امروزه نوروفیدبک به عنوان یکی از روشهای مؤثر درمانی در کودکان دجار بیش فعالی یا همان ADHD شناخته شده است. هدف از درمان بوسیله این روش این است که به کودک بیاموزیم چطور می تواند رفتارهای مغزش را تغییر دهدو در نهایت عملکردهای مربوط به بیش فعالی را از بین ببرد.
این به این معنی است که کودک شما می تواند به مغز خود بیاموزد که بیش فعال نباشد!
بیوفیدبک مانند آینه ای است که عملکرد مغزما ن را که به طور عادی ما از آن آگاه نیستیم ، به نمایش در می آورد و به ما می آموزد تا اطلاعاتی راجع به وضعیت بیولوژیک مغز خود بدست بیاوریم و از این اطلاعات جهت کنترل ارادی فعالیت های مغزمان استفاده کنیم.
نوروفیدبک نوعی بیوفیدبک است که می تواند جهت آموزش کودکان دچارADHD جهت تغییر رفتارشان استفاده شود. به این صورت که دستگاه اطلاعات الکتریکی مغز کودک و امواج مغزی او را ثبت می کند و با ثبت امواج و تقویت امواج مثبت و مفید، نوروفیدبک انجام می شود و کودک می آمزد که چطور می تواند بیشتر توجه و تمرکز داشته باشد.
حال این امواج مغزی که در نوروفیدبک روی آنها کار می شود، چه هستند و چگونه کار می کنند؟
هر فرد نرمال 4 دسته موج مغزی دارد که عبارتند از:
موج آلفا در زمان آرامش و relaxation فعالیت بسزایی دارد.
موج بتا سریع ترین موج مغزی است و در مواقع توجه و تمرکز فعالیت زیادی دارد. موجی به نام SMR نیز وجود دارد که زیرمجموعه ای از موج بتا است و زمانی که فرد برای انجام یک فعالیت کاملاً فوکوسکرده فعال است.
موج تتا در زمانی که فرد در حال به خواب رفتن است و یا افکار پوچ و بی هدفی دارد فعال است .
موج دلتا کندترین موج مغز است و در هنگام خواب عمیق فعال ترین موج است.
وقتی یک کودک نرمال تلاش می کند مطلبی بخواند یا روی موضوعی تمرکز کند، امواج بتا در مغزش افزایش می یابد، اما در کودکان بیش فعال، این اتفاق نمی افتد و به جای افزایش موج بتا، موج تتا در مغزشان افزایش می یابد (موج افکار پوچ) ، و این به این معنی است که این کودکان نمی توانند به اندازه کودکان دیگر تمرکز کنند.
آیا نوروفیدبک به راستی روش مؤثری است؟
وقتی کودک بیش فعال نیاز به توجه دارد، به جای افزایش موج بتا در مغزش، موج تتای او بالا می رود و در دستگاه EEG بالا بودن موج تتا نسبت به بتای او ثبت می شود. در جلسات نوروفیدبک درمانی، به کودک می آموزیم که چگونه موج بتای خود را بالا بیاورد. معمولاً بعد از 30 جلسه درمان، کودک کاملاً می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند . علاوه بر بهبود توجه و تمرکز در کودکان، علائم دیگر بیش فعالی نیز در کودک کمرنگ می شوند. این بهبودی، قابل مقایسه با زمانی است که کودک در حال مصرف روزانه 4 قرص ریتالین است.
در کودک تحت درمان با دارو، با پایان نیمه عمر دارو در بدن، علائم برمی گردد اما زمانی که کودک می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند، علائم خاموش می شوند و این بهبودی دائمی است ، و بدان معنی است که وقتی جلسات درمانی کامل شد، کودک شما فردی نرمال خواهد بود و این نکته وجه تفاوت نوروفیدبک با سایر روش های درمانی است.
مقاله نوروفیدبک در درمان کودکان بیش فعال و مقایسه آن با ریتالین :
http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/5791387V1107.pdf
آیا نوروفیدبک محدودیت و عوارضی نیز دارد؟
در مورد عوارض احتمالی جانبی این روش در 30 سال گذشته مطالعات بسیاری انجام شده و خوشبختانه هیچگونه عارضه جانبی برای این روش درمانی ذکر نشده است.
نکته ای که باید به آن توجه شود این است که برای ادامه جلسات نوروفیدبک، کودک باید انگیزه داشته باشد و اگر کودک در سن مناسبی نباشد، خسته می شود و انگیزه ادامه درمان را نخواهد داشت. اگر سن کودک خیلی پایین باشد، نمی تواند همکاری مناسبی داشته باشد و در سنین بالا نیز بازی ها برای او به انداز کافی جذاب و سرگرم کننده نیستند. بهترین سن توصیه شده برای این درمان سن 9- 5 سال می باشد.
در مرکز نوروفیدبک آلومینا خدمات درمانی بوسیله روش نوروفیدبک در کودکان بیش فعال انجام می شود و شما می توانید با پر کردن فرم تشکیل پرونده و سپس انجام جلسات درمانی، از این درمان جهت بهبود بیش فعالی کودکتان بهره ببرید.
