امروزه نوروفیدبک به عنوان یکی از روشهای مؤثر درمانی در کودکان دجار بیش فعالی یا همان ADHD شناخته شده است. هدف از درمان بوسیله این روش این است که به کودک بیاموزیم چطور می تواند رفتارهای مغزش را تغییر دهدو در نهایت عملکردهای مربوط به بیش فعالی را از بین ببرد.
این به این معنی است که کودک شما می تواند به مغز خود بیاموزد که بیش فعال نباشد!
بیوفیدبک مانند آینه ای است که عملکرد مغزما ن را که به طور عادی ما از آن آگاه نیستیم ، به نمایش در می آورد و به ما می آموزد تا اطلاعاتی راجع به وضعیت بیولوژیک مغز خود بدست بیاوریم و از این اطلاعات جهت کنترل ارادی فعالیت های مغزمان استفاده کنیم.
نوروفیدبک نوعی بیوفیدبک است که می تواند جهت آموزش کودکان دچارADHD جهت تغییر رفتارشان استفاده شود. به این صورت که دستگاه اطلاعات الکتریکی مغز کودک و امواج مغزی او را ثبت می کند و با ثبت امواج و تقویت امواج مثبت و مفید، نوروفیدبک انجام می شود و کودک می آمزد که چطور می تواند بیشتر توجه و تمرکز داشته باشد.
حال این امواج مغزی که در نوروفیدبک روی آنها کار می شود، چه هستند و چگونه کار می کنند؟
هر فرد نرمال 4 دسته موج مغزی دارد که عبارتند از:
موج آلفا در زمان آرامش و relaxation فعالیت بسزایی دارد.
موج بتا سریع ترین موج مغزی است و در مواقع توجه و تمرکز فعالیت زیادی دارد. موجی به نام SMR نیز وجود دارد که زیرمجموعه ای از موج بتا است و زمانی که فرد برای انجام یک فعالیت کاملاً فوکوسکرده فعال است.
موج تتا در زمانی که فرد در حال به خواب رفتن است و یا افکار پوچ و بی هدفی دارد فعال است .
موج دلتا کندترین موج مغز است و در هنگام خواب عمیق فعال ترین موج است.
وقتی یک کودک نرمال تلاش می کند مطلبی بخواند یا روی موضوعی تمرکز کند، امواج بتا در مغزش افزایش می یابد، اما در کودکان بیش فعال، این اتفاق نمی افتد و به جای افزایش موج بتا، موج تتا در مغزشان افزایش می یابد (موج افکار پوچ) ، و این به این معنی است که این کودکان نمی توانند به اندازه کودکان دیگر تمرکز کنند.
آیا نوروفیدبک به راستی روش مؤثری است؟
وقتی کودک بیش فعال نیاز به توجه دارد، به جای افزایش موج بتا در مغزش، موج تتای او بالا می رود و در دستگاه EEG بالا بودن موج تتا نسبت به بتای او ثبت می شود. در جلسات نوروفیدبک درمانی، به کودک می آموزیم که چگونه موج بتای خود را بالا بیاورد. معمولاً بعد از 30 جلسه درمان، کودک کاملاً می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند . علاوه بر بهبود توجه و تمرکز در کودکان، علائم دیگر بیش فعالی نیز در کودک کمرنگ می شوند. این بهبودی، قابل مقایسه با زمانی است که کودک در حال مصرف روزانه 4 قرص ریتالین است.
در کودک تحت درمان با دارو، با پایان نیمه عمر دارو در بدن، علائم برمی گردد اما زمانی که کودک می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند، علائم خاموش می شوند و این بهبودی دائمی است ، و بدان معنی است که وقتی جلسات درمانی کامل شد، کودک شما فردی نرمال خواهد بود و این نکته وجه تفاوت نوروفیدبک با سایر روش های درمانی است.
مقاله نوروفیدبک در درمان کودکان بیش فعال و مقایسه آن با ریتالین :
http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/5791387V1107.pdf
آیا نوروفیدبک محدودیت و عوارضی نیز دارد؟
در مورد عوارض احتمالی جانبی این روش در 30 سال گذشته مطالعات بسیاری انجام شده و خوشبختانه هیچگونه عارضه جانبی برای این روش درمانی ذکر نشده است.
نکته ای که باید به آن توجه شود این است که برای ادامه جلسات نوروفیدبک، کودک باید انگیزه داشته باشد و اگر کودک در سن مناسبی نباشد، خسته می شود و انگیزه ادامه درمان را نخواهد داشت. اگر سن کودک خیلی پایین باشد، نمی تواند همکاری مناسبی داشته باشد و در سنین بالا نیز بازی ها برای او به انداز کافی جذاب و سرگرم کننده نیستند. بهترین سن توصیه شده برای این درمان سن 9- 5 سال می باشد.
در مرکز نوروفیدبک آلومینا خدمات درمانی بوسیله روش نوروفیدبک در کودکان بیش فعال انجام می شود و شما می توانید با تشکیل پرونده و سپس انجام جلسات درمانی، از این درمان جهت بهبود بیش فعالی کودکتان بهره ببرید.
نشانی کلینیک شماره یک (دفتر مرکزی) : تهران خیابان دکتر شریعتی. بالاتر از تقاطع ظفر، مرکز نوروفیدبک آلومینا (پذیرش فقط با وقت قبلی)
نشانی کلینیک شماره دو : تهران خیابان ملاصدرا،بین شیرازی و شیخ بهایی،ساختمان پزشکان ملاصدرا (پذیرش فقط با وقت قبلی)
نشانی کلینیک شماره سه (نمایندگی مشهد) : بلوار وکیل آباد- داخل سید رضی 2- پلاک191 (پذیرش فقط با وقت قبلی)
شماره تماس کلینیک مرکزی تهران :
02122852784
ساعات تماس :همه روزه (غیر از جمعه ها) 9 صبح الی 9 شب
شماره تماس نمایندگی مشهد (مرکز روانشناختی حکیمی):
05116018049
09155105398
نمایندگی نوروفیدبک آلومینا در شهرهای اصفهان،تبریز و شیراز و… در سال جاری و طی ماههای آینده افتتاح خواهد شد.
