استفاده از آن در بعضی از بیماران محدود می کند. معمول محدوده دوز درمانی گاباپنتین 900 تا 2400 میلی گرم / روز است. توپیرامات علاوه بر این به سلاح میگرن است. اثر بخشی آن برای میگرن شده است در محوری، آزمایش بزرگ تصادفی (Brandes و همکاران، 2004) نشان داده شده است. توپیرامات است اثرات نه تنها γ-aminobutyricacid بلکه در غیر NMDA گلوتامات و فعالیت anhydrase کربنیک است. ممکن است آرام بخش برجسته و عوارض جانبی شناختی، تیتراسیون تدریجی و آهسته به مواد مخدر (15 to25 میلی گرم / هفته در ابتدا) به طیف درمانی 75 تا 200 میلی گرم / daythe موفق ترین استراتژی. سایر عوارض جانبی عبارتند از: گزگز و از دست دادن وزن، دومی توپیرامات یک انتخاب جذاب برای بسیاری از بیماران است. همچنین با افزایش خطر ملایم برای سنگ کلیه همراه است.

 

عوامل سروتونرژیک

 

Methysergide ممکن است یک عامل پیشگیری کننده موثر برای همه انواع سردرد عروقی است. در این زمان، هر چند، تولید آن متوقف شده است تولید خود را در ایالات متحده است. از لحاظ تاریخی آن را یک عامل بسیار مفید است علی رغم توانایی خود برای تولید عوارض جدی مانند خلف، ریه و فیبروز قلب شیر، که به طور جدی محدود کردن استفاده از آن به عنوان یک عامل پیشگیری دراز مدت بوده است. باید برای میگرن مقاوم ترین محفوظ می باشد و باید برای مدت تنها 6 ماه در یک زمان معین است. بین دوره ها، methysergide را باید به مدت 4 هفته قطع شود. معاینه بالینی، آزمایش ادرار، و عزم و اراده کراتینین سرم ممکن است انجام شود به تشخیص هیچ مدرکی دال بر عوارض فیبروتیک است. برخی از مقامات نیز توصیه به دست آوردن عکسی که توسط تابش اشعه مجهول درست شده است قفسه سینه، سطح کراتینین سرم، و CT شکم و یا اسکن MRI است. اگر هیچ نشانه ای از عوارض جانبی وجود دارد، درمان با دارو می توان دوباره آغاز و به مدت 6 ماه دیگر ادامه داشت. بروز عوارض فیبروتیک کم است، شاید 1 در 1000 نفر است. اگر فیبروز توسعه، ممکن است آن را حل و فصل اگر methysergide فورا و بدون قید خارج است، اما این همیشه صدق نمی کند.

 

هر گاه methysergide تجویز آن در آغاز باید بسیار آرام است. کسری از یک قرص 2-میلی گرم در دوز اولیه، به دنبال آن افزایش تدریجی بیش از 7 تا 10 روز به حداقل دوز موثر، به طور کلی در محدوده 6 تا 8 میلی گرم در سه یا چهار دوز منقسم در هر روز است. معرفی سریع این دارو منجر به تهوع، استفراغ، دردهای پیچشی شکمی، درد در پاها (شاید به این دلیل به venospasm)، توهم، و مبارزه است. Methysergide در مشتق diethylamide اسید lysergic است. این می تواند به عنوان آنتاگونیست سروتونین محیطی و به عنوان آگونیست سروتونین مرکزی عمل می کنند، اما حالت خود را از اقدام در سردرد عروقی ناقص فهمیده شده است.

 

Cyproheptadine نیز آنتاگونیست سروتونین محیطی است. دارای فعالیت های ضعیف antibradykinin و مانع تجمع پلاکتها می باشد. در بزرگسالان، نقش کوچکی در پیشگیری از میگرن است، اما در کودکان موثر تر است. در همه سنین، آن را باعث خواب آلودگی و ممکن است باعث اضافه وزن قابل توجهی شود.

 

پیشگیری نمایندگی ها

 

ریبوفلاوین در دوز 400 میلی گرم / روز به صورت خوراکی تجویز می تواند موثر باشد در پروفیلاکسی میگرن در یک مطالعه آینده نگر، تصادفی، مطالعه کنترل شده که تعداد نسبتا کمی از این افراد ثبت نام نشان داده شده است. اثر بر روی فرکانس حملات بود تا ماه سوم محاکمه (Schoenen و همکاران، 1998). از نظر آماری معنی دار نبود. حداقل عوارض جانبی مرتبط با این عامل وجود دارد.

 

شواهد مخلوط با توجه به اثر منیزیم در پیشگیری میگرن. منیزیم خوراکی با 600 میلی گرم از تهیه chelated یا آهسته رهش توصیه می شود.