جزئیات برنامه درمانی کودکان بیش فعال/کم توجه و اختلالات یادگیری در مرکز نوروفیدبکآلومینا:
نکته مهم : هر جلسه از دو قسمت درمانی و آموزشی تشکیل شده است که قسمت درمانی شامل کار با دستگاه نوروفیدبک می باشد که حدود 40 دقیقه طول می کشدو قسمت آموزشی شامل سر فصلهایی می باشد که در زیر به صورت کلی در مورد هر جلسه ذکر شده است
جلسه 1 : مصاحبه با والدین وشناخت انتظارات آنها از جلسات درمان وکودک ،40 دقیقه نوروفیدبک ،معرفی کتاب چگونه به کودکان بیش فعال/کم توجه کمک کنیم؟ به عنوان کتاب کاردرمنزل ومعرفی کتاب درسنامه به والدین برای آشنایی وبرخورد صحیح با این کودکان
جلسه 2 : 40 دقیقه نوروفیدبک ، مرور جلسه قبل ، آموزش حل مساله
جلسه3 : 40 دقیقه نوروفیدبک ، مرور جلسه قبل، توضیح دوباره روش حل مساله با ذکر مثال و تهیه طرح، تهیه کتاب گربه ها … و خواندن راز 1
جلسه 4: 40 دقیقه نوروفیدبک ، توضیح در مورد طرح خواسته شده، تعریف کردن راز 1 گربه ها توسط کودک ومطالعه راز ،تکنیک حافظه(تعداد 5 تصویر) در منزل
جلسه 5: 40 دقیقه نوروفیدبک ، ارایه طرح جدید، تعریف راز 2، بررسی تکالیف کتاب، کار در منزل(راز 3 ،تهیه پازل با توجه به سن کودک حداقل هفته ای 2 مرتبه،تکرار تکنیک حافظه با همان تعداد تصویر)
جلسه 6 : 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی تکالیف جلسه قبل،ارایه فایل ریلکسیشن و توضیح در مورد آن،کار در منزل(راز 4 ،کتاب کار،نوشتن طرح،گوش دادن به فایل قبل از خواب و هر شب)
جلسه7: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار در منزل(بیان مشکل در غالب نقاشی،راز5،تکنیک حافظه با 8 تصویر)
جلسه8: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار منزل(کتاب کار،راز6 ،نوشتن یک طرح و بیان یک مشکل در مدرسه در غالب نقاشی،تکنیک حافظه با 10 تصویر)
جلسه9: 40 دقیقه نوروفیدبک ،برسی جلسه قبل، کار در منزل(راز 7 وتمرین درباره راز 1و2 ،کتاب کار،خواندن داستان مورد علاقه کودک و نوشتن نکات مهم آن توسط وی، ارایه طرح جدید ونوشتن برنامه های روزانه)
جلسه10: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار در منزل(راز 8 وتمرین 1و2و3 ،کتاب کار،انجام پازل با قطعات بیشتر،تکنیک حافظه با شمارش اعداد مستقیم از 1 تا 50)
جلسه11: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،ارایه فایل توجه و تمرکز،کار در منزل(راز9 وتمرین راز1و2و3و4 ،ارایه طرح،خواندن یک داستان کوتاه و آوردن کتاب همراه خود در جلسه بعدی،تکنیک حافظه با شمارش اعداد معکوس)
جلسه 12: 40 دقیقه نوروفیدبک ،تعریف راز 9 وقصه درمانی،کار در منزل(تهیه برنامه توسط والدین با توجه به عدم انجام کارهادر گذشته وبررسی آن توسط خود کودک،ادامه تکنیک حافظه)
جلسه13: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،آموزش بازی ایکس- اُ،کار درمنزل(ارایه طرح یک مشکل جدید در محیط خارج از منزل وارایه راه حل در غالب نقاشی)
جلسه 14: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،انجام بازی ایکس-اُ ،کار در منزل(پازل،بازی نخ وسوزن از گلدونه ها،شمارش اعداد معکوس و افزایش تعداد اعداد)
جلسه15: 40 دقیقه نوروفیدبک ،قصه درمانی،بررسی جلسه قبل،کار در منزل(بازی ایکس-اُ،بازی نخ وسوزن با ارایه یک طرح مشخص روی آن با توجه به علاقه کودک)
جلسه16: 40 دقیقه نوروفیدبک ،تمرین راز 5و6و7 ،بررسی جلسه قبل ،کار در منزل(ارایه طرح جدید،تکنیک حافظه با کلمات شروع با 5 کلمه هم اوا)
جلسه17: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی تفاوت ها در طرح های مختلف ،کار درمنزل(بازی ایکس-اُ،پازل،خواندن داستان وبررسی نکات مهم،تکرارتکنیک حافظه با کلمات هم آوا)
جلسه 18: 40 دقیقه نوروفیدبک ،قصه درمانی ،کاردرمنزل(خواندن مجله مورد علاقه کودک،ماز تهیه از گلدونه،تکنیک حافظه با 7 کلمه ناهماهنگ)
جلسه 19: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بازی سنجش تمرکزبا میله های مارپیچ ،راز 8و9 ،کار در منزل(نقاشی جلسه درمانی از نظر کودک ،ماز،پازل،تکنیک حافظه با 7 کلمه هماهنگ)
جلسه20: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بازی ایکس-اُ،بررسی جلسه قبل
از جلسه 20 به بعد با توجه به پیشرفت کودک ،سن کودک و میزان همکاری خانواده روش های درمانی متفاوتی در مورد هر کودک به صورت جداگانه در نظر گرفته خواهد شد.
برای دریافت شرایط ثبت نام اینجا کلیک کنید.
جهت ثبت نام می توانید فرم ثبت نام را تکمیل نموده و به نشانی ایمیل زیر ارسال نمائید یا به صورت حضوری (طبق قرار قبلی)در دفتر مرکزی نوروفیدبک آلومینا ثبت نام نمائید.
کلمات کلیدی:
اختلالات در یادگیری کودکان، کودکان دیر آموز
بیش فعالی کودکان کمبود تمرکز درکودکان
الزامات تشخیص
معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR
فعالی اختلال
در هر دو صورت (1) یا (2):
(1) شش (یا بیشتر) از علائم زیر را از بی توجهی کرده اند همچنان ادامه داشت به مدت حداقل 6 ماه به درجه ای است که ناسازگار و متناقض با سطح توسعه است: بی توجهی
(الف) اغلب با شکست مواجه به توجه دقیق به جزئیات می سازد و یا اشتباهات بی دقتی در مدرسه، محل کار، و یا فعالیت های دیگر
(ب) اغلب دارای مشکل در حفظ توجه در انجام وظایف یا فعالیت های بازی
(ج) اغلب به نظر نمی رسد به گوش دادن به طور مستقیم صحبت
(د) اغلب پیروی نمی کنند از طریق دستورالعمل و نتواند به پایان مدرسه، کارهای، یا وظایف در محل کار (به علت رفتار مخالف یا شکست به درک دستورالعمل های)
(ه) اغلب دارای مشکل سازماندهی وظایف و فعالیت های
(ج) اغلب اجتناب می کند، دوست، و یا تمایلی به درگیر در کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی پایدار (مانند مدرسه و یا برای مشق شب)
(گرم) اغلب چیزهای لازم برای انجام وظایف و یا فعالیت می باشد (به عنوان مثال، اسباب بازی، تکالیف مدرسه، مداد، کتاب، و یا ابزار را از دست می دهد)
(ح) است که اغلب به آسانی توسط محرکهای غیر اصلی منحرف
(من) است که اغلب فراموشکار در فعالیت های روزانه
(2) شش (یا بیشتر) از علائم زیر را از بیش فعالی و تکانشگری ادامه به مدت حداقل 6 ماه به درجه ای است که ناسازگار و متناقض با سطح توسعه: بیش فعالی
(د) اغلب با دست یا پا یا squirms در صندلی fidgets
(K) اغلب برگ صندلی در کلاس درس و یا در شرایط دیگر که در آن باقی مانده نشسته انتظار می رود
(L) که اغلب در مورد اجرا می شود و یا صعود بیش از حد در شرایط که در آن نامناسب است (در نوجوانان و بزرگسالان، ممکن است محدود به احساسات ذهنی بی قراری)
(متر) اغلب دارای اشکال در بازی و یا درگیر شدن در فعالیت های تفریحی بی سر و صدا
(N) است که اغلب در حال حرکت “و یا اغلب به عنوان اگر عمل می کند” رانده شده توسط موتور
(O) اغلب بیش از حد سخن می گوید
تکانشگری
(گرم) به اغلب blurts از پاسخ قبل از پرسش های تکمیل شده است
(ح) اغلب به سختی در انتظار نوبت
(I) اغلب وقفه یا خودشو تحمیل بر دیگران (به عنوان مثال، ته به مکالمات و یا بازی)
برخی از علائم بیش فعالی، ضربه و یا غافل که باعث اختلال قبل از سن 7 سال حضور داشتند.