هرگونه سوال یا ابهامی را می توانید بوسیله ایمیل یا تلفن با ما در میان بگذارید
Email : [email protected]
جزئیات برنامه درمانی کودکان بیش فعال/کم توجه و اختلالات یادگیری در مرکز نوروفیدبکآلومینا:
نکته مهم : هر جلسه از دو قسمت درمانی و آموزشی تشکیل شده است که قسمت درمانی شامل کار با دستگاه نوروفیدبک می باشد که حدود 40 دقیقه طول می کشدو قسمت آموزشی شامل سر فصلهایی می باشد که در زیر به صورت کلی در مورد هر جلسه ذکر شده است
جلسه 1 : مصاحبه با والدین وشناخت انتظارات آنها از جلسات درمان وکودک ،40 دقیقه نوروفیدبک ،معرفی کتاب چگونه به کودکان بیش فعال/کم توجه کمک کنیم؟ به عنوان کتاب کاردرمنزل ومعرفی کتاب درسنامه به والدین برای آشنایی وبرخورد صحیح با این کودکان
جلسه 2 : 40 دقیقه نوروفیدبک ، مرور جلسه قبل ، آموزش حل مساله
جلسه3 : 40 دقیقه نوروفیدبک ، مرور جلسه قبل، توضیح دوباره روش حل مساله با ذکر مثال و تهیه طرح، تهیه کتاب گربه ها … و خواندن راز 1
جلسه 4: 40 دقیقه نوروفیدبک ، توضیح در مورد طرح خواسته شده، تعریف کردن راز 1 گربه ها توسط کودک ومطالعه راز ،تکنیک حافظه(تعداد 5 تصویر) در منزل
جلسه 5: 40 دقیقه نوروفیدبک ، ارایه طرح جدید، تعریف راز 2، بررسی تکالیف کتاب، کار در منزل(راز 3 ،تهیه پازل با توجه به سن کودک حداقل هفته ای 2 مرتبه،تکرار تکنیک حافظه با همان تعداد تصویر)
جلسه 6 : 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی تکالیف جلسه قبل،ارایه فایل ریلکسیشن و توضیح در مورد آن،کار در منزل(راز 4 ،کتاب کار،نوشتن طرح،گوش دادن به فایل قبل از خواب و هر شب)
جلسه7: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار در منزل(بیان مشکل در غالب نقاشی،راز5،تکنیک حافظه با 8 تصویر)
جلسه8: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار منزل(کتاب کار،راز6 ،نوشتن یک طرح و بیان یک مشکل در مدرسه در غالب نقاشی،تکنیک حافظه با 10 تصویر)
جلسه9: 40 دقیقه نوروفیدبک ،برسی جلسه قبل، کار در منزل(راز 7 وتمرین درباره راز 1و2 ،کتاب کار،خواندن داستان مورد علاقه کودک و نوشتن نکات مهم آن توسط وی، ارایه طرح جدید ونوشتن برنامه های روزانه)
جلسه10: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل، کار در منزل(راز 8 وتمرین 1و2و3 ،کتاب کار،انجام پازل با قطعات بیشتر،تکنیک حافظه با شمارش اعداد مستقیم از 1 تا 50)
جلسه11: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،ارایه فایل توجه و تمرکز،کار در منزل(راز9 وتمرین راز1و2و3و4 ،ارایه طرح،خواندن یک داستان کوتاه و آوردن کتاب همراه خود در جلسه بعدی،تکنیک حافظه با شمارش اعداد معکوس)
جلسه 12: 40 دقیقه نوروفیدبک ،تعریف راز 9 وقصه درمانی،کار در منزل(تهیه برنامه توسط والدین با توجه به عدم انجام کارهادر گذشته وبررسی آن توسط خود کودک،ادامه تکنیک حافظه)
جلسه13: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،آموزش بازی ایکس- اُ،کار درمنزل(ارایه طرح یک مشکل جدید در محیط خارج از منزل وارایه راه حل در غالب نقاشی)
جلسه 14: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی جلسه قبل،انجام بازی ایکس-اُ ،کار در منزل(پازل،بازی نخ وسوزن از گلدونه ها،شمارش اعداد معکوس و افزایش تعداد اعداد)
جلسه15: 40 دقیقه نوروفیدبک ،قصه درمانی،بررسی جلسه قبل،کار در منزل(بازی ایکس-اُ،بازی نخ وسوزن با ارایه یک طرح مشخص روی آن با توجه به علاقه کودک)
جلسه16: 40 دقیقه نوروفیدبک ،تمرین راز 5و6و7 ،بررسی جلسه قبل ،کار در منزل(ارایه طرح جدید،تکنیک حافظه با کلمات شروع با 5 کلمه هم اوا)
جلسه17: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بررسی تفاوت ها در طرح های مختلف ،کار درمنزل(بازی ایکس-اُ،پازل،خواندن داستان وبررسی نکات مهم،تکرارتکنیک حافظه با کلمات هم آوا)
جلسه 18: 40 دقیقه نوروفیدبک ،قصه درمانی ،کاردرمنزل(خواندن مجله مورد علاقه کودک،ماز تهیه از گلدونه،تکنیک حافظه با 7 کلمه ناهماهنگ)
جلسه 19: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بازی سنجش تمرکزبا میله های مارپیچ ،راز 8و9 ،کار در منزل(نقاشی جلسه درمانی از نظر کودک ،ماز،پازل،تکنیک حافظه با 7 کلمه هماهنگ)
جلسه20: 40 دقیقه نوروفیدبک ،بازی ایکس-اُ،بررسی جلسه قبل
از جلسه 20 به بعد با توجه به پیشرفت کودک ،سن کودک و میزان همکاری خانواده روش های درمانی متفاوتی در مورد هر کودک به صورت جداگانه در نظر گرفته خواهد شد.
برای دریافت شرایط ثبت نام اینجا کلیک کنید.
جهت ثبت نام می توانید فرم ثبت نام را تکمیل نموده و به نشانی ایمیل زیر ارسال نمائید یا به صورت حضوری (طبق قرار قبلی)در دفتر مرکزی نوروفیدبک آلومینا ثبت نام نمائید.
کلمات کلیدی:
اختلال بیش فعالی
آزمون آزمایشگاه و پاتولوژی
هیچ اقدام خاص آزمایشگاهی بیماری اختلال است. آزمایشگاه چند این اقدامات اغلب عملکرد غیر اختصاصی از نتایج غیر طبیعی در کودکان بیش فعال به عنوان نتیجه نارس و آشفته، EEG، و PET ممکن است نشان می دهد جریان خون در مناطق پیشانی مغز کاهش می یابد. تست شناختی است که کمک می کند تا به تایید بی توجهی و تکانشگری کودکان شامل عملکرد یک کار مستمر، که در آن یک کودک خواسته شده است که یک دکمه را فشار دهید هر بار یک توالی خاص از حروف و یا اعداد بر روی صفحه نمایش را دیدم. کودکان با توجه به ضعیف خطاهای حذف است که، آنها موفق به دکمه را فشار دهید، حتی زمانی که دنباله فلش است. تکانشگری توسط خطاهای کمیسیون، که در آن کودکان نمی تواند مقاومت در برابر فشار دادن دکمه آشکار می شود، اگر چه توالی مورد نظر بر روی صفحه نمایش ظاهر شد.
تشخیص های افتراقی
صورت فلکی گرم متشکل از فعالیت زیاد و فراخنای توجه کوتاه، اما در محدوده نرمال انتظار برای سن کودک باید در نظر گرفته شود. افتراق این ویژگی گرم از علائم اصلی ADHD قبل از سن 3 سال دشوار است، عمدتا به دلیل ویژگی های با هم تداخل دارند از یک سیستم به طور معمول عصبی نابالغ و علائم در حال ظهور اختلالات ادراکی بصری، موتور اغلب در ADHD دیده می شود. اضطراب در کودکان نیاز به ارزیابی شد. اضطراب می تواند ADHD را به عنوان یکی از ویژگی های ثانویه همراه و اضطراب به تنهایی می تواند overactivity و حواسپرتی آسان آشکار می شود.
غیر معمول نیست برای یک کودک مبتلا به ADHD برای تبدیل شدن به جرئت و یا، در برخی موارد، علائم افسردگی در واکنش به سرخوردگی مداوم با مشکلات تحصیلی و در نتیجه عزت نفس پایین. کامپیوتر و ADHD سهم بسیاری از قابلیت های اصلی، مانند فعل بیش از حد، بیش فعالی motoric، و سطح بالایی از حواسپرتی. علاوه بر این، در کودکان مبتلا به جنون، تحریک پذیری به نظر می رسد شایع تر از شادی و سرخوشی. اگر چه شیدایی و اختلال می تواند همزیستی، کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی I نمایشگاه اپیلاسیون و پایانی علائم نسبت به افراد مبتلا به ADHD است. اخیر پیگیری داده ها را برای کودکان که معیارهای ADHD، ملاقات کرد و پس از آن توسعه یافته به اختلال دوقطبی نشان می دهد که برخی از ویژگی های بالینی در طول این دوره از ADHD شیدایی آینده را پیش بینی است. کودکان مبتلا به ADHD که اختلال دو قطبی I در 4-سال پیگیری بیشتر شرکت بروز اختلالات اضافی و یک خانواده سابقه بیشتری از اختلالات دو قطبی و اختلالات خلقی دیگر از کودکان بدون اختلال دوقطبی است.
اغلب، انجام اختلال ADHD در کنار هم، و هر دو باید تشخیص داده شود. اختلالات یادگیری از انواع مختلف نیز باید از ADHD قابل تشخیص، کودک ممکن است قادر به خواندن و یا ریاضیات به دلیل اختلال در یادگیری، به جای به خاطر از بی توجهی است. ADHD هستند غالبا با یک یا چند اختلالات یادگیری اتفاق بیفتد، از جمله اختلال خواندن، اختلال در ریاضیات و اختلال در بیان کتبی.
سیر و پیش آگهی
البته ADHD است متغیر می باشد. علائم نشان داده شده است به دوران نوجوانی یا زندگی بزرگسالی در حدود 50 درصد از موارد باقی بماند. در 50 درصد باقی مانده، آنها ممکن است از حواله در بلوغ، و یا در اوایل دوران بلوغ است. در برخی موارد، ممکن است بیش فعالی ناپدید می شوند، اما کاهش طول توجه و کنترل ضربه مشکلات باقی است. Overactivity است که معمولا اولین علامت به حواله، و حواسپرتی گذشته است. اختلال معمولا حواله در دوران کودکی میانی نیست. تداوم سابقه خانوادگی اختلال، حوادث منفی زندگی و همبودی با علائم رفتاری، افسردگی و اختلالات اضطرابی پیش بینی شده است. بهبودی قبل از سن 12 سال بعید است. هنگامی که بهبودی
P.1211
می کند رخ می دهد، آن است که معمولا بین سنین 12 و 20. بهبودی را می توان با نوجوانی سازنده و زندگی بزرگسالان، روابط بین فردی، رضایت بخش و چند عوارض قابل توجهی همراه بوده است. با این حال، اکثر بیماران مبتلا به این اختلال، تحت بهبودی نسبی هستند و در معرض رفتار ضد اجتماعی، اختلال استفاده از ماده، و اختلالات خلقی. مشکلات یادگیری، اغلب در طول زندگی ادامه خواهد داد.
جدول 43-2 داروهای محرک در درمان اختلال فعالی (ADHD)
تهیه دارو (میلی گرم) تقریبا. مدت زمان (ساعت) دوز توصیه شده
متیل فنیدیت آماده سازی
ریتالین 5، 10، 15، 20 3 تا 4 .3-1 میلی گرم / کیلوگرم سه بار تا 60 میلی گرم / D
ریتالین-SR 20 8 تا 60 میلی گرم / D
Concerta 18، 36، 54 12 تا 54 میلی گرم / Q
Metadate ER 10، 20 8 تا 60 میلی گرم / د
Metadate CD 20 12 تا 60 میلی گرم / درخواست
ریتالین LA 5، 10، 15، 20 8
Dexmethylphenidate آماده سازی
Focalin 2.5، 5، 10 3 به 4 تا 10 میلی گرم
Focalin XR 5، 10، 20 6 تا 8 تا 20 میلی گرم
آماده سازی Dextroamphetamine
Dexedrine 5، 10 3 تا 4 0.15 به 0،5 میلی گرم / کیلوگرم مناقصه تا 40 میلی گرم / D
Dexedrine Spansule 5، 10، 15 8 تا 40 میلی گرم / D
Dextroamphetamine و آماده سازی های شبه آمفتامینی نمک
Adderall 5، 10، 20، 30 4 تا 6 0.15 به 0.5 میلی گرم / کیلوگرم پیشنهاد تا 40 میلی گرم / D
Adderall XR 10، 20، 30 12 تا 40 میلی گرم در درخواست
سه بار، سه روز، درخواست، هر، پیشنهاد، دو بار در روز.
در حدود 40 تا 50 درصد از موارد علائم تا بزرگسالی باقی بماند. کسانی که مبتلا به این اختلال ممکن است بیش فعالی با کاهش، نشان می دهد، اما باقی می ماند ضربه و حادثه خیز است. اگر چه attainments آموزشی خود را به عنوان یک گروه کمتر از کسانی که از مردم بدون ADHD هستند، سابقه اشتغال اولیه خود را از کسانی که از افراد با تحصیلات مشابه متفاوت است.