برخی از اختلال از علائم است که در دو یا بیشتر از تنظیمات (به عنوان مثال، در مدرسه [یا محل کار] و در خانه) وجود دارد.
شواهد روشنی از اختلالات بالینی قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، دانشگاهی، و یا حرفه ای باید وجود داشته باشد.
علائم رخ می دهد نه منحصرا در طول این دوره از یک اختلال فراگیر رشد، اسکیزوفرنی، و یا اختلال روانی دیگر می شوند و بهتر است از یک اختلال روانی دیگر (به عنوان مثال، اختلال خلقی، اختلال اضطرابی، اختلال تجزیهای، اختلال شخصیت) به حساب.
کد نوع بر اساس:
فعالی اختلال، نوع مرکب: اگر هر دو معیار A1 و A2 6 ماه گذشته ملاقات کرد
فعالی اختلال، غالبا غافل نوع: اگر معیار A1 ملاقات کرده است اما معیار A2 ملاقات 6 ماه گذشته
فعالی اختلال، نوع غالبا بیش فعال، ضربه: اگر معیار A2 ملاقات کرده است اما معیار A1 ملاقات 6 ماه گذشته
ملاحظات عمومی
اپیدمیولوژی و آمار زیستی
اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اختلال شایع ترین احساسی، شناختی، رفتاری و درمان در جوانان است. این بالینی و مشکل بهداشتی عمومی عمده به دلیل مرگ و میر و ناتوانی مرتبط با آن در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان است. داده ها از مطالعات مقطعی و گذشته نگر، و پیگیری نشان می دهد که جوانان مبتلا به ADHD در خطر ابتلا به مشکلات روانی در دوران کودکی، نوجوانی و بزرگسالی از جمله بزهکاری و همچنین خلق و خوی، اضطراب و اختلالات مصرف مواد استفاده هستند.
تعاریف، زودهنگام، از جمله واکنش Hyperkinetic از دوران کودکی در DSM-II، بیشترین تاکید بر motoric بیش فعالی و تکانشگری آشکار به عنوان نشانه های این اختلال قرار می گیرد. DSM-III تغییر پارادایم را نمایندگی آن را به عنوان شروع به تاکید بر بی توجهی به عنوان بخش قابل توجهی از این اختلال است. DSM-IV در حال حاضر سه زیرگروه ADHD: عمدتا غافل، عمدتا بیش فعال ضربه، و یک زیر گروه ترکیبی را تعریف می کند. معیار برای هر زیرگروه بر اساس DSM-IV نیاز به شش یا بیشتر از نه علائم در هر گروه مربوطه. چهار معیار دیگر وجود دارد که عبارتند از: سن شروع از 7 سال، ADHD، اختلال انطباقی، گیر، و جدا از شرایط دیگر موجود است. زیر شاخه ترکیبی حسابداری گروه شایع ترین به نمایندگی از 50٪ تا 75٪ از افراد ADHD، به دنبال زیرگروه غافل (20-30٪)، و زیرگروه بیش فعال ضربه (کمتر از 15٪) است.
مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد که اختلال یک اختلال شایع را تحت تاثیر قرار از 4٪ تا 7٪ از کودکان در سراسر جهان از جمله ایالات متحده، نیوزلند / استرالیا، آلمان، و برزیل است. اگر چه قبلا به فکر حواله عمدتا در دوران نوجوانی، ادبیات رو به رشد، پشتیبانی از تداوم اختلال و / یا اختلالات مرتبط به بزرگسالی در اکثر موارد.
تخمین شیوع ADHD دوران کودکی در ایالات متحده تخمین زده می شود 5-8٪ است. برآورد ها متفاوت قابل پیش بینی در روش بسته. تعاریف که نیاز به هر دو بعد علامت (بیش فعالی / تکانشگری و بی توجهی)، محدودیت های بیشتری نسبت به کسانی که نیاز به تنها یکی از این ابعاد است. بنابراین، تخمین می زند بر اساس پیش تعریف DSM III و یا کدهای ICD اختلال hyperkinetic برآورد پایین تر است. علاوه بر این نظرسنجی تخمین می زنند که بر اساس نشانه ها است به تنهایی و اختلال را شامل نمی شود عملکرد تخمین بالاتر. همانطور که به تازگی توسط Faraone و همکاران. (2003)، عوامل دیگری که برآوردهای شیوع آشکار را تحت تاثیر قرار می دهد عبارتند از معیارهای گیر، خبرچینان (معلم، پدر و مادر، فرزند)، استفاده از مقیاس امتیاز در مقابل مصاحبه بالینی و همچنین مسائل مربوط به تحقیق است. نمونه های جامعه نسبت به میزان بالاتر از نمونه مدرسه.