کودکان مبتلا به این اختلال که علائم را به نوجوانی باقی بماند در معرض خطر توسعه اختلال سلوک هستند. کودکان مبتلا به ADHD و اختلال سلوک نیز در معرض خطر در حال توسعه یک اختلال مربوط به مصرف مواد است. توسعه از اختلالات سوء مصرف مواد در نوجوانی به نظر می رسد مربوط به وجود اختلال سلوک را به جای به ADHD به تنهایی است.
اکثر کودکان مبتلا به ADHD برخی از مشکلات اجتماعی است. اجتماعی ناکارآمد کودکان مبتلا به ADHD میزان قابل توجهی بالاتر از اختلالات روانی همراه و تجربه بیشتری را با رفتار در مدرسه و همچنین با همسالان و اعضای خانواده. به طور کلی، نتیجه ADHD در کودکی به نظر می رسد مربوط به درجه ای از آسیب شناسی روانی پایدار همراه، به ویژه اختلال، ناتوانی جسمی، اجتماعی، و عوامل خانواده پر هرج و مرج انجام است. نتیجه مطلوب ممکن است با بهبود عملکرد اجتماعی کودکان، کاهش پرخاشگری و بهبود شرایط خانواده را در اسرع وقت ترویج شده است.
درمان
دارو درمانی
درمان دارویی در نظر گرفته شده است را به عنوان خط اول درمان اختلال ADHD است. محرک سیستم عصبی مرکزی انتخاب اول از عوامل که در آنها نشان داده شده است به بزرگترین اثر به طور کلی خفیف عوارض جانبی قابل تحمل است. اگر چه سوابق ایمنی عالی برای آماده سازی کوتاه و پایدار آزادی متیل فنیدیت (ریتالین، ریتالین-SR، Concerta، Metadate CD، Metadate ER)، dextroamphetamine (Dexedrine، Dexedrine spansules)، و dextroamphetamine و شبه آمفتامینی ترکیبات نمک (Adderall، Adderall مستند XR)، استراتژی فعلی به نفع یک بار در روز آماده سازی نسخه پایدار برای راحتی خود و کاهش عوارض جانبی واکنش. آماده سازی های جدیدتر متیل فنیدیت، حاوی فقط D-انانتیومر، dexmethylphenidate (Focalin)، به تازگی در بازار قرار داده شده است، با هدف به حداکثر رساندن اثرات هدف و به حداقل رساندن عوارض جانبی در افراد مبتلا به ADHD که دست آوردن پاسخ نسبی از متیل فنیدیت، یا بودند پاسخگو اما دوز مناسب با عوارض جانبی محدود می شد. مزایای استفاده از آماده سازی پایدار، آزادی برای کودکان هستند که یک دوز در صبح خواهد شد این اثر در تمام طول روز حفظ و کودک این است که دیگر مورد نیاز به قطع و یا روز مدرسه خود را، و همچنین به عنوان مزیت فیزیولوژیک که دارو در حفظ تقریبا حتی در سطح بدن در طول روز به طوری که دوره واکنش و تحریک پذیری اجتناب شود. جدول 43-2 شامل اطلاعات مقایسه ای بر داروهای فوق است. عوامل خط دوم با شواهد از اثر برای برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD عبارتند از Atomoxetine (Stratera)، مهار کننده جذب نوراپی نفرین، نشان داده شده است در درمان کودکان مبتلا به ADHD موثر باشد، داروهای ضد افسردگی، از قبیل بوپروپیون (Wellbutrin، Wellbutrin SR)، ونلافاکسین (افکسور، افکسور XR) و آگونیست های گیرنده های آلفا آدرنرژیک کلونیدین (Catapres)، و guanfacine (Tenex). (جدول 43-3 شامل اطلاعات مقایسهای مورد داروهای nonstimulant.) سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مورد تایید استفاده از dextroamphetamine را در کودکان از 3 سال سن و مسن تر و متیل فنیدیت در کودکان 6 سال و بالاتر. این دو شایع ترین استفاده از عوامل فارماکولوژیک برای درمان کودکان مبتلا به ADHD است.
داروهای محرک
متیل فنیدیت و آماده سازی های شبه آمفتامینی هستند آگونیست های دوپامین با این حال، ساز و کار دقیق عمل مرکزی محرک ناشناخته باقی می ماند. ایده از پاسخ متناقض توسط کودکان بیش فعال دیگر پذیرفته شده است. متیل فنیدیت است نشان داده است که بسیار موثر در به سه چهارم از همه کودکان با
P.1212
ADHD، با اثرات نامطلوب نسبتا چند. متیل فنیدیت یک داروی کوتاه اثر است که به طور کلی به موثر بودن در طول ساعات مدرسه استفاده می شود، به طوری که کودکان مبتلا به این اختلال می تواند به کارهای شرکت باقی می ماند و در کلاس درس است. شایع ترین عوارض جانبی این دارو شامل سردرد، معده، تهوع، و بی خوابی. بعضی از کودکان تجربه یک اثر واکنش، که در آن خفیف تحریک پذیر می شوند و به نظر می رسد کمی بیش فعال برای یک دوره کوتاه زمانی که دارو می پوشد. در کودکان با سابقه تیک های حرکتی، برخی از احتیاط باید مورد استفاده قرار گیرد و در برخی موارد، متیل فنیدات می تواند اختلال تیک را تشدید کند. یکی دیگر از نگرانی های معمول در مورد متیل این است که آیا این باعث می شود برخی از سرکوب رشد. در طول دوره استفاده از متیل فنیدیت، با سرکوب رشد همراه است، اما کودکان تمایل دارند به تشکیل می دهند که رشد زمانی که آنها در تعطیلات مواد مخدر در تابستان و یا در تعطیلات آخر هفته داده می شود. یک سوال مهم در مورد استفاده از متیل فنیدیت است چه مقدار از آن عادی عملکرد مدرسه است. تحقیقات اخیر نشان داده که حدود 75 درصد از یک گروه از کودکان بیش فعال را بهبود قابل توجهی در توانایی خود را به توجه در کلاس و در اندازه گیری بهره وری علمی به نمایش گذاشته و در زمانی که تحت درمان با متیل فنیدیت. نشان داده شده است که این دارو به منظور بهبود نمرات بیش فعال کودکان در وظایف هوشیاری، از جمله وظیفه عملکرد مداوم و انجمن های زوج. ترکیبات نمک Dextroamphetamine و dextroamphetamine / آمفتامینی معمولا داروهای دوم انتخاب زمانی که متیل فنیدات موثر است. سیستم تحویل transdermal اخیرا برای تجویز متیل فنیدیت، سیستم transedermal متیل فنیدیت، (MTS)، طراحی شده است را آزاد متیل فنیدیت به طور مداوم در استفاده از پچ به پوست است. مزایای استفاده از این نوع تجویز متیل فنیدیت شامل یک حالت متناوب از دریافت دارو برای کودکانی که دارای مشکلات بلع قرص، و همچنین است که پچ، همچنان به ارائه دارو تا زمانی که برداشته می شود. مطالعه تصادفی دوسوکور اخیر استفاده از MTS در کودکان مبتلا به ADHD که عینک پچ به مدت 12 ساعت در یک زمان، نشان داد اثر دوز آماده سازی وصله اعم از تکه های ارائه است (0.45 میلی گرم در هر ساعت) متیل فنیدیت، 1.8 میلی گرم آن ارائه در هر ساعت از متیل فنیدیت. اثر از پچ به فلات بهبود بیشتر را به عنوان دوز افزایش یافته بود، اما فشرده مداخله رفتاری نیز در حال اداره است. تاخیر در شروع اثر دارو ترانس درمال بود حدود یک ساعت است. عوارض جانبی مشابه به آمادگی دهان متیل فنیدیت است. تقریبا نیمی از کودکان نمایشگاه در حداقل واکنش اریتماتوی جزئی به پچ، اگر چه هیچ یک از این مطالعه MTS به دلیل واکنش شدید پوست افراد قطع. معلوم نیست چه مدت اثر متیل فنیدیت باقی می ماند بعد از پچ حذف شده است. MTS فراهم می کند یک استراتژی جدید برای تجویز یک دارو به خوبی در درمان ADHD است که به احتمال زیاد در سال آینده در بازار تاسیس شده است.