جنس و سن نمونه ها نیز شیوع تخمین تاثیر می گذارد. دختران معمولا دارای نوع بی توجه و با شیوع کمتر همراه با CD ODD /، اختلالات مخرب، عوامل منجر به نرخ های پایین تر از تشخیص است. شرح اصلی از چشم انداز متمرکز بر کودکان گرفته شده بودند، و بازتاب نمی آنچه تصور می شود جنبه های برجسته ADHD بزرگسالان: اختلالات عملکرد اجرایی سازمان ضعیف، مدیریت زمان ضعیف، و اختلال حافظه در ارتباط با شکست تحصیلی و شغلی است. عدم وجود شرح مناسب از علائم بزرگسالان ممکن است واقعی شیوع ADHD در بزرگسالی کاهش می دهد.
علت
سختی زیستی
عوامل زیستشناختی متعددی شده اند به عنوان کانون ADHD، از جمله افزودنی های مواد غذایی / رژیم غذایی، آلودگی سرب، سیگار و قرار گرفتن در معرض الکل، سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری و وزن هنگام تولد کم ارائه شده است. اگر چه رژیم غذایی Feingold برای ADHD توسط رسانه ها شد و مورد پذیرش بسیاری از والدین، مطالعات منظم نشان داد که این رژیم غذایی بیهوده و بی اثر بود که افزودنی های مواد غذایی این بیماری ایجاد نمی کند. برخی از محققین نشان داده اند که آلودگی سرب می تواند نشانه اختلال ایجاد کند. با این حال، سرب می کند در اکثر موارد ADHD حساب نیست، و بسیاری از کودکان با قرار گرفتن در معرض سرب بالا ADHD توسعه نیست. اسناد در حال ظهور ادبیات که سیگار کشیدن مادر و قرار گرفتن در معرض مصرف الکل در دوران بارداری، وزن تولد کم و سختی روانی عوامل خطر مستقل برای ADHD هستند.
عوارض بارداری و زایمان (به عنوان مثال، مسمومیت، اکلامپسی، بهداشت نامناسب مادر، سن مادر، postmaturity جنین، طول مدت کار، دیسترس جنینی، وزن هنگام تولد کم، antepartum خونریزی) به نظر می رسد زمینه برای ADHD. مطالعات متعدد مستند شده است که سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری عامل خطر مستقل جهت ابتلا به ADHD است.
سختی روانی
یافته های مطالعات اخیر تاکید بر اهمیت متغیرهای نامطلوب محیط خانواده به عنوان عوامل خطر ابتلا به ADHD است. به طور خاص، درگیری خانواده های مزمن، کاهش انسجام خانواده، و قرار گرفتن در معرض آسیب شناسی روانی والدین (بخصوص مادر) بیشتر رایج در خانواده ADHD در مقایسه با خانواده های شاهد. این مهم است که توجه داشته باشید که اگر چه بسیاری از مطالعات شواهدی ارائه می کند قدرتمند برای اهمیت سختی روانی در ADHD، عوامل تمایل دارند به عنوان پیش بینی کننده های جهانی عملکرد تطبیقی کودکان و بهداشت روانی، به جای پیش بینی کننده های خاصی از ADHD ظهور است. به این ترتیب، می توان آنها را به عنوان محرک های غیر اختصاصی از استعداد زمینه ای و یا به عنوان اصلاح کننده این دوره از بیماری مفهوم شده است.
ژنتیک
اعتقاد بر این است از آنجا که ADHD بسیار ژنتیکی، مطالعات دوقلو استفاده شده است برای ایجاد وارث خود و یا درجه ای که این اختلال شده است تحت تاثیر عوامل ژنتیکی است. بر اساس مطالعات متعدد از دوقلوها، که بطور قابل توجهی در روش متنوع و تعاریف ADHD، وراثت میانگین ADHD به 77٪ نشان داده شد. هفت ژن نامزد شواهد آماری قابل توجهی از ارتباط با ADHD بر اساس نسبت شانس (1.18-1.46) در سراسر مطالعات سطح: DRD4، DRD5، DAT، قطر، 5-HTT، HTR1B، و SNAP-25 را نشان می دهد.
یافته های بالینی
علائم و نشانه ها
تشخیص ADHD را با تاریخچه بالینی دقیق ساخته شده است. کودک مبتلا به ADHD به درجه قابل توجهی از بی توجهی، حواسپرتی، تکانشگری، و اغلب بیش فعالی است که نامناسب برای مرحله رشد و نمو کودک مشخص می شود. سایر علائم شایع عبارتند از تحمل کم سرخوردگی، تغییر فعالیت اغلب، مشکل سازماندهی و خیال بافی. این علائم معمولا فراگیر، با این حال، همه آنها در تمام تنظیمات ممکن است رخ دهد. بزرگسالان باید در دوران کودکی شروع و مداوم، و در حال حاضر علائم ADHD مبتلا به این اختلال تشخیص داده می شود. بزرگسالان مبتلا به ADHD اغلب با بی توجهی مشخص شده، حواسپرتی، مشکلات سازمان و بهره وری ضعیف، که به اوج رسیدن در تاریخ زندگی از شکست تحصیلی و شغلی است.
مقیاس امتیاز
مقیاس امتیاز در مستند مشخصات فردی علائم ADHD و همچنین ارزیابی پاسخ به درمان بسیار مفید است. مهم است که به تاکید است که آنها باید برای تشخیص نمی شود بدون تایید دقیق بالینی و استنباط از معیارهای لازم برای تشخیص استفاده می شود. اگر چه تست عصب روانشناختی بر اتکا برای تشخیص ADHD ممکن است در خدمت به شناسایی نقاط ضعف خاص در ADHD یا ناتوانی های یادگیری خاص شرکت رخ داده های همزمان ADHD.
مقیاس رتبه بندی برای تمام گروه های سنی در دسترس هستند و می تواند در ارزیابی و نظارت بر خانه، عملکرد تحصیلی و شغلی مفید باشد. به طور فزاینده، تناسب از نظر در این زمینه وجود داشته است با تعدادی از فلس به طور گسترده استفاده می شود متشکل از رأی طیف لیکرت از معیارهای DSM-IV موجود است. دو نوع مقیاس در استفاده گسترده، به اصطلاح “باریک” مقیاس که برای ADHD و مقیاس “گسترده” است که اندازه گیری ابعاد اضافی از جمله همبودی خاص وجود دارد. مقیاس گسترده ای برای جدا کردن موارد ساده و پیچیده، و در مقیاسهای باریک ترین حد عالی رساندن در منحصرا ابعاد ADHD هر دو تشخیص و بررسی عکس العمل های خاص برای درمان مفید است. در نگاه به آینده، طرح گسترش مجموعه ای از علائم تشخیصی شامل توابع اجرایی (از جمله مدیریت زمان و چند وظیفه ای) به خصوص در افراد مسن وجود دارد.