43-3 Nonstimulant داروها برای اختلال فعالی (ADHD)
تهیه دارو (میلی گرم) دوز توصیه شده
Atomoxetine HCL
Strattera 10، 18، 25، 40 نفر (0.5 به 1.8 میلی گرم / کیلوگرم) 40 تا 80 میلی گرم / د، ممکن است پیشنهاد استفاده از دوز
آماده سازی بوپروپیون
Wellbutrin 75، 100 (3 تا 6 دوز mg / kg) 150 تا 300، از mg / D؛ تا 150 میلی گرم / دوز پیشنهاد
Wellbutrin SR 100، 150 نفر (3 تا 6 دوز mg / kg) 150 تا 300، از mg / D؛ تا 150 میلی گرم در درخواست از 150 mg / D، پیشنهاد استفاده از دوز
ونلافاکسین
افکسور 25، 37.5، 50، 75، 100 25 تا 150، از mg / D، پیشنهاد استفاده از دوز
افکسور XR 37.5، 75، 150 37.5 به 150 میلی گرم Q PM می باشد
آگونیست های α-آدرنرژیک
کلونیدین (Catapres) 0.1، 0.2، 0.3 3 تا 10 میکروگرم / کیلوگرم / D تقسیم سه بار و تا 0.1 میلی گرم سه بار در
Guanfacine (Tenex) 1 2 0.5 تا 1.5 میلی گرم / D
پیشنهاد، دو بار در روز، درخواست، هر، سه بار، سه بار در روز.
داروها Nonstimulant
Atomoxetine هیدروکلراید (Strattera) مهار کننده جذب norepinehprhine تایید شده توسط FDA در درمان ADHD در کودکان 6 سال و بالاتر است. مکانیزم عمل به خوبی درک نشده است، اما اعتقاد بر این است شامل مهار انتخابی ترانسپورتر نوراپی نفرین پیش سیناپس. Atomoxetine است که به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و حداکثر سطوح پلاسمایی از شماره 1 تا 2 ساعت پس از مصرف رسیده است. نشان داده شده است و همچنین برای بی توجهی و تکانشگری در کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD موثر باشد. نیمه عمر آن حدود 5 ساعت است و تجویز آن است که معمولا دو بار در روز است. شایع ترین عوارض جانبی شامل کاهش اشتها، ناراحتی شکمی، گیجی، و تحریک پذیری است. در برخی موارد، افزایش فشار خون و ضربان قلب گزارش شده است. Atomoxetine توسط سیتوکروم P450 (CYP) 2D6 سیستم کبدی آنزیم متابولیزه می شوند. بخش کوچکی از جمعیت CYP 2D6 متابولیزه داروهای متابولیزه کننده های ضعیف هستند و برای آن دسته از افراد، غلظت پلاسمایی این دارو ممکن است تا پنج برابر افزایش دوز دارو. داروهایی که مانع 2D6 CYP، از جمله فلوکستین، پاروکستین، و quinidine، ممکن است به افزایش سطح پلاسمایی این دارو منجر شود. با وجود کوتاه خود را با نیمه عمر، atomoxetine شده است در یک مطالعه اخیر نشان داده شده است در کاهش علائم ADHD در کودکان در طول روز در مدرسه در هنگام تجویز یک بار در روز می تواند موثر باشد. یکی دیگر از مطالعه اخیر را می توانید از ترکیبی از atomoxetine به تنهایی و در ترکیب با فلوکستین در درمان از 127 کودک مبتلا به ADHD و نشانه های اضطراب یا افسردگی، که atomoxetine به تنهایی می تواند منجر به بهبود در خلق و خو و اضطراب شود. کودکان که atomoxetine و فلوکستین را در ترکیب دریافت را تجربه افزایش می یابد بیشتر در فشار خون و نبض از آن که با atomoxetine تحت درمان قرار گرفتند.
بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی موثر نشان داده شده است و برای برخی از کودکان و نوجوانان در درمان ADHD موثر است. چند اخیر، دو سو کور، مطالعه کنترل شده با پلاسبو اثر بوپروپیون را تایید کرد. مطالعات بیشتر بوپروپیون در مقایسه با سایر محرکها است. خطر
P.1213
توسعه تشنج در حالی که در این دارو مشابه است که از داروهای ضد افسردگی هنگامی که دوز 450 میلی گرم در روز تجاوز نمی کند. ونلافاکسین شده است در عمل بالینی، استفاده می شود به خصوص برای کودکان و نوجوانان با ترکیبی از ADHD و ویژگی های افسردگی یا اضطراب. هیچ مدرکی دال بر تجربی استفاده از ونلافاکسین در درمان ADHD است. کلونیدین شده است در درمان ADHD با برخی از موفقیت نیز استفاده می شود، با توجه به مورد گزارش به. ممکن است مناسب باشد در زمانی که بیمار دچار اختلال تیک. داده های چند تایید اثر سروتونین انتخابی بازجذب مهارکننده (SSRIs) را در درمان ADHD، اما به دلیل همبودی افسردگی و اضطراب مبتلا به این اختلال، این داروها گاهی اوقات در نظر گرفته شده است.