تست روانشناسی
تست روانشناسی برای تشخیص معمول ADHD ضروری نیست و به آسانی تشخیص کودکان با و بدون ADHD است. با این وجود، تست روان می تواند با ارزش در محدود کردن تشخیص های افتراقی و شناسایی همراه در یادگیری دارند مشکلات. بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD مشکلات با استدلال انتزاعی، انعطاف پذیری ذهنی، برنامه ریزی، و حافظه، یک مجموعه ای از مهارت ها به طور گسترده به عنوان مهارت های عملکرد اجرایی طبقه بندی شده است. آنها همچنین می توانند با مهارت های کلامی و غیر کلامی عملکرد و / یا کسری پردازش بصری فضایی ارائه دهد. در چنین شرایطی، ارزیابی عصب روانشناختی می تواند ارزشمند باشد و ممکن است به تشخیص کمک می کند برای روشن است. معمولا کودکان با یادگیری، زبان، ویژوال، موتور و یا مشکلی در پردازش شنوایی ضعیف در منطقه مشکل خاص خود را انجام دهد، در حالی که کودکان مبتلا به ADHD ضعیف ممکن است در مناطق مختلف ارزیابی انجام است.
یافته های آزمایشگاهی
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده Nonroutine نیست مگر این که تاریخ و معاینه فیزیکی است مطرح کننده تشنج، رگرسیون neurodevelopmental، یا بومی سازی نشانه های عصبی، و یا اگر یک بیماری حاد یا مزمن مشکوک است.
تصویربرداری
نوروبیولوژی از ADHD به طور کامل درک نشده است، هرچند که عدم تعادل در سیستم دوپامینرژیک و نورآدرنرژیک در نشانه اصلی که این اختلال را مشخص دخیل شده اند. بسیاری از مناطق مغز نامزدها برای عملکرد اختلال در ADHD هستند. فرضیه بجلو مغز در ADHD عمدتا شامل قشر dorsolateral جلو مغزی، در ارتباط با سازمانی، برنامه ریزی، حافظه، و اختلالات توجه و ضایعات مداری در ارتباط با عدم بازداری اجتماعی و کنترل ضربه اختلالات است.
مطالعات تصویربرداری سازه، با استفاده از توموگرافی کامپیوتری یا تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی شواهدی از اختلالات ساختاری مغز در بیماران مبتلا به ADHD، با یافته های رایج ترین آنها حجم کوچکتر در قشر فرونتال، مخچه، و ساختارهای subcortical. Castellanos و همکاران کوچکتر کل حجم مغز مغز از دوران کودکی تا نوجوانی را در بر داشت. این کار نشان می دهد که تاثیرات ژنتیکی یا اوایل محیط زیست در رشد مغز در ADHD ثابت، nonprogressive، و نامربوط به درمان محرک هستند. تعداد زیادی از مطالعات fMRI شعاع Cingulate قشر قدامی (dACC) hypofunction در ADHD در وظایف کنترل مهار
مطالعات تصویربرداری مغز مناسب به خوبی با این مفهوم است که اختلال در مسیر fronto-subcortical رخ می دهد در ADHD است. سه ساختار subcortical دخیل مطالعات تصویربرداری (به عنوان مثال، دمی، پوتامن، و بغض در گلو pallidus) بخشی از مدارهای عصبی در زمینه کنترل موتور، توابع اجرایی، مهار رفتار، و مدولاسیون از مسیر پاداش است. این مدارات فرونتال striatal pallidal-تالاموس ارائه بازخورد به قشر برای تنظیم رفتار است.
سیستم fronto subcortical مسیرهای مرتبط با ADHD هستند سرشار از کاتکول آمین ها، که در مکانیسم عمل داروهای محرک مورد استفاده برای درمان این اختلال نقش دارند. یک مدل قابل قبول برای اثر داروها را در ADHD نشان می دهد که، از طریق مسیرهای دوپامینرژیک و / یا نورآدرنرژیک، این عوامل افزایش نفوذ بازدارنده از فعالیت کورتکس فرونتال بر روی سازه های subcortical.
مطالعات تصویربرداری نیز callosum مخچه و جسم در پاتوفیزیولوژی ADHD را گرفتار کردن. مخچه کمک قابل توجهی به عملکرد شناختی، احتمالا از طریق مسیر مخچه، قشر مغز که شامل تالاموس و پونز. callosum جسم متصل مناطق homotypic از دو نیمکره مغز. تغییرات حجم در callosum تفاوت در حجم و تعداد نورون های قشر مغز، ممکن است ارتباط بین نیمکره ها، که ممکن است برای برخی از نشانه های شناختی و رفتاری ADHD را کاهش دهد.
دوره بیماری
نمونه مسلم و قطعی نیست قبل از این که انتشار DSM-III با تکیه بر تعاریف قبل از آن است که بیش فعالی را به عنوان یک مشخصه ADHD برجسته بود. از آنجا که بیش فعالی که wanes اولین، ممکن است که نمونه های قدیمی تر با افراد بیشتر احتمال دارد به حواله از ADHD نسبت به افراد شناسایی شده امروز غنی شد. شواهد این فرضیه در داده ها وجود دارد. در تجزیه و تحلیل اخیر، میزان تداوم کمترین میزان در مطالعات محقق بر اساس DSM-II ADD و بالاترین در آن مطالعات محقق بر اساس DSM-III-R ADHD بود. اطلاعات موجود نیز حاکی از تداوم مشکلات رفتاری دوران کودکی و در حال ظهور رفتار ضد اجتماعی در میان بسیاری در این گروه از کودکان است. به عنوان مثال، محققان میزان اختلالات رفتاری در میان کودکان مبتلا به ADHD که بین 25٪ و 50٪ سالیانه در پیگیری، در دوران بلوغ است. گزارش ها همچنین نشان می دهد که اکثر کودکان مبتلا به ADHD به نمایشگاه کسری بودجه در توجه و / یا سطح فعالیت در دوران بزرگسالی، تنها حدود 30٪ از کودکان دال بهبودی علائم بلوغ و اوایل بزرگسالی است. کار اخیر همچنین نشان می دهد که جوانان ADHD نامتناسبی درگیر شدن با سیگار، الکل، و پس از آن مواد مخدر است. افراد مبتلا به ADHD، مستقل از همبودی، تمایل به حفظ اعتیاد خود را طولانی تر در مقایسه با همسالان غیر ADHD خود.
تشخیص افتراقی (از جمله بیماری های همراه)
مخالفان اختلال نافرمانی و اختلال سلوک
مهم از تفاوت nosologic بین توجه و بیش فعالی فی نفسه و از نشانه های مرتبط به رده مخل اختلالات رفتاری مشترک وجود دارد. مخالفان اختلال نافرمانی (ODD) است که توسط یک الگوی رفتار negativistic، خصمانه و جسورانه مشخص می شود. ADHD و ODD / CD به همکاری در 30-50٪ موارد در هر دو نمونه های اپیدمیولوژیک و بالینی رخ می دهد. در مقابل، اختلال سلوک (CD) یک اختلال شدیدتر، و کمتر شایع، از شکستن قاعده همیشگی تعریف شده توسط یک الگوی پرخاشگری، تخریب، دروغ، دزدی، یا گریز است. در حالی که سی دی یک پیش بینی کننده قوی از سوء مصرف مواد، ODD بدون سی دی نمی باشد.
اختلالات خلقی
افسردگی تک قطبی در یک کودک ممکن است ظاهری از یک حالت غم انگیز و یا تحریک پذیر، از دست دادن مداوم علاقه، لذت بردن و یا در فعالیت های مورد علاقه کودک است. دیگر علائم و نشانه ها عبارتند از اختلالات فیزیولوژیک مانند تغییر در اشتها و وزن، الگوی خواب غیر طبیعی، اختلالات روانی، خستگی و کاهش توانایی به فکر می کنم، و همچنین احساس بی ارزشی یا احساس گناه و دغدغه خودکشی است.
شیدایی کلاسیک در بزرگسالان نشئگی، رفعت، بزرگ نمایی و افزایش انرژی مشخص می شود. با این حال، در بسیاری از افراد بزرگسال و اکثر کودکان، شیدایی، معمولا تحریک پذیری شدید و یا خلق و خوی انفجاری مربوط به عملکرد ضعیف روانی اجتماعی است که اغلب به بیمار و خانواده ویران کننده آشکار است. در شرایط خفیف تر، علائم اضافی شامل انرژی بالا unmodulated مانند خواب، کاهش بیش از وراجی و پرحرفی، مسابقه افکار، و یا افزایش هدف هدایت فعالیت های (اجتماعی، کار، مدرسه، جنسی) و یا تظاهر مرتبط با قضاوت به طور قابل توجهی ضعیف مانند هیجان طلب یا فعالیت های بی پروا.
در مطالعات اپیدمیولوژیک و کنترل شده، مطالعات آینده نگر، میزان بالاتری از افسردگی در ADHD داشتند. تشخیص قبل از شروع افسردگی عمده پیش بینی عملکرد روانی اجتماعی پایین تر، با سرعت بالاتر از بستری شدن در بیمارستان و همچنین اختلال در عملکرد فردی و خانوادگی است. به همین ترتیب، نرخ های بالاتر از شیدایی در مطالعات مرتبط تشخیص داده شد. کودکان ADHD همراه با شیدایی یا در شروع مطالعه و یا ارزیابی پیگیری ارتباط های دیگر انتظار می رود در شیدایی از جمله اضافی آسیب شناسی روانی، بستری شدن در بیمارستان روانی، به شدت دچار اختلال عملکرد روانی اجتماعی را نیز به عنوان یک خانواده بیشتر اختلالات خلقی.
دوران کودکی اختلالات اضطرابی
اختلالات اضطرابی در دوران کودکی هستند اغلب در یک کودک بیش از حد فعال نیست مشکوک، فقط به عنوان اختلال اغلب در کودکان مهار ارزیابی است. در حال حاضر هنگامی که، هر دو به اختلال در عملکرد اجتماعی، رفتاری و علمی است. علاوه بر این اضطراب ممکن است با درد و رنج شدید سودمندی همراه است. بنابراین، هر دو ADHD و اختلالات اضطراب قابل ملاحظه ممکن است حاصل از کودکان با هر دو اختلال را بدتر کند. در MGH پیگیری مطالعه، درمان روانی، اختلال عملکرد روانی و همچنین به عنوان یک خانواده سابقه بیشتری از اختلالات اضطرابی کودکان ADHD با اختلال اضطراب منتشر همراه افزایش یافته بود.
عملکرد شناختی و معلولیت های یادگیری
کودکان مبتلا به ADHD انجام ضعیف تر از گروه شاهد در اقدامات استاندارد هوش و موفقیت. علاوه بر این، کودکان مبتلا به ADHD انجام ضعیف در مدرسه نسبت به گروه شاهد، تکرار درجه بیشتر، با نمرههای ضعیف در افراد دانشگاهی، دادن بیشتر در کلاس های ویژه و تدریس خصوصی در بیشتر مشهود است. درجه گزارش شده از همپوشانی متفاوت تعریف، تعریف محدود تر نرخ میزان 20-25٪ است.
ADHD تیک علاوه
کودکان مبتلا به ADHD، میزان بالاتری از اختلالات تیک که ممکن است به علت اختلال عملکرد اضافی به حواس او را پرت و اختلالات اجتماعی به طور مستقیم مربوط به جنبش و صدا خود را کمک. تعدادی از مطالعات، خاطر نشان کرده اند که ضد ADHD درمان برای رفتارهای ADHD، پرخاشگری، و کسری مهارت های اجتماعی در کودکان مبتلا به TS یا تیک های مزمن بسیار موثر است.
استفاده از اختلالات مصرف مواد
داده های ترکیبی از حساب گذشته نگر از بزرگسالان و مشاهدات آینده نگر جوانان نشان می دهد که نوجوانان مبتلا به ADHD در معرض خطر افزایش مصرف سیگار و سوء مصرف مواد در دوران بلوغ هستند.