داروهای سه حلقه ای و pemoline (Cylert)، قبلا برای درمان ADHD، دیگر به دلیل اثرات بالقوه منفی بر روی عملکرد کبد (pemoline) و اثرات بالقوه آریتمی قلبی (داروهای سه حلقه ای) توصیه می شود. گزارش مرگ ناگهانی در حداقل چهار کودکان مبتلا به ADHD که با دزیپرامین (Norpramin، Pertofrane) تحت درمان قرار گرفتند، ساخته شده است که داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، کمتر احتمال دارد انتخاب. چرا مرگ و میر رخ داده است معلوم نیست، اما آنها تقویت نیاز برای نزدیک پیگیری هر کودک یک داروی سه حلقه ای. داروهای ضد روان پریشی می شوند گاهی اوقات مورد استفاده برای درمان بیش فعالی مقاوم به درمان در کودکان و نوجوانان که به شدت دچار اختلال شده و به درمانهای دیگر پاسخ نمی دهند. داروهای ضد روان پریشی ممکن است برای برخی از کودکان مبتلا به این اختلال موثر است، اما با داروهای جایگزین در دسترس است و خطر ابتلا به دیسکینزی tardive، دیسکینزی خروج، و سندرم بدخیم نورولپتیک، آنها کمتر مطلوب است.
Modafinil (Provigil)، نوع دیگری از محرک CNS، در اصل به منظور کاهش خواب آلودگی روزانه در بیماران مبتلا به حمله خواب، شده است از نظر بالینی در درمان بزرگسالان مبتلا به ADHD، محاکمه شده است. های اخیر تصادفی، دوسوکور با شاهد دارونما مطالعه کنترل شده اثر بخشی و ایمنی از قرص های پوشش داده شده از فیلم modafinil در حدود 250 نوجوانان مبتلا به ADHD نشان داد که 48 درصد از کسانی که در درمان فعال به عنوان “بسیار” یا “خیلی زیاد” بهبود در مقایسه با رتبه بندی شدند با 17 درصد از بیماران دریافت کننده پلاسبو. محدوده دوز از 170 تا 425 میلی گرم یک بار در روز تجویز، دوز به دوز مطلوب بر اساس کارآیی و تحمل پذیری است. شایع ترین عوارض جانبی شامل بی خوابی، سردرد و کاهش اشتها. این مطالعه به این نتیجه رسید که modafinil، یک بار در روز است، یک درمان مناسب برای نوجوانان مبتلا به ADHD، بر اساس کارآیی و ایمنی در این نمونه ای از نوجوانان است. اگر چه محرک باقی می ماند داروی انتخابی در درمان دارویی از ADHD، از شواهد در حال حاضر پشتیبانی استفاده از nonstimulants، از جمله atomoxetine، و modafinil.
گزارش اخیر برچسب باز reboxetine، نوراپی نفرین های انتخابی بازجذب مهارکننده در 31 کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD بودند و مقاوم در برابر متیل فنیدیت درمان پیشنهاد شده است که این عامل ممکن است اثر داشته باشند. در این محاکمه باز، reboxetine و در 4 میلی گرم در روز شروع حفظ شد. شایع ترین عوارض جانبی شامل خواب آلودگی، رخوت، و علائم دستگاه گوارش است. Reboxetine و دیگر عوامل در این کلاس انتظار مطالعات کنترل شده برای بررسی بیشتر اثر بالقوه خود.
درمان اثرات جانبی محرک CNS
CNS محرک به طور کلی به خوبی تحمل می شود و اجماع کنونی این است که یک بار در روز دوز با توجه به عوارض جانبی راحتی و دوباره بجای اول برگشتن ترجیح داده شده است. یک مطالعه اخیر از تحمل طولانی مدت یکبار در روز نمک مخلوط آمفتامینی نشان داده است عوارض جانبی خفیف، اغلب کاهش اشتها، بی خوابی و سردرد.
با توجه به عوارض جانبی قابل پیش بینی از داروهای محرک مرکزی، استراتژی های توسعه یافته برای بهبود این مشکلات شده اند. به عنوان مثال، از استراتژی های مختلف توسط کارشناسان پیشنهاد داده می شود یک کودک یا نوجوان مبتلا به ADHD که پاسخ مساعد به متیل فنیدیت، (Concerta)، اما برای آنها بی خوابی یک مشکل مهم تبدیل شده است. پیشنهادات برای مدیریت در چنین مواردی از بی خوابی عبارتند از: استفاده از دیفن هیدرامین (25 تا 75 میلی گرم)، دوز پایین ترازودون (25 تا 50 میلی گرم)، و یا علاوه بر این از عامل آلفا آدرنرژیک، مانند guanfacine. در برخی موارد، بی خوابی ممکن است به خودی خود پس از چند ماه از درمان ضعیف شدن است.
مانیتورینگ درمان فارماکولوژیک
محرک ها
در شروع مطالعه اخیر آکادمی آمریکایی کودکان و نوجوانان روانپزشکی (AACAP) پارامترهای عمل توصیه می شود، بررسی زیر را قبل از شروع استفاده از داروهای محرک:
معاینه فیزیکی
فشار خون
نبض
وزن
ارتفاع
توصیه می شود که کودکان و نوجوانان که تحت درمان با محرک قرار دارند، قد، وزن، فشار خون، و نبض چک شده بر اساس سه ماهه و سالانه یک معاینه فیزیکی است.
ارزیابی پیشرفت درمانی
نظارت با شروع از دارو شروع می شود. از آنجا که عملکرد مدرسه به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار، توجه و تلاش ویژه ای باید به ایجاد و حفظ روابط کاری نزدیک مشترک با کارکنان مدرسه کودک داده می شود. در بیشتر بیماران، محرک overactivity، حواسپرتی، آنی، ناگهانی، و تحریک پذیری را کاهش می دهد. بدون شواهد نشان می دهد که داروها به طور مستقیم بهبود هر گونه اختلال های موجود در یادگیری، اگر چه، وقتی کمبود توجه ها را کاهش دهد، کودکان می توانند یاد بگیرند که موثرتر است. علاوه بر این، دارو می تواند اعتماد به نفس زمانی که بچه ها دیگر دائما برای رفتار خود را مواخذه بهبود بخشد.
مداخلات روانی اجتماعی
دارو به تنهایی است که اغلب کافی برای برآوردن نیازهای درمانی جامع از کودکان مبتلا به این اختلال است و معمولا، اما یک جنبه از رژیم دهم. گروه های مهارت های اجتماعی، آموزشی برای والدین کودکان مبتلا به ADHD، و مداخلات رفتاری در مدرسه و در خانه اغلب موثر در مدیریت کلی از کودکان مبتلا به ADHD است. ارزیابی و درمان همزمان اختلالات یادگیری یا اختلالات روانی اضافی مهم است.