درمان
ADHD نوجوان و جوان در معرض خطر نارسایی مدرسه، مشکلات عاطفی، روابط همکار فقیر، و مشکل با قانون است. عوامل شناسایی در جوانان جوان که پیش بینی تداوم ADHD به بزرگسالی عبارتند از familiality با ADHD و روانی و همبودی ویژه تجاوز یا کوتاهی مشکلات. اگر چه متون شواهد قانع کننده ای است که تشخیص ADHD در کودکی پیش بینی ADHD مداوم و نتیجه ضعیف در دوران نوجوانی فراهم می کند، این یافته ها همچنین نشان می دهد که چنین نتیجه شامل همه کودکان ADHD به اشتراک گذاشته است. این بحث تا کنون به یک سؤال بالینی مربوط به خطاب: آیا می توانم عملکرد کودکان ADHD در زمینه ADHD مداوم عادی؟ تجزیه و تحلیل داده ها از یک مطالعه 4 ساله طولی از ارجاع کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD، به ارزیابی عادی عملکرد و پیش بینی آن در میان پسران مبتلا به این اختلال مداوم است.
با استفاده از شاخص های تنظیم، آموزشی، عاطفی و اجتماعی، ما متوجه شدیم که 20 درصد از کودکان مبتلا به ADHD مداوم ضعیف در پیگیری، عمل 20٪ در هر سه حوزه، به خوبی در هر سه حوزه انجام داد، و 60٪ نتایج متوسط داشتند. این یافته ها نشان می دهد که تداوم syndromatic ADHD با نتیجه عملکردی یکنواخت نیست اما منجر به جای آن به طیف گسترده ای از پیامدهای عاطفی، آموزشی، اجتماعی و تنظیم است که می تواند بخشی از قرار گرفتن در معرض آسیب شناسی روانی مادر، خانواده اندازه بزرگتر، همبودی روانی پیش بینی شده و نشانه های ضربه.
مداخلات Psychopharmacologic
داروها باقی می ماند مهار اصلی که از نوک شاه دگل تا پای دگل جلو امتداد دارد درمان برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به ADHD است. در حقیقت، مطالعات اخیر چند حمایت از این مدیریت دارو ADHD مهم ترین متغیر در نتیجه در زمینه درمان مرکب است. برای مثال، در بزرگ آینده نگر و تصادفی محاکمه طولانی مدت از ADHD جوانان، آن محرک به تنهایی به بهبود مشابه در هسته علایم ADHD در 14 ماه پیگیری در مقایسه با کسانی که به طور تصادفی به دو گروه تقسیم دریافت محرک و روان درمانی مشاهده شد. از علاقه، هر دو گروه دارو نتایج بهتری به طور کلی از کسانی که به دریافت روان درمانی گسترده ای بدون محرک. محرک خاص نوراپی نفرین مهارکننده های بازجذب (SNRIs)، داروهای ضد افسردگی خاص، و کاهنده فشارخون خاص شامل عوامل برای ADHD در دسترس است. مشابه responsivity دارویی در سراسر طول عمر از جمله کودکان سنین مدرسه، نوجوانان، و گروه های بزرگسالان مبتلا به ADHD، محرک، SNRIs، و داروهای ضد افسردگی نشان داده شده است.
محرک ها
محرک رایج ترین عوامل برای دو گروه کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD تجویز است. ترکیبات اغلب مورد استفاده در این کلاس عبارتند از: متیل فنیدات (ریتالین، Concerta، Metadate، Focalin، و دیگران) و شبه آمفتامینی (Dexedrine، Adderall). محرک هستند داروهای sympathomimetic، که افزایش کاتکول آمین ها intrasynaptic (عمدتا دوپامین) مهار سیناپس بازجذب مکانیسم و انتشار کاتکول آمین های پیش سیناپس. در حالی که متیل فنیدات به طور خاص را مسدود پروتئین ناقل دوپامین، آمفتامین همچنین فروشگاه های دوپامین و دوپامین سیتوپلاسمی به طور مستقیم به داخل شکاف سیناپسی آزاد است. داده های اخیر نشان می دهد که تحمل حاد به محرک به سرعت در حال توسعه نیاز به پروفایل فارماکوکینتیک صعودی و یا ضربانی اثر ADHD.
متیل فنیدیت و D-آمفتامینی هر دو ترکیبات کوتاه اثر، با شروع عمل را در مدت 30-60 دقیقه و اوج یک اثر بالینی معمولا بین 1 تا 2 ساعت پس از دولت پایدار 2-5 ساعت دیده می شود. ترکیبات آمفتامینی (Adderall) و آماده سازی نسخه پایدار متیل فنیدیت و dextroamphetamine است متوسط اثر ترکیبات با شروع عمل در عرض 60 دقیقه و طول مدت 6-8 ساعت است.
با توجه به نیاز به درمان علاوه بر ADHD در خارج از تنظیمات دانشگاهی (به عنوان مثال، اجتماعی، مشق شب) و برای کاهش نیاز به دوز مدرسه و احتمال برای انحراف شده است، علاقه زیادی در فرآورده های انتشار طولانی محرک وجود دارد. آماده سازی انتشار گسترده تا حد زیادی از عوارض جانبی ناخواسته اوج محرک مانند سردرد و دمدمی بودن، کاهش و نیز اساسا از بین بردن بعد از ظهر پاک شدن و دوباره بجای اول برگشتن.
نسل جدیدی از بسیار پیچیده است، به خوبی توسعه یافته است، بی خطر و موثر طولانی اثر آماده سازی داروهای محرک در بازار رسیده است و انقلابی در درمان ADHD. این ترکیبات به کار سیستم تحویل به رمان غلبه بر تحمل حاد نامیده می شوند. “tachyphylaxis.” چند اثر متیل فنیدیت و طولانی اثر فرمولاسیون متیل وجود دارد. در حالی که Concerta است فرمول 12-ساعت، Metadate-CD و ریتالین LA فرمولاسیون متیل 8-ساعته. علاوه بر این Adderall XR 12-ساعت فرمولاسیون های شبه آمفتامینی است. متیل فنیدات به عنوان یک آمین ثانویه را افزایش می دهد به چهار ایزومرهای نوری: D-threo، L-threo، D-erythro، و L-erythro. اخیرا فعال stereoisomer، D-threo متیل ترکیب موجود در آزادی فوری و طولانی اثر شکل عنوان Focalin و Focalin XR.
محرک به نظر می رسد در همه گروههای سنی افراد مبتلا به ADHD به کار می کنند. مطالعات انجام شده در بهبود گزارش پیش دبستانی در علائم ADHD، وظایف ساخت یافته و به عنوان مادر و کودک تعاملات با این حال، ممکن است بالاتر اثر بار جانبی در مقایسه با دیگر گروه های سنی وجود دارد. به طور مشابه، در پاسخ نوجوانان شده است به عنوان متوسط تا قوی، گزارش هیچ سوء استفاده یا تحمل اشاره کرد. علاوه بر این، درمان محرک یافت شده است در بزرگسالان مبتلا به ADHD موثر باشد.