کودکان تجویز داروهایی که باید آموزش داده شود به منظور دارو و با توجه به فرصت برای آشکار ساختن احساسات خود را در مورد آن است. انجام این کار کمک می کند تا برطرف کردن تصورات غلط در مورد استفاده از دارو (مانند “من دیوانه”) و این نکته را روشن می کند که این دارو به کودک کمک می کند تا مسئولیت رسیدگی به شرایط بهتر از قبل است. هنگامی که بچه ها به ساختار محیط زیست خود کمک کرده است، اضطراب آنها کاهش می یابد. آن است که اغلب مفید برای والدین و معلمان برای همکاری با یکدیگر به منظور توسعه یک مجموعه مشخص از
P.1214
انتظارات کودک و یک سیستم پاداش برای کودک زمانی که انتظارات برآورده.
هدف مشترک از درمان است که برای کمک به پدر و مادر از کودکان مبتلا به ADHD به رسمیت شناخته و ترویج مفهوم که، اگر چه کودک ممکن است “داوطلبانه” نمایشگاه نشانه های ADHD، او هنوز قادر به مسئول برای دستیابی به انتظارات معقول است. والدین نیز باید کمک کرد به رسمیت شناختن که با وجود مشکلات فرزند خود را، هر کودک با وظایف طبیعی بلوغ، از جمله ساختمان قابل توجهی از اعتماد به نفس زمانی که او ایجاد حس تسلط. بنابراین، کودکان مبتلا به ADHD از معاف شدن از الزامات، انتظارات، و برنامه ریزی به کودکان دیگر بهره مند شوند. آموزش والدین بخشی جدایی ناپذیر از مداخلات رواندرمانی برای ADHD است. آموزش اکثر والدین در کمک به پدر و مادر توسعه قابل استفاده از مداخلات رفتاری با تقویت مثبت است که هدف هر دو رفتار اجتماعی و علمی است.
گروه درمانی در هر دو پالایش مهارت های اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس و حس موفقیت را با هدف ممکن است بسیار مفید برای کودکان مبتلا به ADHD که عملکرد، مشکلات زیادی در گروه، به خصوص در مدرسه. گروه مداخله ساله اخیر درمان در یک محیط بالینی برای پسران مبتلا به این اختلال به اهداف را به عنوان کمک به پسران بهبود مهارت در بازی ها و احساس حس تسلط با همسالان توصیف کرد. بچه ها خواسته شد به انجام یک کار سرگرم کننده بود، در جفت، و سپس به تدریج برای انجام پروژه ها در یک گروه است. آنها دستورالعمل های زیر صورت گرفت، انتظار، و توجه و همکاری های موفقیت آمیز ستایش شدند. این سطح از گروه درمانی به شدت ساخت یافته “بازی” به تکامل مناسب برای این کودکان، که از توانایی افزایش یافته برای شرکت در هر فعالیت گروهی بهره مند شوند.
اختلال فعالی در غیر این صورت مشخص نشده
DSM-IV-TR ADHD به عنوان یک گروه باقی مانده برای اختلالات با علائم برجسته از بی توجهی و بیش فعالی که معیارهای ADHD (جدول 43-4) را برآورده نمی کنند در غیر این صورت مشخص نشده است.
جدول 43-4 تشخیصی معیارهای DSM-IV-TR برای اختلال فعالی در غیر این صورت مشخص نشده
این رده است اختلالات با علائم برجسته عدم توجه یا بیش فعالی و تکانشگری است که معیارهای اختلال فعالی را برآورده نمی کنند. مثالها عبارتند از:
افرادی که علائم و اختلال معیارهای فعالی اختلال نوع عمدتا غافل اما که سن شروع 7 سال یا بعد از
افراد مبتلا به اختلال از نظر بالینی قابل که با بی توجهی و که علامت الگوی آن معیارهای کامل اختلال را برآورده نمی کنند، بلکه یک الگوی رفتاری مشخص شده توسط کندی در حال حاضر، خیال بافی و hypoactivity
(از انجمن روانپزشکی آمریکا، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی متن REV 4 ED واشنگتن، دی سی:. انجمن روانپزشکی آمریکا، کپی رایت 2000، با اجازه.)
تظاهرات بزرگسالان از ADHD
فعالی اختلال تاریخی اعتقاد بر این بود به یک بیماری دوران کودکی منجر به تاخیر در توسعه کنترل ضربه خواهد بود که توسط نوجوانی outgrown. تنها در چند دهه گذشته در بزرگسالان مبتلا به ADHD شناخته شده است، تشخیص داده می شود، و با موفقیت درمان است. طولی پیگیری نشان داده است که 40 تا 60 درصد از کودکان مبتلا به ADHD اختلال مداوم از علائم تا بزرگسالی. مطالعات ژنتیک، تصویربرداری از مغز، و neurocognitive و مطالعات دارویی در بزرگسالان مبتلا به ADHD را عملا تکرار یافته و در کودکان مبتلا به ADHD به کار نشان داده شده است. افزایش آگاهی عمومی و مطالعات درمان در دهه گذشته منجر به پذیرش گسترده از نیاز به تشخیص و درمان بزرگسالان مبتلا به ADHD شده است.
اپیدمیولوژی و آمار زیستی
در میان بزرگسالان، شواهد نشان می دهد شیوع تقریبی 4 درصد از ADHD در جامعه است. ADHD در بزرگسالی به طور کلی گزارش خود تشخیص داده می شود، با توجه به فقدان اطلاعات مربوط به مدرسه و اطلاعات در دسترس ناظر، بنابراین، از آن سخت تر است را تشخیص دقیق است.
علت
در حال حاضر، ADHD اعتقاد بر این است می شود تا حد زیادی ژنتیکی منتقل می شود، و شواهد بسیار دال بر این فرضیه، از جمله مطالعات ژنتیکی، مطالعات دوقلو، و مطالعات خانواده مطرح شده در بخش کودک و نوجوان ADHD است. مطالعات تصویربرداری مغز اند، داده های به دست آمده نشان می دهد که بزرگسالان مبتلا به نمایشگاه ADHD متابولیسم گلوکز بجلو مغز در PET در مقایسه با بزرگسالان بدون ADHD کاهش است. معلوم نیست که آیا این داده ها نشان دهنده وجود اختلال و یا اثر ثانویه با ADHD بیش از یک دوره از زمان است. مطالعات بیشتر با استفاده از انتشار توموگرافی تک فوتون (SPECT) و افزایش تراکم ناقل دوپامین (DAT) اتصال در جسم مخطط مغز در نمونه از بزرگسالان مبتلا به ADHD را نشان داد. این یافته ها ممکن است که در درمان محرک استاندارد برای ADHD، از قبیل متیل فنیدیت، در چارچوب از درمان ADHD به درک، عمل می کند برای جلوگیری از فعالیت های DAT، که احتمالا منجر به عادی سازی منطقه مغز striatal را در افراد مبتلا به ADHD است.