قابل پیش بینی کوتاه مدت عوارض جانبی عبارتند از: کاهش اشتها، بی خوابی، edginess، و ناراحتی های دستگاه گوارش است. در بزرگسالان، افزایش علائم حیاتی ممکن است پدیدار نیاز به شروع و نظارت بر مواد مخدر است. تعدادی از مسائل بحث برانگیز مربوط به استفاده از محرک های مزمن وجود دارد. اگر چه محرک ها ممکن است بی اشتهایی و کاهش وزن، اثر خود را بر روی قد نهایی تولید باقی مانده است برخی کمتر. در حالی که گزارش های اولیه نشان می دهد که کاهش مداوم مرتبط محرک رشد در قد در کودکان وجود دارد، گزارش های دیگر شکست خورده اند برای اثبات این یافته ها، و بعضی دیگر هم امکان سوال که کسری بودجه رشد ممکن است تاخیر maturational مربوط به ADHD خود و نه نسبت به محرک نمایندگی درمان است. محرک ها ممکن است باعث تسریع و یا تشدید علائم تیک در کودکان ADHD. کار اخیر نشان می دهد که اکثریت جوانان ADHD با تیک می تواند تحمل داروهای محرک، با این حال، تا یک سوم از کودکان مبتلا به تیک ها ممکن است از بدتر شدن تیک خود را با قرار گرفتن در معرض محرک است. اجماع کنونی نشان می دهد که محرک ها را می توان در جوانان مبتلا به ADHD به همراه تیک های همراه با نظارت دقیق محرک ناشی از تشدید تیک استفاده می شود.
با وجود گزارش های مورد سوء استفاده محرک است، کمبود داده های علمی است که افراد ADHD تحت درمان با محرک، داروهای خود را سوء استفاده وجود دارد، با این حال، داده ها نشان می دهد که انحراف از محرک ها به غیر ADHD جوانان همچنان به عنوان یک نگرانی است. خانواده ی بسیار نزدیک باید از داروهای محرک و دانشجویان دریافت محرک باید توصیه شود که به دقت نگهداری داروهای خود نظارت داشته باشند. با وجود این یافته ها بر اثر محرک، مطالعات نیز گزارش شده به طور مداوم که به طور معمول یک سوم از افراد ADHD را پاسخ نمی دهند یا نمی توانند تحمل این دسته از عوامل است.
ویژه نوراپی نفرین، مهارکننده های بازجذب (Atomoxetine)
Atomoxetine (Strattera) یکی از کلاس جدیدی از ترکیبات شناخته شده به عنوان SNRIs است. در حال حاضر atomoxetine nonstimulant است که مورد تایید FDA برای ADHD است. Atomoxetine بویژه مفید ممکن است در شکست محرک، و یا وقتی oppositionality، اضطراب، یا تیک در داخل ADHD شرکت رخ می دهد. پس از انجام آزمون گسترده، atomoxetine یافت می شود عموما بی خطر است و به خوبی تحمل شده است. با این حال، نادر (2 از 3 میلیون بیمار) گزارش آسیب کبدی است.
داروهای ضد افسردگی
گروه داروهای ضد افسردگی داروهای خط دوم انتخاب برای ADHD است. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCA) می و همچنین بوپروپیون (Wellbutrin) جلوگیری از بازجذب از انتقال دهنده های عصبی از جمله نوراپی نفرین. در مقابل، سروتونین، مهارکننده های بازجذب مفید برای ADHD نیست. TCAS در کنترل رفتارهای غیر طبیعی و بهبود اختلالات شناختی مرتبط با ADHD موثر هستند، اما کمتر از اکثر محرک ها. افزایش جزئی در تعداد ضربان قلب و ECG فواصل قابل پیش بینی با TCAS، نظارت بر ECG در ابتدا و در دوز درمانی توصیه می شود، اما اجباری نیست.
کاهنده فشارخون
کاهنده فشارخون کلونیدین (Catapress) و guanfacine (Tenex) آگونیست های آلفا آدرنرژیک است که در درجه اول در درمان فشار خون بالا استفاده می شود. این ترکیبات نشان داده شده است در درمان ADHD مفید باشد. Guanfacine دیگر بازیگری و کمتر آرام بخش از کلونیدین است. کاهنده فشارخون شده اند برای درمان ADHD به عنوان تیک همراه، پرخاشگری، و اختلالات خواب، استفاده می شود به خصوص در کودکان و نوجوانان است.
Modafinil
Modafinil عامل antinarcoleptic، که ساختار و دارویی متفاوت از دیگر عوامل تایید شده برای درمان ADHD است. آزمایش در کودکان است اثر در ADHD گزارش شده است. در حالی که عموما بی خطر است و به خوبی تحمل شده است وجود دارد نگرانی هایی در مورد ظهور نادر بثورات شدید احتمالا مربوط به سندرم استیونس جانسون.
مداخلات روان
مطالعه بزرگترین مقیاس بررسی اثر نسبی و ترکیبی از مداخلات پزشکی و غیر داروئی برای ADHD ملتمدل NIMH مطالعه درمان ADHD مطالعه (MTA) است. در این 5-6 محل پروژه، 579 ابتدایی از کودکان مبتلا به ADHD بودند، به طور تصادفی به یکی از چهار شرط درمان 14-ماه: درمان رفتاری، مدیریت دارو (اغلب متیل فنیدیت)، همراه درمان رفتاری و مدیریت دارو، و گروه نسبت به جامعه است. کودکان در بازوی درمان رفتاری ترکیب بسیار فشرده از درمان، از جمله مشاوره مدرسه، دستیار کلاس درس، برنامه درمانی 8-هفته تابستان، و 35 جلسه آموزش مدیریت پدر و مادر. یافته های حاصل از مطالعه MTA در 14 ماه نشان داد که مداخله پزشکی میزان قابل توجهی موثرتر از درمان های رفتاری و اجتماعی بود، که درمان رفتاری تنها به میزان متوسطی افزایش اثر دارو به تنهایی و که درمان رفتاری به تنهایی موثر تر از درمان که توسط کودکان در گروه جامعه نسبت به در علائم هسته ADHD.
Comments are closed.