عوامل مرتبط با ظهور دوران اولیه کودکی ADHD عبارتند از: تولد زودرس، استفاده مادر از نیکوتین در طول دوران بارداری و افزایش سطح سرب سرم. عواملی که محافظت در برابر ظهور ADHD تا بعد در دوران کودکی شناخته شده نیست.
تشخیص و خصوصیات بالینی
پدیدارشناسی بالینی ADHD در کودکان است که بیش از چند دهه گذشته تکامل یافته است در ویژگی های بی توجهی و تظاهرات از تکانشگری غالب به عنوان هسته اصلی این اختلال شده است. برای بزرگسالان، از چهره های برجسته در توسعه معیارهای برای تظاهرات بزرگسال ADHD Wender پل، از دانشگاه یوتا، که کار خود را در ADHD در بزرگسالان را در 1970s آغاز شده است. Wender توسعه معیارهای است که می تواند به بزرگسالان (جدول 43-5) به کار روند. آنها شامل تشخیص گذشته نگر اختلال در کودکی، و شواهدی از اختلال در حال حاضر از
P.1215
علائم اختلال در بزرگسالی است. علاوه بر این، شواهد از علائم متعدد دیگری نیز هستند که نوعی از رفتار بزرگسالان به عنوان مخالف به رفتارهای دوران کودکی وجود دارد.
جدول 43-5 معیار یوتا برای بزرگسالان با نقص توجه / اختلال بیش فعالی (ADHD)
گذشته نگر در دوران کودکی تشخیص ADHD
باریک معیار: ملاقات معیارهای DSM-IV در دوران کودکی توسط پدر و مادر interviewa
معیار وسیع: هر دو (1) و (2) برآورده توسط patientb گزارش شده
بیش فعالی در دوران کودکی
دوران کودکی کمبود توجه
ویژگی های بزرگسالان: پنج نشانه ها، از جمله مشکلات جاری با بی توجهی و بیش فعالی و حداقل سه نوع از عوارض این بیماری دیگر:
بی توجهی
بیش فعالی
lability خلق
تحریک پذیری و خلق و خوی گرم
اختلال تحمل استرس
بهم ریختگی
تکانشگری
استثناها: در حضور افسردگی شدید، جنون و یا اختلال شخصیت شدید تشخیص داده نمی
گزارش aParent با بازگشت به رتبه 10 آیتم مقیاس رفتار دوران کودکی کمک شده است.
bPatient گزارش خود از نشانه های دوران کودکی و گذشته نگر با کمک مقیاس امتیاز یوتا Wender.
DSM-IV راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، 4 ED.
در بزرگسالان، علائم باقی مانده از این اختلال عبارتند از تکانشگری و نقص توجه (به عنوان مثال، دشواری در سازماندهی و تکمیل کار، ناتوانی در تمرکز، حواسپرتی افزایش یافته، و ناگهانی تصمیم گیری بدون فکر کردن به عواقب). بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال، یک اختلال افسردگی ثانویه و همراه با عزت نفس پایین مربوط به اختلال در عملکرد خود و که بر عملکرد شغلی و اجتماعی تاثیر می گذارد.
مرد 24 ساله شکایت طول توجه فقیر، حواسپرتی، و احساس بی قراری. در دوران کودکی، او تا به حال مشکلات مداوم با پیشرفت تحصیلی و رفتار است. او سابقه 7 فعالیت بیش از اندازه بی توجه و نه ضربه DSM-IV علایم ADHD در مدرسه اولیه درجه تایید شده است. او غالبا به اصل فرستاده می شود، و پدر و مادر خود را به همین ترتیب در خانه نا امید شد. اگر چه او یک دانش آموز درخشان در نظر گرفته شده بود، او نمرات متوسط و تا به حال هیچ آرمان به قصد تحصیل. او در ساخت و ساز پس از فارغ التحصیلی کار می کرد، اما با چشم انداز کار او ناراضی شد. به عنوان یک نتیجه خواسته از یک دوست، او در ارتش داوطلب خدمت سربازی و شگفت آور، رونق تحت نظم و انضباط نظامی است. پس از دریافت یک تخلیه بزرگوار، او را در کالج ثبت نام، به امید تبدیل شدن به خدمات حقوقی.
مقیاس امتیاز ADHD رفتار دوران کودکی، مشکلات قابل توجهی با علائم بی توجه و بیش فعالی، ضربه های یاد شده را تایید کرد. رتبه های علائم موجود برای عدم توجه قابل توجه بود. بررسی بالینی علائم DSM فعلی نشان می دهد که اختلال از درمان شش نشانه بیماری فعالیت بیش از اندازه بی اعتنا و سه است. بیمار مبتلا به ADHD بزرگسالان تشخیص داده شد، هیچ شواهدی از دیگر آسیب شناسی روانی همزمان دیده شد.
پس از دریافت آموزش و پرورش در مورد ماهیت اختلال، بیمار را به محاکمه دارو موافقت کرد. دوز افزایش از محرک یکبار در روز بیش از چند هفته تیتر شد. در سفر بازگشت خود، پزشک پاسخ در تیتراسیون بررسی و تعیین دوز مطلوب است. بیمار دچار کاهش قابل توجهی از علائم بی توجه خود را و گزارش عملکرد تا حد زیادی بهبود یافته علمی است. او ادامه داد: دارو را به طور منظم و پس از آن به 4-سال یک دانشگاه منتقل شده است. او دوست دختر دیرینه خود را قبل از شروع مدرسه حقوق ازدواج کرد.
تشخیص های افتراقی
تشخیص ADHD است به احتمال زیاد نشانه بی توجهی و تکانشگری بزرگسالان به عنوان یک مشکل زندگی طولانی، نه به عنوان حوادث اپیزودیک است. همپوشانی از ADHD و جنون خفیف، II اختلال دو قطبی، و cyclothymia بحث برانگیز است و به صورت گذشته نگر از مرتب کردن بر اساس مشکل است. روشن سابقه قسمت های مجزا از جنون خفیف و شیدایی، با یا بدون دوره های افسردگی، اختلال خلقی به جای یک تصویر بالینی ADHD مطرح هستند، با این حال، ADHD predated ظهور اختلال در برخی از افراد ممکن است. در چنین حالتی، ADHD و اختلال دو قطبی می تواند به عنوان اختلال همراه تشخیص داده می شود.
سیر و پیش آگهی
Comments are closed.